Η διοίκηση του Δήμου Καβάλας διοργανώνει σήμερα μια αργοπορημένη συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο για τα φλέγοντα ζητήματα του Δήμου μας (έτσι τα αναφέρει η Ημερήσια Διάταξη). Στην ουσία πρόκειται για τις μείζονες διεκδικήσεις μας.
Δεν διαφωνούμε με την ιδέα. Ευχόμαστε και ελπίζουμε η συζήτηση να φέρει καρπούς και οι βουλευτές μας να ασχοληθούν με τα τοπικά ζητήματα πιο ενεργητικά και με επιτυχία. Μαζί τους οι άλλοι πολιτικοί φορείς της περιοχής, όπως η Περιφέρεια ή ο Οργανισμός Λιμένα, να αντιληφθούν ότι δεν εργαζόμαστε για την κυβέρνηση, το κόμμα, το ΤΑΙΠΕΔ αλλά για την προκοπή των Καβαλιωτών και των άλλων κατοίκων της Περιφέρειάς μας, για τη σημερινή και για τις αυριανές γενιές.
Αντιλαμβανόμαστε τη δύσκολη περίοδο που περνά η χώρα. Διατελέσαμε διοίκηση και γνωρίζουμε πολύ καλά πως η κρίση επηρέασε άμεσα την Τοπική Αυτοδιοίκηση και της στέρησε πόρους, υπαλλήλους, δυνατότητες ενώ της φόρτωσε τεράστιες ευθύνες και αρμοδιότητες. Όμως για να ξεπεραστούν οι δυσκολίες απαιτείται να ενισχυθεί η Τοπική Αυτοδιοίκηση, να δυναμώσει, να πάψει να θεωρείται το αδύναμο παιδάκι της κεντρικής γραφειοκρατίας.
Θα συνεχίσουμε να παλεύουμε για μια Αυτοδιοίκηση γνήσια, ακηδεμόνευτη, δυνατή. Μόνο έτσι θα επιλυθούν τα φλέγοντα ζητήματα του τόπου μας. Μόνο έτσι ο κάθε Δήμος, η κάθε Περιφέρεια θα μπορεί να σταθεί δίπλα στους δημότες, στους επιχειρηματίες, σε όλους τους μικρούς και μεγάλους συμπολίτες μας λύνοντας προβλήματα και φέρνοντας την ανάπτυξη.
Η ενδυνάμωση των Δήμων περνά μέσα από τη χορήγηση πόρων, έστω και έμμεσων. Το στρατόπεδο Ασημακόπουλου μπορεί να αποτελέσει ένα ιδανικό παράδειγμα, σύμφωνα με την πολεοδομική μελέτη του Δήμου μας, που έχει επαινεθεί από το Υπουργείο Άμυνας. Το αεροδρόμιο του Αμυγδαλεώνα μπορεί να δοθεί στην ιδιωτική επιχειρηματική πρωτοβουλία σύμφωνα με σχέδιο που θα εγκριθεί από το Δημοτικό Συμβούλιο. Το παλιό Νοσοκομείο πρέπει να ελευθερωθεί από τα νομικά του δεσμά για να προσφέρει στον τουρισμό της περιοχής. Η χερσαία ζώνη του λιμανιού “Απόστολος Παύλος” πρέπει να περιοριστεί στις λιμενικές λειτουργίες και ο υπόλοιπος χώρος να αποδοθεί στον φυσικό του χρήστη, τον Δήμο μας. Το λιμανάκι των Σφαγείων, το ίδιο.
Ο κατάλογος είναι μακρύς και δεν χρειάζεται να τον επαναλάβουμε. Εκείνο που απαιτείται είναι να υπάρξει τόλμη και φαντασία στην εξουσία χωρίς ιδεοληπτικές εμμονές αλλά με πρακτικό πνεύμα.
