του Τάσου Βιζικίδη
Παντρεύτηκε ο Θρασύβουλος και κράτησε το λόγο του, η γαμήλια δεξίωση γίνεται στη γειτονιά. Το αδιέξοδο ανάμεσα στις πολυκατοικίες μετατράπηκε σε «κοσμικόν κέντρον». Ζωντανή μουσική, σερβιτόροι, σούβλες, το κρασί να ρέει άφθονο…
Εδώ που τα λέμε όταν παντρεύεσαι την Παρέσα, το πιο όμορφο κορίτσι της συνοικίας, τα χαλαλίζεις όλα. Αχ, αυτή η Παρέσα, πόσα βράδια δεν πεταχτήκαμε στον ύπνο μας από τις «καντάδες» των νεαρών. Με τη μουσική στη διαπασών περνούσαν και ξαναπερνούσαν μπροστά από το σπίτι της έστω για να δουν το φως να ανάβει στο δωμάτιό της.
Στη γιορτή των ερωτευμένων οι ανθοδέσμες που έφταναν ανταγωνίζονταν σε ομορφιά και πρωτοτυπία η μία την άλλη. Μάλιστα βάζαμε στοίχημα για το ποια ανθοδέσμη θα κρατούσε στο τέλος… Τίποτα, γέμιζε ο κάδος μαραμένες προσδοκίες… Περνούσαν οι ερωτοχτυπημένοι νεαροί, έβλεπαν τα λουλούδια τους στα σκουπίδια, ησυχάζαμε για λίγο…
Με το μόνο αγόρι που είχε κάποια σχέση ήταν ο Θράσος, παιδί της γειτονιάς. Μη φανταστείς τίποτα υπερβολές, νομίζω πως ήταν το ανάχωμά της στις ερωτικές επιθέσεις των άλλων ̶ αν και καναδυό γείτονες λέγανε πως κάτι τρέχει με αυτούς τους δυο.
Μας ακουγόταν περισσότερο σαν ανέκδοτο ̶ «Αν είναι δυνατόν η Παρέσα με τον Θράσο…» ̶ και ξεσπούσαμε σε ασυγκράτητα γέλια. «Βρε, άκου που σου λέω, είδα να της κρατάει το χέρι…», «Καλά, σε λίγο θα μας πεις πως φιλιόνταν κιόλας…», «Δεν βάζω το χέρι μου στη φωτιά, πάντως πολλές οι ώρες στο δωμάτιό της…»
Η αλήθεια είναι πως αυτή η σχέση γέννησε πολλές αντιπάθειες για τον Θράσο, οι ερωτοχτυπημένοι νεαροί, που δεν άντεχαν ούτε στη σκέψη πως βρίσκεται μόνος του με την Παρέσα, συχνά αναρωτιόνταν μεγαλόφωνα: «Μα τι του βρίσκει;…» και δεν ήταν λίγες οι φορές που του κάνανε πλάκα: «Το τύλιξες το κορίτσι…», «Άντε, βρε, κι εγώ κουμπάρος…» Ζήλια ανάκατη με φθόνο ταξίδευε συχνά ως τα αυτιά μου…
Όμως κι αυτός δεν άφηνε τις προκλήσεις να πέσουν κάτω: «Φίλε μου, στο υπόσχομαι, μια μέρα θα την πάρω…», «Να ξέρεις το γαμήλιο γλέντι θα γίνει στη γειτονιά, να χαρείτε με τη χαρά μου…» Τα πνιχτά γελάκια μόλις γυρνούσε την πλάτη του γίνονταν σχόλια φαρμακερά: «Κοίτα να δεις που το πιστεύει ο Δρακουμέλ…», «Χάχαχα, η πεντάμορφη και το τέρας…»
Η αλήθεια είναι ότι ο Θράσος ήταν πολύ άσχημος από παιδί και μεγαλώνοντας χειροτέρεψε. Όταν τον δεις πρώτη φορά το βλέμμα σου τραβιέται αθέλητα και αρνείται να πέσει πάνω του ξανά. Κυκλοφορεί στη γειτονιά ως ανέκδοτο πως κανείς ποτέ δεν τον κοίταξε στα μάτια και πώς όλα τα λεξικά δίπλα στη λέξη άσχημος έχουν τη φωτογραφία του…
Όταν αναγγέλθηκε η «αταίριαστη» ένωση, οι φήμες για κάποιο αλισβερίσι ιατρικής φύσης έδωσαν και πήραν… Μα, να, ήρθε η ώρα να χορέψει το ζευγάρι… Δεν προλαβαίνουν να κάνουν μερικά βήματα και η Παρέσα σωριάζεται ξέπνοη…
Βουβαμάρα, μουρμούρα και φωνές που ενώθηκαν έσπρωξαν μακριά από εμάς, πέρα απ’ το μικρό αδιέξοδό μας, έξω απ’ τη γειτονιά μας μια πικρή, βαριά και επίμονη ιστορία που ήθελε την Παρέσα αναγκεμένη για μεταμόσχευση μυελού των οστών και τον Θράσο συμβατό δότη.
Η απορία «Μα καλά τι του βρίσκει;» απαντήθηκε, νομίσαμε… Αργότερα, που η Παρέσα άρχισε να φουσκώνει για τα καλά, καταλάβαμε… Κλείνω τα παράθυρο.
