H κ. Τσανάκα δεν ήρθε στη δεύτερη τηλεμαχία, και εκφράστηκε δημοσίως απαξιωτικά γι’ αυτήν, στην προσπάθειά της να δικαιολογήσει ακόμη μια απουσία της. Αυτό κάθε άλλο παρά δείχνει ότι είναι υπέρ του διαλόγου και της αντιπαράθεσης πολιτικών και μόνον επιχειρημάτων.
Μάλλον αποδεικνύει πόσο υπέρ της ασφάλειας των μονολόγων είναι. Σίγουρα την επηρέασε και η τόσο κακή της επίδοση στην πρώτη τηλεμαχία, και προσπάθησε να αποφύγει δεύτερη αποτυχία.
Μέσα στον πανικό της, έχοντας καταφέρει ισχνή διαφορά μόνο 478 ψήφων έναντι του συνδυασμού μας «Καβάλα – Φίλιπποι ΑΝΟΙΧΤΗ ΠΟΛΗ» που είχε απέναντί του για δύο μήνες επτά «αντιπάλους» που έβαλαν αποκλειστικά εναντίον μας και έχοντας φτάσει στο ανώτατο ποσοστό που μπορεί όπως παραδέχονται και οι βουλευτές του κόμματος που την στηρίζουν, εκλαμβάνει την απαραίτητη πολιτική αντιπαράθεση ως …» κρεσέντο ύβρεων και λάσπης». Στην υπογράμμιση από την μεριά μας των λόγων που έχουν οι Καβαλιώτες να ΜΗΝ την ψηφίσουν, βλέπει …» μνημείο ψεύδους και υποκρισίας».
Η κ. Τσανάκα έξαφνα αποδέχεται τη διεξαγωγή τηλεμαχίας κάτω από την πίεση του συνδυασμού μας αλλά και την απαίτηση των Καβαλιωτών να ακούσουν επιτέλους κάποια πρότασή της που να μην είναι αντιγραμμένη ή εκτός νόμου. Σύρεται, με εντυπωσιακή ανακυβίστηση, σε μια συζήτηση που έκανε ό,τι μπορούσε να αποφύγει.
Θα προτιμούσε να παραμείνει κρυμμένη και να περιμένει να περάσει η βδομάδα. Προφανώς δεν της το επιτρέψαμε υπενθυμίζοντάς της με κάθε τρόπο την υποχρέωσή της να πει σε όλους μας έστω την τελευταία στιγμή τι θα έκανε αν ποτέ αναλάμβανε το Δήμο μας. Την περιμένουμε με χαρά.
Άλλη μία ενδιαφέρουσα αναδίπλωσή της είναι και η αλλαγή της απόφασής της να μην κάνει κεντρική συγκέντρωση, αντίθετα με όσα δήλωσε με έμφαση, τελικά θα κάνει κεντρική ομιλία την Παρασκευή.
Τέλος, σχετικά με την ατυχή υπενθύμισή της περί εξουσίας και της σχετικής σοφιστείας με την οποία μάταια προσπαθεί να προσάψει διαφθορά (!) στο δήμαρχο Καβάλας, θα της θυμίζαμε ότι μάλλον δεν είναι η κατάλληλη να κάνει τέτοια σχόλια, δοθείσης της μακρόχρονης πολιτικής διαδρομής της, των πολλών αποτυχημένων προσπαθειών της να καταλάβει κάποια θέση εξουσίας αλλά και της τραγικής επίδοσής της την μία και μόνη φορά που κάποιος της εμπιστεύτηκε για ένα διάστημα θέση διοίκησης.