Με τη φαντασία του ο Αριστοφάνης είδε το μέλλον, μέσα στο οποίο οι γυναίκες παίρνουν στα χέρια τους την διακυβέρνηση. Αυτή ήταν η προσέγγιση του Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου στις «Εκκλησιάζουσες» του Αριστοφάνη από το Θέατρο Νέου Κόσμου, που θα φιλοξενηθούν το διήμερο Παρασκευής και Σαββάτου στους Φιλίππους. Σύμφωνα με το σκεπτικό του Θεοδωρόπουλου, ο Αριστοφάνης σήμερα δεν θα έγραφε έτσι αυτό το έργο, αφού στην εποχή μας οι γυναίκες έχουν κατακτήσει πολλά και σημαντικά δικαιώματα, έστω κι αν ο κόσμος ακόμα θεωρείται ανδροκρατούμενος. Προκειμένου να γεφυρώσει το τότε με το σήμερα, δίνει μαντικές ικανότητες στην Πραξαγόρα, η οποία βλέπει τις γυναίκες του μέλλοντος (δηλαδή του σήμερα). Αυτό της δίνει την ικανότητα να εμπνεύσει τις δικές της γυναίκες να γίνουν πιο τολμηρές, αλλά και να σχολιάσει τις σύγχρονες γυναίκες, που συχνά χάνουν την θηλυκότητα τους, προκειμένου να κυριαρχήσουν σε έναν αντρικό κόσμο.
Χθες δόθηκε η καθιερωμένη συνέντευξη τύπου στο δημαρχείο με παρόντες το σκηνοθέτη Β. Θεοδωρόπουλο και τους πρωταγωνιστές Κ. Κόκλα και Γ. Πυρπασόπουλο. Ο σκηνοθέτης θυμήθηκε το πέρασμά του από το θέατρο των Φιλίππων μαζί με τον Γιώργο Πυρπασόπουλο στην παράσταση «Εδουάρδος Β’». Η αριστοφανική παράσταση δεν είναι επιθεώρηση, επεσήμανε ο σκηνοθέτης, τονίζοντας πως οι συντελεστές δεν έπεσαν σ’ αυτή την παγίδα. Αναφερόμενος στον Αριστοφάνη, τον χαρακτήρισε ως ένα ποιητή – συγγραφέα πολιτικά σκεπτόμενο, ανατρεπτικό και διόλου μισογύνη. Επειδή ένα έργο πρέπει πάντα να επικοινωνεί με το σήμερα, αποφασίστηκε η επαναστάτρια Πραξαγόρα να διαθέτει προφητικές ικανότητες. Η εύκολη οδός των σύγχρονων αναφορών δεν ακολουθήθηκε, διευκρίνισε ο σκηνοθέτης, συμπληρώνοντας ότι έχει βαρεθεί τις «τραβεστί παραστάσεις». Λεπτομέρεια που αφορά στη σκηνή με τις γριές, τις οποίες ενσαρκώνουν άνδρες.
Ο Κώστας Κόκλας ομολόγησε πως έρχεται για πρώτη φορά στην Καβάλα και συνεργάζεται πρώτη φορά με τον Βαγγέλη Θεοδωρόπουλο. Ζήτησε από το κοινό να προσέλθει και να δει την παράσταση, προκειμένου να αποκαταστήσει τη «φήμη» του Αριστοφάνη, η οποία έχει τραυματισθεί στη διάρκεια των τελευταίων ετών με τους τρόπους ανεβάσματος των έργων του. 17 ηθοποιοί, εξαιρετικοί επαγγελματίες – συνεργάτες συνδυάζονται αρμονικά για την παράσταση που θα παρουσιάσουν στο κοινό.
Ο Γιώργος Πυρπασόπουλος συμφώνησε με τους προλαλήσαντες και αποφάνθηκε πως εκείνο που ξεχωρίζει αυτή την παράσταση από τις άλλες είναι το ήθος που κουβαλά και ο σεβασμός με τον οποίον αντιμετωπίσθηκε και προετοιμάσθηκε από τους συντελεστές της. Άλλο πράγμα είναι η αθυροστομία του Αριστοφάνη και άλλο πράγμα είναι η αισχρότητα με την οποία σήμερα αποδίδονται τα γραφόμενά του, προκειμένου να εκβιάσουν το γέλιο του κοινού. Το ζητούμενο για το Β. Θεοδωρόπουλο δεν είναι να «γαργαληθεί» το κοινό και να «χαχανίζει», αλλά απλά να ψυχαγωγηθεί με τα γραφόμενα του ποιητή.
ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΕ Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΕΠΙΔΑΥΡΟ
Θετικά είναι τα σχόλια για τις «Εκκλησιάζουσες» του Αριστοφάνη από το Θέατρο του Νέου Κόσμου σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου που παρουσιάστηκε στην Επίδαυρο το διήμερο 27 και 28 Ιουλίου. Όπως έγραψε η δημοσιογράφος Αντιγόνη Καράλη στο ΕΘΝΟΣ, ο Κώστας Κόκλας ήταν αποκάλυψη ως Βλέπυρος, με σθένος η Πραξαγόρα της Δάφνης Λαμπρόγιαννη ενώ συνολικά η παράσταση ήταν τρυφερή και χωρίς υπερβολές και με υπέροχη μουσική από το συνθέτη Θάνο Μικρούτσικο. Στην κριτική της η Αντιγόνη Καράλη ανέφερε:
Να που ο Αριστοφάνης δεν φωνάζει, δεν χυδαιολογεί, δεν είναι χοντροκομμένος, «μπρούτος», με το ζόρι επικαιρικός, υπερβολικός και κατ΄ ανάγκη «αγοραίος» ενώ συγχρόνως δεν χάνει, όπου επιβάλλεται, την αθυροστομία του. Αντίθετα. Είναι απαλός, γλυκός, τρυφερός, ποιητικός, υπαινικτικός κι εντέλει φινετσάτος. Αυτή είναι η λέξη που ταιριάζει στις «Εκκλησιάζουσες» του Θεάτρου του Νέου Κόσμου: φινετσάτες.
Αυτόν τον Αριστοφάνη μας θύμισε ο σκηνοθέτης της παράστασης Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος, συνεπικουρούμενος από τους σπουδαίους συντελεστές αλλά και τον εξαιρετικό θίασο της παράστασης. Κι όσοι θεατές έφτασαν μέχρι την Επίδαυρο αποζημιώθηκαν με το παραπάνω. Ευχαριστήθηκαν. Ψυχαγωγήθηκαν κι έφυγαν από το θέατρο με αίσθημα χαράς, ευφροσύνης, αγαλλίασης, χορτασμένοι από ένα θέαμα που σεβάστηκε τους ίδιους αλλά και τον ποιητή.
Σε μια γυμνή ορχήστρα, δίχως σκηνικό αντικείμενο, που αναδεικνύει την μεγαλοπρέπεια του τοπίου, ο αριστοφανικός λόγος, μέσα από την (εύστοχη και ρέουσα) απόδοση του Βασίλη Μαυρογεωργίου, φέρνει «συμμάχους», «αλλαγή» και «επανίδρυση», συνθήματα όπως «τοξότες, γουρούνια, δολοφόνοι» στον αριστοφανικό λόγο, με τρόπο ταιριαστό και καθόλου «βίαιο» ως προς το κείμενο. Κι ακόμα δίνει στην Πραξαγόρα την ιδιότητα της Πυθίας.
Η Δάφνη Λαμπρόγιαννη που την υποδύεται, σωστά και με μέτρο, με σθένος όχι τόσο φεμινιστικό αλλά ιδεαλιστικό, από την αρχή δηλώνει την «προφητική» της ικανότητα. Κι όταν αρχίζει να μαντεύει σχετικά με τον ρόλο της γυναίκας μέσα στους αιώνες αλλά και για την κοινωνικοπολιτική κατάσταση, ο χορός για να την «προσγειώσει» στην εποχή της, της απαντά: «Θυμήσου πως είσαι η Πραξαγόρα κι όχι η Κασσάνδρα με τους μέλλοντος τα δώρα», πριν συμφωνήσουν όλοι: «Ας φέρουμε την τρυφερότητα στην εξουσία».
Ο Βλέπυρος που υποδύεται ο Κώστας Κόκλας, αποκάλυψη: με αμεσότητα και κωμική φλέβα ερμηνεύει τον πολίτη που παραμελεί τα πολιτικά του καθήκοντα κι αισθάνεται ανακουφισμένος που αναλαμβάνουν οι γυναίκες τα σκήπτρα. Νομοταγής και καλοπροαίρετος ο Χρέμης του Παντελή Δεντάκη (με ανάλαφρη διάθεση και προσωπικό ύφος), ενώ ο Νίκος Καρδώνης ως Άνδρας, πιο πονηρός και «λαμόγιο», προσπαθεί να κερδίσει δίχως να προσφέρει στο Δημόσιο Ταμείο.
Το αυτοσχεδιαστικό μουσικοχορευτικό του σόλο άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις. Καρναβαλική η σκηνή με τις τρεις γριές (τις υποδύονται οι άντρες του θιάσου), που ξεκατινιάζονται για τον τίτλο της γηραιότερης, αφού αυτή θα κερδίσει τον Νέο (ο Γιώργος Πυρπασόπουλος σε μια κεφάτη ερμηνεία) και την ηδονή. Απολαυστικός ο Κώστας Κόκλας ως Γριά Α΄ (ο πρωταγωνιστής στην παράσταση μας θύμισε το πόσο καλός ηθοποιός μπορεί να είναι. Ιδανική επίσης η χορογραφία της Αγγελικής Στελλάτου, γοητευτικός ο χορός, τόσο φωνητικά όσο και κινησιολογικά.
Τέλος, η μουσική του Θάνου Μικρούτσικου με ποικίλα ηχοχρώματα (λυρική, λαϊκή, μπρεχτική) και στη θερμοκρασία του έργου. Ακούγεται και μόνη της. Υπέροχη.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Σκηνοθεσία: Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος
Απόδοση κειμένου: Βασίλης Μαυρογεωργίου
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Σκηνικά-Κοστούμια: Άγγελος Μέντης
Χορογραφίες: Αγγελική Στελλάτου
Σχεδιασμός φωτισμών: Σάκης Μπιρμπίλης
Μουσική διδασκαλία: Θανάσης Αποστολόπουλος
Παίζουν οι ηθοποιοί
Πραξαγόρα: Δάφνη Λαμπρόγιαννη
Βλέπυρος: Κώστας Κόκλας
Νέος: Γιώργος Πυρπασόπουλος
Χρέμης: Παντελής Δεντάκης
Α΄ Άντρας: Νίκος Καρδώνης
Β΄ Άντρας: Στράτος Χρήστου
Νέα: Γεωργία Γεωργόνη
Χορός: Μαίρη Σαουσοπούλου, Ντίνη Ρέντη, Πολυξένη Ακλίδη, Ειρήνη Γεωργαλάκη, Μαρία Γεωργιάδου, Γεωργία Γεωργόνη, Άντρη Θεοδότου, Κατερίνα Μαούτσου, Σωτηρία Ρουβολή, Ειρήνη Φαναριώτη, Έλενα Χατζηαυξέντη
