Η εκπαιδευτική αυτή επίσκεψη πραγματοποιήθηκε κατά το διάστημα 24-30 Απριλίου 2015 στα πλαίσια των εκπαιδευτικών ανταλλαγών και συγκεκριμένα μετά από πρόσκληση που μας απηύθυνε η Ιερά Μητρόπολη Αυστρίας. Συμμετείχαν 32 μαθητές και 3 συνοδοί καθηγητές και είχε σαν γενικό θέμα:«Βελιγράδι – Βουδαπέστη – Βιέννη: Ευρωπαϊκές πρωτεύουσες στο Δούναβη και η σχέση τους με την Ελλάδα».
ΒΕΛΙΓΡΑΔΙ
Ξεκινήσαμε την Παρασκευή 24/4 στις 6 το πρωί και αφού περάσαμε τα ελληνικά σύνορα των Ευζώνων και στη συνέχεια των Σκοπίων διασχίσαμε την κοιλάδα του Αξιού ποταμού (Βαρντάρ για τους Σκοπιανούς) για να φτάσουμε στα σερβικά σύνορα. Οι διαδικασίες και οι διατυπώσεις στα σύνορα των χωρών αυτών είναι λίγο κουραστικές και χρονοβόρες αλλά η λαχτάρα για το ταξίδι μας έκανε να τα ξεπερνάμε με υπομονή και αφού περάσαμε έξω από την πόλη Νις (γενέτειρα του Μεγάλου Κωνσταντίνου) αργά το απόγευμα φτάσαμε στο Βελιγράδι.
Πριν καταλήξουμε στο ξενοδοχείο για φαγητό και ξεκούραση κάναμε μια πρώτη γνωριμία με την πρωτεύουσα της Σερβίας περπατώντας στον πεζόδρομο της Κνεζ Μιχαήλοβα (κάτι ανάλογο με την Ερμού στην Αθήνα). Ο καιρός, ιδίως η ζέστη, ήταν περισσότερη από ό,τι στην Ελλάδα και οι πρώτες εντυπώσεις από την μαρτυρική πόλη εντυπωσιακές.
ΒΟΥΔΑΠΕΣΤΗ
Αφού διανυκτερεύσαμε στο ξενοδοχείο μας στο Βελιγράδι, η 2η μέρα ήταν αφιερωμένη στην καλύτερη γνωριμία της πόλης. Έτσι αρχικά προσκυνήσαμε τον Άγιο Σάββα, τη μεγαλύτερη σε λειτουργία ορθόδοξη εκκλησία του κόσμου που ακόμη είναι ημιτελής, ανεβήκαμε στο κάστρο KALEMEGDAN από όπου είχαμε πανοραμική άποψη του ποταμού Σάβα και Δούναβη, είδαμε τον πύργο Νεμπόισα όπου φυλακίστηκε και θανατώθηκε ο Ρήγας Φεραίος όπως επίσης το Εθνικό θέατρο και το Εθνικό Μουσείο αλλά και τις βομβαρδισμένες από τα νατοϊκά αεροπλάνα πολυκατοικίες που επίτηδες οι Σέρβοι δεν επισκεύασαν για να θυμίζουν στους νεότερους τις καταστροφές που υπέστησαν. Για κάθε μέρος που επισκεπτόμασταν είχαμε ετοιμάσει ανάλογα κείμενα που τα διαβάζαμε είτε μέσα στο λεωφορείο είτε βλέποντας τα ίδια τα αξιοθέατα.
Αφήσαμε το Βελιγράδι στις 12 το μεσημέρι και επόμενος σταθμός μας το μοναστήρι Κρούζεντολ στην περιοχή Φρούσκα Γκόρα (το Άγιο Όρος της Σερβίας) και για μεσημεριανό φαγητό σταματήσαμε στην γραφική πόλη της Βοϊβοντίνα, Σρέμσκυ Κάρλοβτσυ, όπου περπατήσαμε στην πόλη με την ονομαστή θεολογική ορθόδοξη ακαδημία.
Όλο το απόγευμα μας βρήκε στο λεωφορείο να διασχίζουμε τις απέραντες πεδιάδες της Ουγγαρίας όπου βλέπαμε ελεύθερα και κοπαδιαστά να βόσκουν ζαρκάδια γιατί απαγορεύεται αυστηρά η θήρευσή τους.
Αργά το απόγευμα φτάσαμε στη Βουδαπέστη όπου τακτοποιηθήκαμε στο ξενοδοχείο και είχαμε το δείπνο μας. Νωρίς το βράδυ είχαμε μια φανταστική κρουαζιέρα με ποταμόπλοιο στο Δούναβη απολαμβάνοντας την απίθανη θέα των φωτισμένων κτιρίων στις όχθες του, υπό τους ήχους της μουσικής «των κυμάτων του Δουνάβεως» .
Η επόμενη ημέρα ήταν αφιερωμένη στην πραγματική γνωριμία με την Βουδαπέστη. Η Βουδαπέστη είναι μια από τις πόλεις που την διασχίζει ο ποταμός Δούναβης (ο 2ος μεγαλύτερος ποταμός στην Ευρώπη – 2800km) που χωρίζει την πόλη σε δύο τμήματα, την Βούδα και την Πέστη. Δεκάδες είναι τα σημεία ενδιαφέροντος όπως μνημεία, μουσεία, πλατείες, πύργοι, εντυπωσιακά κτήρια διαφόρων αρχιτεκτονικών ρυθμών (νεοκλασικά, μπαρόκ, γοτθικά, νεογοτθικά ).
Ξεκινήσαμε από την Πέστη όπου είδαμε τη μνημειώδη πλατεία των Ηρώων, το επιβλητικό κοινοβούλιο, το δημαρχείο, το μουσείο καλών τεχνών και την Όπερα .
Διασχίζοντας την αλυσιδωτή γέφυρα, περάσαμε στη Βούδα για να επισκεφτούμε τον περίφημο πύργο των Ψαράδων, μια κατασκευή από εφτά πύργους που πήρε το όνομά του από την συντεχνία των ψαράδων που είχε αναλάβει την φύλαξή αυτού του τμήματος της πόλης. Η γραφικότητα του πύργου και η πανοραμική θέα στον Δούναβη προσφερόταν για να βγάλουμε υπέροχες φωτογραφίες, όπως και από τον Ναό του Ματία .
Στην συνέχεια με το λεωφορείο βρεθήκαμε στον λόφο Γκέλλερτ και την Ακρόπολη με το Άγαλμα της Ελευθερίας (σε ανάμνηση της απελευθέρωσης από την Γερμανία) και την εξίσου καταπληκτική θέα .
ΒΙΕΝΝΗ
Από την Βουδαπέστη φύγαμε αργά το μεσημέρι για να φτάσουμε μετά από τέσσερις ώρες στη Βιέννη, πρωτεύουσα της άλλοτε Αυστροουγγαρίας. Η κούραση των προηγούμενων ημερών ήταν μεγάλη γι’ αυτό αρκεστήκαμε σε μια βόλτα με το λεωφορείο στην πόλη πριν επιστρέψουμε στο ξενοδοχείο για ξεκούραση. Άλλωστε θα είχαμε άλλες δυο ολόκληρες μέρες για να την χορτάσουμε.
Από το πρωί της Δευτέρας 27/4 ξεκινήσαμε την πραγματική γνωριμία με την αυτοκρατορική Βιέννη, μια πόλη ρομαντική και επιβλητική όσο μοντέρνα και ζωντανή, μια πόλη που κείτεται στις όχθες του Δούναβη, μια πόλη με καταπληκτική συλλογή από παλάτια, μνημεία, εκκλησίες, μουσεία, όπου ο επισκέπτης σε κάθε του βήμα αισθάνεται τη μεγαλοπρέπεια και την ατμόσφαιρα του παλιού καιρού.
Η ξενάγησή μας ξεκίνησε από τα θερινά ανάκτορα της Μαρίας Θηρεσίας, το Σέμπρουν, όπου εκμεταλλευόμενοι και την θαυμάσια ηλιόλουστη μέρα περπατήσαμε στους φανταστικούς κήπους του παλατιού φτάνοντας με τα πόδια μέχρι ψηλά στην αψίδα του θριάμβου (Gloriette).
Στην συνέχεια αφού περιηγηθήκαμε στην ομορφότερη λεωφόρο του κόσμου, τη λεωφόρο του Ρινγκ όπου θαυμάσαμε την Όπερα, το τετράγωνο των μουσείων, το φανταστικό νεοκλασικό κοινοβούλιο με το άγαλμα της Αθηνάς Παλλάδας, το επιβλητικό δημαρχείο που θυμίζει παλάτι σε νεογοτθικό ρυθμό, την Φωτίφ Κίρχε (Εκκλησία του Τάματος), το πανεπιστήμιο κατευθυνθήκαμε στον εντυπωσιακό καθεδρικό ναό του Αγίου Στεφάνου από όπου ξεκινούν οι πανέμορφοι πεζόδρομοι Κέρντερστρασσε και Γκράμπεν.
Η μεσημεριανή στάση ήταν απαραίτητη για την αγορά κάποιων αναμνηστικών ή την απόλαυση κάποιου παγωτού, μιας τούρτας «Ζάχερ», μιας σοκολάτας «Βιεννουά» ή κάποιου πρόχειρου φαγητού.
Η απογευματινή βόλτα στο Λούνα Παρκ «Πράτερ» και στην περιοχή Donauturm και Donaupark έκλεισε την κοπιαστική ημέρα μας.
Η επόμενη μέρα μας ήταν και αυτή αφιερωμένη στη Βιέννη. Ο πρώτος σταθμός μας ήταν ένα από τα πιο γνωστά μουσεία του κόσμου, το μουσείο Ιστορίας της Τέχνης της Βιέννης ( Kunsthistorisches Museum Wien ) που στεγάζεται σε ένα επιβλητικό ανάκτορο. Ιδρύθηκε το 1891 και το επισκέπτονται ετησίως 650.000 άνθρωποι.
Οι συλλογές του μουσείου προέρχονται κυρίως από τις συλλογές βασιλιάδων, αυτοκρατόρων και το βασιλικό οίκο των Αψβούργων. Θαυμάσαμε πίνακες του Ραφαέλο, του Ρούμπενς, του Ρέμπραντ όπως επίσης και ελληνικές, ρωμαϊκές και αιγυπτιακές αρχαιότητες. Ήταν μία αξέχαστη εμπειρία για όλους μας.
Στη συνέχεια αφού περπατήσαμε στο κέντρο της πόλης με τα μεγάλα πάρκα, τις άμαξες με τα άλογα, τα πανέμορφα κτήρια όπως το παλάτι Hofburg, τη στήλη της Πανώλης κ.α. κατευθυνθήκαμε στην ελληνική γειτονιά όπου είχαμε την προγραμματισμένη συνάντηση στη Μητρόπολη Αυστρίας.
Η Αυστρία και η Ουγγαρία μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης ήταν τόποι καταφυγής και εργασίας πολλών Ελλήνων που μεγαλούργησαν. Στη Βιέννη δημιουργήθηκαν τον 18ο αιώνα δυο ορθόδοξες κοινότητες, του Αγίου Γεωργίου και της Αγίας Τριάδος. Στη Βιέννη έζησε για μεγάλο διάστημα ο Ρήγας Φεραίος (είδαμε το σπίτι του), ο Δημήτριος Υψηλάντης αλλά και μεγάλοι ευεργέτες του γένους όπως οι οικογένειες Σίνα και Δούμπα. Ο Γεώργιος Καραγιάννης που μεσολάβησε για την αγορά οικοπέδου ώστε να χτιστεί ο Ναός του Αγίου Γεωργίου ήταν εκείνος που ίδρυσε το σύλλογο φίλων μουσικής στο μέγαρο του οποίου πραγματοποιείται κάθε χρόνο η πρωτοχρονιάτικη συναυλία της Φιλαρμονικής της Βιέννης.
Στην εκκλησία της Αγίας Τριάδος (έδρα της Ιεράς Μητρόπολης Αυστρίας) μας υποδέχτηκε ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Αυστρίας κ. Αρσένιος ο οποίος μας καλωσόρισε και μας μίλησε για την κοινωνική και πνευματική προσφορά της ορθόδοξης εκκλησίας της Αυστρίας στο παρελθόν αλλά και σήμερα όπου τον τελευταίο καιρό μεταναστεύουν πολλοί συμπατριώτες μας για εύρεση εργασίας
Στη συνέχεια ο Αρχιερατικός πατήρ Ιωάννης μας μίλησε αναλυτικότερα για τις εκκλησίες της Αγίας Τριάδος και του Αγίου Γεωργίου όπως και για την Ελληνική Εθνική Σχολή της Βιέννης, το αρχαιότερο εκπαιδευτικό ίδρυμα της Διασποράς από το 1804 που λειτουργεί μέχρι και σήμερα με 320 μαθητές!
Μετά, μέσα στην Αγία Τριάδα, όλοι μαζί ψάλλαμε το «Χριστός Ανέστη» και το «Ευλογητός εἶ Χριστέ» (Απολυτίκιο της Πεντηκοστής), πήραμε ως ευλογία από τα χέρια του Σεβασμιότατου εικόνες του Αγίου Γεωργίου και της Αγίας Τριάδος και κατευθυνθήκαμε στους χώρους της Ελληνικής Εθνικής Σχολής όπου συνομιλήσαμε με τους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές της Σχολής. Ήταν μία μοναδική εμπειρία που θα μας μείνει αξέχαστη.
Βγαίνοντας από την εκκλησία και τη σχολή θυμηθήκαμε ότι βρισκόμαστε στην κεντρική Ευρώπη όπου οι εναλλαγές του καιρού είναι απότομες. Έτσι από την ζέστη και τον ήλιο των προηγουμένων ημερών αντικρίσαμε δυνατή βροχή και κρύο που ευτυχώς σταμάτησαν μετά από λίγο.
Το βράδυ δειπνήσαμε σε ελληνική ταβέρνα της Βιέννης τρώγοντας ελληνικά φαγητά και χορεύοντας υπό τους ήχους ελληνικής μουσικής και τραγουδιών. Στην πόλη ζουν αρκετοί Έλληνες και είδαμε πολλές ελληνικές ταβέρνες. Έτσι όμορφα έκλεισαν οι μέρες της παραμονής μας στην Βιέννη. Έπρεπε όμως να κοιμηθούμε νωρίς γιατί την επόμενη ημέρα μας περίμενε μακρύ ταξίδι.
ΝΟΒΙ ΣΑΝΤ
Στις 8 το πρωί ξεκινήσαμε για το Νόβισαντ πρωτεύουσα της Βοϊβοντίνα της Σερβίας. Φτάσαμε το απόγευμα και θαυμάσαμε μια ακόμη όμορφη και ήσυχη πόλη με πολλούς φοιτητές που την διασχίζει ο Δούναβης και επισκεφτήκαμε το κάστρο της, το δημαρχείο, την πλατεία, τον Ορθόδοξο και το Ρωμαιοκαθολικό ναό της.
Την επομένη, πολύ πρωί πήραμε τον δρόμο της επιστροφής για την χώρα μας κάνοντας αντίστροφα τη διαδρομή της πρώτης ημέρας, διασχίζοντας δηλαδή τη Σερβία και τα Σκόπια φτάνοντας στις 10 το βράδυ στην πόλη μας.
Στο ταξίδι της επιστροφής έντονα συναισθήματα κατακλύζουν το μυαλό μας. Συναισθήματα λύπης και στεναχώριας που το ταξίδι τελειώνει αλλά και ενθουσιασμού και χαράς για όλα όσα είδαμε. Όλα αυτά είναι ένα θετικό φορτίο που θα το κουβαλάμε σε όλη μας την ζωή, ένας μικρός προσωπικός θησαυρός για τον καθένα. Γιατί μπορεί μέσα σε τόσες λίγες μέρες να είδαμε τόσα πολλά αλλά όλα αυτά καταγράφονται στο υποσυνείδητο, στο σκληρό δίσκο του μυαλού μας και καταγράφονται ως γνώσεις, ως εμπειρίες, σαν παιδεία γενικότερα.
Η καλύτερη επένδυση είναι οι αναμνήσεις και όσο περνούν τα χρόνια τόσο πιο μεγάλη αξία έχουν.
Ακόμη το ταξίδι αυτό ήταν η ευκαιρία για να γνωριστούμε καλύτερα με τους συμμαθητές μας και να αναπτύξουμε τις διαπροσωπικές μας σχέσεις.
Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τους χορηγούς μας:
Το Δήμο Καβάλας και την Αντιπεριφέρεια για το έντυπο υλικό που μας παραχώρησε και το διαθέσαμε στην Ι.Μ. Αυστρίας.
Το Supermarket «Μασούτης» για την προσφορά εμφιαλωμένων νερών.
Την ποτοποιία «Αργυρίου» για τα εμφιαλωμένα νερά και τα κρασιά ως δώρο στην Ι.Μ.
Το ζαχαροπλαστείο «Ιωσηφίδης».
Να ευχαριστήσουμε ακόμη το τουριστικό γραφείο «Kavala Tours» και ιδιαίτερα τους γονείς μας που ήταν οι πραγματικοί «χορηγοί» μας όπως επίσης και τους καθηγητές μας που διοργάνωσαν και συνόδευσαν στην εκδρομή:
κ. Παπάζογλου Ευριπίδη (Μαθηματικό)
κ. Καράλη Ιωάννη (Θεολόγο)
κ. Παπαδοπούλου Ολυμπία (Οικονομολόγο)
Κλείνουμε με τα λόγια κάποιου συνοδού μας που ακούσαμε από το μικρόφωνο την τελευταία ημέρα της επιστροφής: «Να διαβάζετε πολύ γιατί το διάβασμα πολεμάει τον φασισμό και να ταξιδεύετε πολύ γιατί τα ταξίδια πολεμούν τον ρατσισμό».
