Η ποδοσφαιρική ομάδα του ΑΟΚ που κάποτε ήταν το καμάρι μας, σήμερα ακόμη βολοδέρνει. Κανείς δεν πρέπει να ξεχνά το πως έφτασε ως εδώ, πόσοι «χορηγοί» και πόσοι «επενδυτές» πέρασαν, πόσες υποσχέσεις και πόσα ψέματα ακούσαμε.
Πριν λίγες μέρες φάνηκε ότι επιτέλους θα βρεθεί λύση. Δύο συμπολίτες μας, ο Αντώνης Αντωνίου και ο Σάββας Λαζαρίδης, γνωστοί στην πόλη και την αγορά, νοικοκύρηδες και ικανοί επιχειρηματίες, ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα, στις προθεσμίες και στις προδιαγραφές που έθεσε ο ερασιτέχνης ΑΟΚ και ζήτησαν από κοινού να αναλάβουν την ποδοσφαιρική ομάδα για να τη βοηθήσουν να βρει το δρόμο της.
Εφόσον πλέον υπάρχει λύση και μάλιστα σύμφωνη με όσα ζητήθηκαν από τον ερασιτέχνη, δεν είναι ούτε σωστό, ούτε φρόνιμο να ψάχνουμε «εκπρόθεσμα» για κάτι άλλο το οποίο μάλιστα δεν είναι καν συγκεκριμένο.
Ο ΑΟΚ έχει ανάγκη από ανθρώπους που ξέρουμε ποιοι είναι και τι θέλουν να κάνουν. Έχει ανάγκη από διαφάνεια, από σίγουρα βήματα κι όχι από νέα άλματα στο κενό. Δεν πρέπει να γίνει «παιχνίδι» και «στοίχημα» για κάποιους, χαμένο όμως εκ των προτέρων και για την ομάδα και για την πόλη.
Ο ΑΟΚ είναι ένας εκφραστής της αθλητικής και κοινωνικής ιστορίας της πόλης μας. Είναι ένα σύμβολο που ακόμη και σήμερα δείχνει τον έντιμο αθλητικό δρόμο, αυτόν που περνά μακριά από την βία, τον χουλιγκανισμό και τα στημένα.
Ως παλαιός ποδοσφαιριστής του ΑΟΚ και ως μέλος του ΔΣ του Συλλόγου Παλαιμάχων πιστεύω ότι όλοι οι Καβαλιώτες πρέπει να υποστηρίξουμε τους δύο συμπολίτες μας στη δύσκολη προσπάθεια που αναλαμβάνουν.
Το ΔΣ του ερασιτέχνη τηρώντας με συνέπεια όσα δεσμεύτηκε να πράξει ως διαδικασία, οφείλει χωρίς καμιά αναβολή να επιβεβαιώσει οριστικά το «χρίσμα» που έδωσε στους δύο συμπολίτες μας.
