Πέρασαν τρία χρόνια από τα μεγάλα συλλαλητήρια για την σωτηρία του ΑΟΚ τον Ιούνιο του 2011. Τότε που όλοι όσοι αγαπούμε την ομάδα της πόλης μας δώσαμε την υπόσχεση ότι δεν θα την αφήσουμε να εξαφανιστεί. Από τότε ξεκίνησε η επίπονη Οδύσσεια του ΑΟΚ που όμοια της δεν νομίζουμε να έζησε κανείς φίλαθλος στην χώρα κι όχι μόνο. Τρία χρόνια που εμείς οι φίλοι της ομάδας κάναμε το μεταπτυχιακό μας στην σαπίλα του Ελληνικού ποδοσφαίρου. Περάσαμε όλες τις επαγγελματικές και μη κατηγορίες και είδαμε ιδίοις όμμασι τα αποτελέσματα της κάθαρσης του ποδοσφαίρου. Όλα αυτά τα χρόνια ο ΑΟΚ ήταν όμηρος ενός παρελθόντος που αρνήθηκε να αναλάβει τις ευθύνες του.
Σήμερα όμως μια νέα ημέρα ξημέρωσε. Ο ΑΟΚ δεν είναι πλέον ορφανό σε χέρια ξένων που θέλουν απλώς να εκμεταλλευθούν την επιχορήγηση του χωρίς να τιμούν στο ελάχιστο την ιστορία του. Ανήκει πλέον στους ανθρώπους που τίμησαν τη φανέλα του και τον αγάπησαν ειλικρινά και με ανιδιοτέλεια. Οι βετεράνοι του ΑΟΚ κι ο ερασιτέχνης μπορεί να μην έχουν μεγάλη επιφάνεια οικονομική, διαθέτουν όμως πλεόνασμα αφοσίωσης στην ιδέα του ΑΟΚ.
Εμείς, οι πιστοί φίλοι της ομάδας, είμαστε σίγουροι πλέον για το μέλλον της, διότι αυτό δεν εξαρτάται από τις διαθέσεις του κάθε επιδοτούμενου παράγοντα, αλλά από τη δυναμική και τις δυνατότητες αυτής της πόλης και του νομού μας. Ίσως ο Χρήστος Μπάτσης όταν όριζε το καραβάκι ως έμβλημα του ΑΟΚ να ήξερε ότι κάποτε θα έπρεπε να περάσει από Σκύλα και την Χάρυβδη. Σήμερα όμως το καραβάκι βρήκε απάνεμα νερά και εμείς ήρθε η ώρα να τηρήσουμε την υπόσχεση που δώσαμε ένα απόγευμα του Ιούνη του 2011 στους δρόμους της Καβάλας, ότι δεν θα αφήσουμε ποτέ τον ΑΟΚ ,την ομάδα όλων των Καβαλιωτών.
Τώρα πλέον είναι η στιγμή που όλοι οι Καβαλιώτες πρέπει να αποδείξουμε έμπρακτα την αγάπη μας και την στήριξη στον ΑΟΚ, όπως με την προμήθεια εισιτηρίων διαρκείας, με χορηγίες κλπ. Ο ερασιτέχνης και οι βετεράνοι μας έδειξαν τον δρόμο, εμείς δεν έχουμε παρά να τους ακολουθήσουμε.
Το Δ.Σ.
Λέσχη Φιλάθλων Καβάλας
