Dark Mode Light Mode
μικρά πρωϊνά απο τον Νίκο Γενικόπουλο
Απαξιώνουν τις προσπάθειες των ελλήνων και ετοιμάζουν νέο ΜΝΗΜΟΝΙΟ
Ευκαιρία και για ένα κλάδεμα ...

Απαξιώνουν τις προσπάθειες των ελλήνων και ετοιμάζουν νέο ΜΝΗΜΟΝΙΟ

Ένας , ένας οι ευρωπαίοι αξιωματούχοι που έχουν αναλάβει την σωτηρία της Ελλάδας δείχνουν το πραγματικό τους , σκληρό πρόσωπο.

Οσο πλησιάζει η ώρα της αλήθειας τόσο σκληραίνει και την στάση τους παρουσίαζοντας ένα πρόσωπο εντελώς διαφορετικό απο αυτό που δείχνανε όσο το πρόγραμμα ήτανε σε εξέλιξη και η Ελλάδα υπο ομηρεία.

Τώρα που είπαμε να σταθούμε στα δικά μας πόδια , μετά την υπερ προσπάθεια που κάναμε και συνεχίζουμε να κάνουμε αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι που μας λέγανε μπράβο προσπαθούν να απαξιώσουν τις προσπάθειες μας προωθώντας τα δικά τους σχέδια που είναι η διατήρηση του ισχύοντος καθεστώτος σκληρής επιτήρησης με νέο ΜΝΗΜΟΝΙΟ , νέα μέτρα και νέο δανεισμό για να έχουν να παίρνουν για δέκα ζωές.

Δηλαδή εν ολίγης θέλουν η Ελλάδα να μην μπορέσει να λειτουργήσει ξανά αυτόνομη χωρίς τα δικά τους δεκανίκια υπό την δική τους επιτήρηση.

Δεν είναι αποφασισμένοι να παραδώσουν τα κλειδιά του μαγαζιού που πρίν απο τέσσερα χρόνια τους μόνοι μας τους δώσαμε τόσο εύκολα με μια απλή δήλωση του Γιώργου Παπανδρέου απο το Καστελόριζο με φόντο μια τρεχαντήρα.

Ο Σαμαράς τους επόμενους μήνες θα πρέπει να δώσει μάχες έτσι ώστε να μπορέσει να πάρει αυτά τα κλειδιά πίσω και να βάλει φρένο στα σχέδια επέκτασης του προγράμματος που σημαίνει νέες υποχρεώσεις και νέες διαπραγματεύσεις.

Πάντως οι τροϊκανοί έφθασαν στην Ελλάδα κανονικά το πρωί της Δευτέρας και μπήκανε στο υπουργείο Οικονομικών απο την πίσω πόρτα αφού μπροστά ήταν συγκεντρωμένοι εκατοντάδες αγανακτισμένοι έλληνες που φωνάζανε το αυτονόητο.

ΟΤΙ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΟΥΝ ΑΛΛΟ.

Για αυτούς βέβαια πέρα βρέχει αφού απο το ένα αυτί μπαινάκης και απο το άλλο βγαινάκης.

Για αυτούς δεν υπάρχουν άνθρωποι και αξιοπρέπεια παρά μόνο νούμερα και όσο τα νούμερα , τα δικά τους νούμερα, δεν θα βγαίνουν θα έρχονται στην Ελλάδα και θα μπαίνουν στα υπουργεία έστω και απο τις πίσω πόρτες.

Εμείς απο την άλλη που έχουμε καταφέρει ένα υψηλκό νούμερο σε πρωτογενές πλεόνασμα τους λέμε οτι η λύση υπάρχει σε αυτό το νούμερο και αυτοί δια στόματος Όλι Ρεν μας απαντάνε οτι άλλο το πρωτογενές πλεόνασμα και άλλο το πρόγραμμα προσαρμογής.

Δηλαδή εμείς σύμφωνα με την δικής του λογική μπορεί να έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα που λύνει το πρόβλημα της χώρας αλλα θα πρέπει να συνεχίσουμε παίρνουμε δανεικά γιατί άλλα τα μάτια του λαγού και άλλα της κουκουβάγιας.

Εγώ για άλλη μια φορά έχω καταλάβει οτι τους έχει πιάσει μια φοβερή νευρικότητα τώρα που τα καταφέρνουμε γιατί δεν θέλουν με τίποτα να χάσουν τους καλούς πελάτες πάνω στον πόνο των οποίων παίζουν τα παιχνίδια τους και βγάζουν και λεφτά.

Οσο εμείς πεινάμε και ξευτελιζόμαστε τόσο οι οικονομίες στις δικές τους χώρες σκίζουν και πιάνουν ΄νούμερα ανάτπυξης ιδιαίτερα υψηλά για την εποχή που διανύουμε.

Δεν είναι δυνατόν για παράδειγμα ΄ένα μεγάλος μέρος της Ευρώπης να πεινάει και οι Γερμανοί να πουλάνε τρέλα αφού όλα πηγαίνουν ρολόϊ.

Δεν τους ενδιαφέρει τίποτα άλλο παρα μόνο το πως θα καταφέρουν να μείνουν και άλλα χρόνια πάνω στο κεφάλι μας.

Για να συμβεί αυτό θα πρέπει να σαμποτάρουν οποιαδήποτε προσπάθεια γίνεται απο μέρος μας και να απαξιώνουν τις θυσίες που κανένας άλλος λαός δεν θα μπορούσε να κάνει.

Τους βαρεθήκαμε όμως και το τέλος τους πλησιάζει.

Το δίλλημα της Ευρωπαϊκής λύσης που μας παρουσιάσανε απο την πρώτη μέρα της κρίσης έχει ημερομηνία λήξης και μαζί με αυτό και αυτοί.

Θέλουμε να παραμείνουμε στην Ευρωζώνη αλλα ζωντανοί και αξιοπρεπείς.

Η συζήτηση με τους τροϊκανούς προχθές Δευτέρα ξεκίνησε για την βιωσιμότητα του πρωτογενούς πλεονάσματος ενώ εμείς τόσους μήνες που φωνάζουμε οτι κάποια στιγμή θα πρέπει να μιλήσουμε για την βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους περνάμε στα ψιλά και κανείς δεν ασχολείται μαζί μας.

Κάθε φορά την συζήτηση την πάνε εκεί που θέλουν και την ξεκινάνε με τους όρους που θέλουν.

Λοιπόν λεβέντες αυτά και για σήμερα.

Να είστε καλά και να έχετε το νού σας.

ΑΛΟΡΑ !

 

 

 

Προηγούμενο άρθρο

μικρά πρωϊνά απο τον Νίκο Γενικόπουλο

Επόμενο άρθρο

Ευκαιρία και για ένα κλάδεμα ...