Πολύ καιρό είχε να δει το αρχαίο θέατρο των Φιλίππων τόσο κόσμο όσο είχε δηλαδή το βράδι του Σαββάτου που από νωρίς κατέκλεισαν το κοίλο για να παρακολουθήσουν την παράσταση «Αχαρνής» του Αριστοφάνη σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα.
Ο κόσμος, στην πλειοψηφία του τηλεοπτικό κοινό είναι αλήθεια λόγω των πρωταγωνιστών που είναι γνωστές τηλεοπτικές περσόνες, έμοιαζε να θέλει να ξεσκάσει αλλά και να ξεσπάσει σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια απόδρασης και διαφυγής από το βαρύ κλίμα των τελευταίων εβδομάδων που μαυρίζει την ψυχή μας και καθιστά αβέβαιο το μέλλον μας.
Έτσι λοιπόν κατέκλυσε το θέατρο και όπως λένε οι πληροφορίες αλλά και όπως έδειχνε και η προπώληση, το ίδιο αναμενόταν να συμβεί και στη χθεσινή παράσταση.
Με βάση τα επίσημα στοιχεία κόπηκαν 1.500 εισιτήρια αλλά αν υπολογίσει κανείς την πολιτική του δήμου που μοίρασε 300 δωρεάν προσκλήσεις σε μαθητές και ανέργους καθώς επίσης και τις προσκλήσεις σε επισήμους, δημοσιογράφους κ.λ.π τότε ο αριθμός των θεατών όχι απλά υπερέβαινε τους 2.000 αλλά άγγιζε του 2.500 με βάση την εικόνα που εισπράξαμε όταν γνωρίζουμε ότι ένα απολύτως γεμάτο αρχαίο θέατρο των Φιλίππων χωρά 3.400 θεατές..
Η παράσταση δεν μπορούμε να πούμε ότι θα μας μείνει αξέχαστη αλλά τουλάχιστον ο Κακλέας σεβάστηκε το πνεύμα του Αριστοφάνη και έκανε μια πολύ καλή και σύγχρονη δραματουργική διασκευή ώστε να φέρει το κλασικό κείμενο στις μέρες μας χωρίς να καταφύγει στον εύκολο όσο και χυδαίο δρόμο της «επικαιροποίησης» του συγγραφέα με αναφορές στην σύγχρονη πολιτική, οικονομική, αθλητική και τηλεοπτική επικαιρότητα. Τίποτα απ’ όλα αυτά. Αντιθέτως. Τόνισε τις διαχρονικές αξίες και τα μηνύματα που ο Αριστοφάνης διδάσκει με τα έργα του και σατύρισε τον Ευρυπίδη (απωθημένο του Αριστοφάνη) με έναν εμπνευσμένο σκηνοθετικά τρόπο αλλά και ένα μοναδικό Άρη Σερβετάλη που έδωσε ρεσιτάλ αποσπώντας στο τέλος το πιο θερμό χειροκρότημα, ακόμη θερμότερο ίσως και απ’ αυτό που οι θεατές επεφύλαξαν στον πάντα καλό και σοβαρό Βασίλη Χαραλαμπόπουλο.
Εντυπωσιακά και πολύ πλούσια τα κοστούμια της Εύας Νάθενα και ταιριαστά με το πνεύμα του Κακλέα σκηνικά του Μανώλη Παντελιδάκη. «Τρομακτική» η μουσική του Σταύρου Γασπαράτου που τόνιζε εκεί που έπρεπε τον όλεθρο του πολέμου.
Εξαιρετικός ο χορευτικός ..«σχολιασμός» της παράστασης με τα στιγμιότυπα από την παρουσία και συμμετοχή της ίδιας της χορογράφου Αγγελικής Τρομπούκη που εντυπωσίασε όχι μόνον με την χορευτική της δεινότητα αλλά και με το λίαν αποκαλυπτικό της άσπρο κοστούμι. Στα θετικά της παράστασης και ο χορός των ματατζήδων – πολεμιστών που έδεσε άριστα με το γενικότερο πνεύμα και κλίμα της παράστασης.
Η παραγωγή ήταν πολύ πλούσια με δεκάδες κοστούμια που φορούσαν και ξαναφορούσαν οι πρωταγωνιστές ενώ και οι φωτισμοί του Σάκη Μπιρμπίλη –βασικό στοιχείο στο θέατρο- συνέβαλαν στην αξιοπρέπεια της παράστασης.
Η παραγωγή «Φιλοθέατον ΑΕ», η μεγαλύτερη ίσως εταιρεία σήμερα στον χώρο, με αρκετά θέατρα στην ιδιοκτησία της στην Αθήνα, τόλμησε και δεν ματαίωσε τις παραστάσεις της λόγω της πολιτικοοικονομικής κρίσης που ξέσπασε κατακαλόκαιρο όπως έκανε άλλη εταιρεία με άλλη γνωστή κωμωδία του Αριστοφάνη και ακόμη πιο γνωστούς πρωταγωνιστές. Όμως για να «βγει» οικονομικά αυτή η παράσταση θέλει πραγματικό …«σκότωμα» των ηθοποιών που είναι αναγκασμένοι να τρέχουν με την ψυχή στο στόμα από πόλη σε πόλη, από χωριό σε χωρίο και από νταμάρι σε νταμάρι κάθε μέρα χωρίς σταματημό.
Είναι χαρακτηριστικό ότι μέσα σε 71 μέρες (10 Ιουλίου έως 18 Σεπτεμβρίου) θα δοθούν 52 παραστάσεις!!!. Η διαίρεση δείχνει ότι κάθε 1,36 μέρες θα δίδεται και μία παράσταση. Ούτε καν μέρα παρά μέρα. Είναι φυσικό λοιπόν να αναρωτιέται κανείς πόσο μπορούν να αντέξουν αυτοί οι άνθρωποι οργώνοντας από άκρου εις άκρον την χώρα και πόσο «έτοιμοι» ψυχικά, πνευματικά και σωματικά θα είναι κάθε βράδι για να αποδώσουν τόσο όσο να σεβαστούν στοιχειωδώς και τους θεατές που πληρώνουν ένα εισιτήριο σε δύσκολους καιρούς για να τους δουν και να τους απολαύσουν όσο και κυρίως τους εαυτούς τους για να εκφράζονται δημιουργικά μέσα από την τέχνη τους κι όχι απλώς να διεκπεραιώνουν μια δουλειά όπως άκεφα και βαρετά θα την έκανε οποιοσδήποτε εξουθενωμένος άνθρωπος.
Το κοινό του Σαββάτου στους Φιλίππους, που όπως σημειώσαμε ήταν κατά βάσιν τηλεοπτικό, δεν σεβάστηκε το χώρο αφήνοντας στο τέλος στις κερκίδες, μπουκάλια, σακούλες, χαρτομάντηλα, φέιγ βολάν και άλλα διάφορα σκουπίδια. Κρίμα
Θ.Θ.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Σάββατο βράδι ώρα 23.15. Η παράσταση έχει μόλις ολοκληρωθεί, οι ηθοποιοί υποκλίνονται στο κοινό και εκείνο τους ανταμείβει με το πιο θερμό χειροκρότημα και πολλά «μπράβο» που ακούγονται κατά δεκάδες από το κοίλο του αρχαίου θεάτρου των Φιλίππων. Ήταν μια καλή και αξιοπρεπής παράσταση.
