Εκλογική απολογιστική – συνέλευση επρόκειτο να πραγματοποιήσει το απόγευμα της Τετάρτης το παράρτημα ΑΔΕΔΥ Καβάλας στο οποίο προέδρευε επί τριετία ο εκπαιδευτικός Τάσος Ιωαννίδης. Διόλου ήρεμη δεν ήταν η μνημονιακή περίοδος που διένυσε η διοίκηση του Τάσου Ιωαννίδη, τα μέλη της οποίας οργάνωσαν αμέτρητες απεργιακές κινητοποιήσεις και πορείες διαμαρτυρίας.
Για τον εκπαιδευτικό Τάσο Ιωαννίδη, η θητεία στο παράρτημα της ΑΔΕΔΥ ήταν το βάπτισμα του πυρός στο συνδικαλιστικό τομέα. Μπορεί και στο παρελθόν να μετείχε στο διοικητικό συμβούλιο του συλλόγου εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας, αλλά ουσιαστικά η τελευταία τριετία ήταν η «καρδιά» της συνδικαλιστικής του δράσης. Επρόκειτο μάλλον για ένα ιδιόρρυθμο «πανεπιστήμιο» αφού η δική του θητεία συνέπεσε με τη λήψη δυσβάστακτων κυβερνητικών μέτρων εις βάρος των εργαζομένων και των πολιτών. Ο ίδιος ο πρόεδρος του παραρτήματος της ΑΔΕΔΥ θεωρεί την τελευταία τριετία ως τη χειρότερη ίσως στη μεταπολιτευτική ιστορία της χώρας.
Το προεδρείο του παραρτήματος προσπάθησε να κινητοποιήσει τους πολίτες και φυσικά τους εργαζομένους. Ευτύχησε να οργανώσει πολυπρόσωπες απεργιακές συγκεντρώσεις αλλά και πικράθηκε από ανάλογες δράσεις όπου προσήλθαν ελάχιστοι άνθρωποι. Εξαρχής το παράρτημα τάχθηκε ενάντια στα αντιλαϊκά μέτρα στηρίζοντας δυναμικά και όλα τα πρωτοβάθμια σωματεία στις δικές τους κινητοποιήσεις. Κοντολογίς, η τριετία ήταν ιδιαιτέρως πλούσια σε επίπεδο συνδικαλιστικής δραστηριότητας.
Αν και υπάρχουν κάποιοι «μηδενιστές» ωστόσο ο Τάσος Ιωαννίδης απαντά ότι εξαιτίας των κινητοποιήσεων εξασφαλίστηκαν και κάποιες θετικές για τους εργαζόμενους εξελίξεις. Βασικό μέλημα του παραρτήματος ήταν η επίτευξη της ενότητας των φορέων, έτσι πολλές φορές επιχειρήθηκε να εξασφαλισθεί στο πλαίσιο κάποιας κινητοποιήσεως η μαζική συμμετοχή των θιγόμενων οργάνων. Ειδικότερα, το ΠΑΜΕ δεν πείστηκε να μετέχει όπως προσδοκώνταν, ίσως επειδή διέπεται από διαφορετική φιλοσοφία. Ο κ. Ιωαννίδης όμως διευκρινίζει ότι προσωπικά έχει προ πολλού ξεπεράσει τις πολιτικές ομπρέλες και κομματικές ιδεολογίες. Το πρωτόγνωρο για την Καβάλα συντονιστικό όργανο που είχε δημιουργηθεί και λειτούργησε το 2012 και το 2013, ενώνοντας πολλούς φορείς, φέτος μάλλον ατόνησε.
Οι γεμάτες από απεργούς πλατείες της τριετίας, εξαρτιόνταν κατά τον κ. Ιωαννίδη από την άριστη διοργάνωση μιας κινητοποιήσεως και από την έγκαιρη προκήρυξη μιας απεργίας. Ανασταλτικός παράγοντας συμμετοχής ήταν επίσης το οικονομικό πλήγμα που θα δέχονταν η τσέπη κάθε απεργού. Μια ημέρα απεργίας μπορεί να «κόστιζε» αναλόγως σε έκαστο δημόσιο υπάλληλο μια απώλεια 50 έως 90 ευρώ.
Ένα επιπλέον θέμα που ταλάνισε αρκετά το προεδρείο του παραρτήματος, ήταν το κλείσιμο της τοπικής αγοράς. Ο κ. Ιωαννίδης υπογραμμίζει πως η μοναδική αγορά σε όλη την περιφέρεια που κατέβασε ρολά στη διάρκεια της πρόσφατης απεργιακής κινητοποιήσεως ήταν εκείνη των Σερρών. Η αγορά διατηρεί τη δική της αναμφίβολη δυναμική. Όταν τα καταστήματα παραμένουν κλειστά δημιουργούνται άμεσα δυναμικές συνθήκες επιτυχίας. Η συμμετοχή της τοπικής αγοράς στις απεργιακές κινητοποιήσεις της τελευταίας τριετίας εξαντλήθηκε δυστυχώς σε μία ή το πολύ δύο φορές.
Στο ερώτημα εάν άξιζε τελικά τον κόπο να θυσιάσει τον ελεύθερο χρόνο του, την οικογενειακή του ζωή και να επενδύσει όλες τις δυνάμεις του στο συνδικαλιστικό αγώνα, ο Τάσος Ιωαννίδης απαντά: «Κανένας αγώνας δεν πρέπει να θεωρείται χαμένος. Εγώ έχω ήσυχη τη συνείδησή μου και καθαρό το μέτωπο μου. Είμαι ικανοποιημένος από την εμπειρία της τριετίας, μέσω της οποίας γνώρισα πολλούς κι αξιόλογους ανθρώπους – συναγωνιστές.
Φτάσαμε στο τέλος της θητείας ωστόσο θα προσπαθήσουμε να κρατήσουμε το τιμόνι του παραρτήματος της ΑΔΕΔΥ και τη νέα τριετία, αφού εγώ θέτω εκ νέου υποψηφιότητα. Το καβαλιώτικο νομαρχιακό παράρτημα βρίσκεται πολύ ψηλά, όχι μόνο στη συνείδηση των πολιτών, αλλά και σε περιφερειακό όπως και σε πανελλήνιο επίπεδο. Νέα κυβερνητικά μέτρα φαίνεται ότι βρίσκονται προ των πυλών και η κυβέρνηση τα επεξεργάζεται. Οι συνθήκες δηλαδή είναι δύσκολες και θα πρέπει όλοι να είμαστε επί ποδός πολέμου. Έστω κι αν αυτό σημαίνει πως η διοργάνωση μιας κινητοποιήσεως απαιτεί και προσωπικό “χαμαλίκι” του προέδρου.
Δεν επιθυμώ να αδικήσω κανένα αλλά προτιμώ να ευχαριστήσω όσους με οποιονδήποτε τρόπο με βοήθησαν. Ευχαριστώ φυσικά και τα τοπικά μέσα μαζικής ενημέρωσης για τη στήριξη των δράσεών μας».
=
