Αύριο το απόγευμα θα γίνει στην Βουλή η ονομαστική ψηφοφορία για την κύρωση της επίμαχης σύμβασης που αφορά τόσο την Καβάλα Όιλ όσο και την Ενεργειακή Αιγαίου. Η ατμόσφαιρα είναι βαριά μετά τα γεγονότα της Παρασκευής. Το Σάββατο υπήρξε ανακοίνωση από την πλευρά της Ενεργειακής. Δηλώσεις του Γιώργου Καλαντζή. Χθες το πρωί και του Μάκη Βορίδη. Αν υπολογίσει κάποιος αυτά τα λόγια κι αυτά τα κείμενα (του Σαββατοκύριακου) τότε δεν μπορεί παρά να είναι εντελώς απαισιόδοξος. Κι όμως εδώ που έφθασαν τα πράγματα υπάρχει έστω ελάχιστος χρόνος ώστε να επανέλθει ο διάλογος. Μέσω αυτού να βρεθεί λύση που πρωτίστως θα εξυπηρετεί τα συμφέροντα του τόπου. Την απασχόληση, την εξόρυξη του πετρελαίου, νέες γεωτρήσεις και έρευνες. Είναι φανερό ότι τοπικά δεν απέχουμε πολύ από την κοινωνική έκρηξη. Δεν αξίζει λοιπόν μια ακόμη μεσολαβητική προσπάθεια υπέρ του διαλόγου; Πιστεύουμε ότι αξίζει. Αρκεί να υπάρξει τέτοιο ενδιαφέρον κι όχι να συνεχίσει να πέφτει λάδι στην φωτιά. Αυτό άλλωστε είναι το ευκολότερο. Και το πιο επικίνδυνο επίσης.
Ποιος όμως θα πάρει μια τέτοια πρωτοβουλία; Αν κάποιος πιστεύει στον διάλογο, αν κάποιος πιστεύει στην συνεργασία και στην αληθινή συνεννόηση τότε θα αναλάβει αυτή τη προσπάθεια. Θα λέγαμε ότι αυτή η πρωτοβουλία, ώστε να αρχίσει πάλι ο διάλογος ανάμεσα στις δύο πλευρές, πρέπει να ξεκινήσει από την Καβάλα. Από τους τοπικούς φορείς. Από τους τοπικούς παράγοντες, από αυτούς που δύο τρεις μέρες τώρα παρακολουθούν από μακριά τα γεγονότα λες και δεν τους αφορούν. Δεν είναι έτσι. Η πόλη της Καβάλας είναι έτοιμη να μπει σε σοβαρές περιπέτειες, άρα κανείς δεν πρέπει να θεωρεί τον εαυτό του μη εμπλεκόμενο στο θέμα. Κι αν ωστόσο οι τοπικοί παράγοντες αδιαφορήσουν ή διστάσουν, ας γίνει αυτή η νέα ύστατη προσπάθεια για διάλογο στην Αθήνα. Ας ξεκινήσει από εκεί. Ας υποστηριχθεί πραγματικά ώστε να έχει πιθανότητες επιτυχίας. Ιδού η Ρόδος.
