Είχα την τύχη να συνεργαστώ, ως νεαρός ρεπόρτερ, για χρόνια, με τον «Μαν.», τον σπουδαίο δημοσιογράφο, διευθυντή και εκδότη της εφημερίδας «Πρωϊνή» στην Καβάλα, Μανώλη Γενικόπουλο. Με θλίψη πληροφορήθηκα ότι χθες έφυγε από τη ζωή.
΄Ηταν η προσωποποίηση της μαχητικής δημοσιογραφίας, άξιος συνεχιστής του αείμνηστου Περικλή Μπακλαβά, αγωνιστή της δημοκρατίας.
Τα γραφτά του, οι αποκαλύψεις του, τα σχόλιά του, άφησαν εποχή και δεν ήταν πάντα χωρίς… προσωπικό κόστος, καθώς οι μηνύσεις, στη δύσκολη μεταπολιτευτική περίοδο, έπεφταν «βροχή». Στις περισσότερες, απ΄αυτές τις δίκες, τον ακολουθούσα ως μάρτυρας υπεράσπισης και συνήθως στο Εφετείο Κομοτινής, έρχονταν η αθώωση και η πανηγυρική δικαίωση.
«Είναι δύσκολο να ασκείς έντιμη, αποκαλυπτική δημοσιογραφία, σε μια μικρή επαρχιακή κοινωνία, όπου μόλις βγεις από το γραφείο θα ρθεις πρόσωπο με πρόσωπο, με τον άνθρωπο, που επέκρινες και αυτό δεν είναι ότι πιο ευχάριστο», συνήθιζε να λέει.
Μου είχε εμπιστευθεί την επιμέλεια ύλης στο καθημερινό φύλλο και τη διεύθυνση της Δευτεριάτικης Πρωϊνής. Μαζί μας ήταν ο αείμνηστος Γιάννης Ιωαννίδης, ο φοβερός σχολιαστής Αριστείδης Δημητριάδης, ο Κώστας Κουγιουμτζόγλου, ο Κώστας Παπακοσμάς κ. ά.
Κάποιες φορές που τύχαινε να ξημερωθούμε, για να ολοκληρώσουμε τη σύνταξη της εφημερίδας, συνήθιζε να μου λέει «πάμε στην παραλία, να σε κεράσω πρωϊνό».
Είναι αμέτρητα τα περιστατικά, που έχω να θυμάμαι…
Μια νύχτα, μου τηλεφωνεί στο σπίτι και μου λέει: “΄Εχουν συλλάβει τον Μπακλαβά,αν μπορείς έλα να του πας μια κουβέρτα στο κρατητήριο της Ασφάλειας και να σου δώσει το χειρόγραφο για τις «πρωϊνές κουβέντες». Ο λόγος που συνέλαβαν τον Μπακλαβά, ήταν ένα σχόλιό του, που έγραφε για τον τότε υπουργό Κονοφάγο και άλλους παράγοντες, που επισκέφτηκαν τη γεώτρηση του Πρίνου, «…αφού θεατρινίστηκαν μπρος στις κάμερες, επέστρεψαν στην Αθήνα». Η λέξη «θεατρινίστηκαν», προκάλεσε τη σύλληψη!
΄Οταν επέστρεψα, ο Μαν. μου εξηγούσε, πόσες άλλες διώξεις είχε υποστεί ο Μπακλαβάς (μιά φορά μάλιστα του έστησαν ενέδρα παρακρατικοί και τον ξυλοκόπησαν!), αλλά και ο ίδιος και πόσο δύσκολο είναι να ασκείς ελεύθερη δημοσιογραφία.
«΄Οταν γράφεις την αλήθεια, ενοχλείς, όταν συνεχίζεις, δέχεσαι απειλές και όταν επιμένεις αρχίζεις να κινδυνεύεις», μου έλεγε ο Μαν.
Μαζί του έζησα και την δικαστική περιπέτεια με την πρωτόδικη καταδίκη του σε… 58 χρόνια φυλακή(!), επειδή δημοσίευσε μια απόρρητη λίστα της τότε ΚΥΠ, μέχρι και την πανηγυρική του αθώωση στο Εφετείο.
Στα παιδιά του, το Νίκο και τον Περικλή, που έχουν κληρονομήσει το ταλέντο και το πείσμα του παππού τους και του πατέρα τους και συνεχίζουν την έκδοση της Πρωϊνής, θερμά συλλυπητήρια, εύχομαι κουράγιο και να τον θυμούνται όπως ήταν στις χαρούμενες στιγμές του!
Γιάννης Κρητικός
Αθήνα
