Σήμερα αναμένονταν να δοθεί στη δημοσιότητα το ψήφισμα που ενέκρινε η γενική συνέλευση των εργαζομένων στη ΒΦΛ. Στο κείμενο θα καταγγέλλονταν η διοίκηση της εταιρίας που καθυστερεί τη μισθοδοσία και θα ζητούνταν η κυβερνητική παρέμβαση προκειμένου να βρεθεί νέος επενδυτής. Την Παρασκευή ή το αργότερο τη Δευτέρα υπόσχονταν πληρωμές η διοίκηση της εταιρίας. Την Τρίτη αναμένεται να πραγματοποιηθεί στην Επιθεώρηση Εργασίας η τριμερής συνάντηση.
Ισχυρές πιέσεις δέχονται και οι συνδικαλιστές των εργαζομένων της ΒΦΛ αυτό το διάστημα, ενώ όπως μας εξήγησε ο Κώστας Πούλιος έντονη είναι η αντίδραση των εργαζομένων στην τακτική που έχει υιοθετήσει το σωματείο και η διοίκησή του. Οι εργαζόμενοι βρίσκονται πια εκτός ορίων, αγανακτισμένοι από τις ανακολουθίες και τα ψεύδη της εταιρείας. Ο κ. Πούλιος παραδέχθηκε ότι η διοίκηση του σωματείου κράτησε ήπια στάση κι έτσι η εταιρεία ως ένα βαθμό εκμεταλλεύθηκε τις συνθήκες. Εξάλλου, το μήνυμα που έστειλε η γενική συνέλευση αφορούσε στην αλλαγή στάσης έναντι του μετόχου.
Ο Κώστας Πούλιος μας μίλησε για μία επιχείρηση που δεν την άγγιξε η κρίση αφού η μονάδα και παράγει και πουλάει. Εάν μάλιστα δινόταν η ευκαιρία για επιπλέον παραγωγή τότε η εταιρεία θα μπορούσε να αυξήσει και τις πωλήσεις της. Όλα τα προβλήματα της ΒΦΛ πηγάζουν από τον μέτοχο. Επομένως, η γενική συνέλευση υπογράμμισε ότι είτε ο μέτοχος οφείλει θα πράξει τα δέοντα θέτοντας τη βιομηχανία σε πλήρη λειτουργία, είτε η πολιτεία θα πρέπει να παρέμβει προκειμένου να διασώσει τα χρήματα του ελληνικού λαού που θα καταλήξουν στον «καιάδα» της ΔΕΠΑ και των τραπεζών, ταυτόχρονα όμως να διασώσει και το μέλλον των 1.000 εργαζομένων.
Βάσει των λεγομένων του κ. Πούλιου, το επιχείρημα ότι η ΒΦΛ είναι ιδιωτική επιχείρηση κι άρα κανείς δε δύναται να παρέμβει αποτελεσματικά στα εσωτερικά της ζητήματα, είναι ουσιαστικά αίολο. Αφού το σύνολο των χρεών της βιομηχανίας οφείλονται στο ελληνικό δημόσιο, που έχει κάθε νόμιμο δικαίωμα να προστατεύσει το συμφέρον του. Στις μέχρι σήμερα συναντήσεις των εργαζομένων με πολιτικά πρόσωπα, οι πάντες αναγνωρίζουν το δίκαιο των αιτημάτων. Ήρθε όμως η στιγμή να δεσμευθούν δημόσια και οι τοπικοί βουλευτές ότι θα λύσουν το πρόβλημα της ΒΦΛ. Οι εργαζόμενοι τους προκαλούν ανοικτά να λάβουν δημόσια θέση.
Η βιομηχανία δε χρειάζεται επιπλέον «ενέσεις» ώστε να παραμένει ζωντανή αλλά κλινήρης. Χρειάζεται γενναίες αποφάσεις και κινήσεις ώστε να διασωθεί το μέλλον της επιχείρησης και οι θέσεις εργασίας. Ο χρόνος που απομένει για τη σωτηρία της βιομηχανίας είναι πια μηδενικός. Εάν αύριο για παράδειγμα ο μέτοχος αποφασίσει το κλείσιμο της επιχείρησης, τότε θα είναι αργά γιατί το εργοστάσιο δε θα μπορέσει να λειτουργήσει εκ νέου. Άρα, αποφάσεις και ενέργειες θα πρέπει να δρομολογηθούν ταχύτατα.
