Την Τρίτη 27/8 το πρωί πήρα το παιδί μου και πήγα στο Γενικό Νοσοκομείο Καβάλας για τις τυπικές εξετάσεις που πρέπει να γίνουν σε όλους τους μαθητές της πρώτης τάξης δημοτικού πριν ξεκινήσει η σχολική χρονιά. Στα εξωτερικά ιατρεία υπήρχαν δεκάδες παιδιά με τους γονείς τους περιμένοντας την εξέταση από οφθαλμίατρο. Στις 11.45 περίπου εμφανίστηκε μια νοσοκόμα η οποία μοίρασε μπροστά στον γκισέ, σε ένα διαμαρτυρόμενο πλήθος από γονείς που σπρώχνονταν, ένα περιορισμένο αριθμό –περίπου 10- από χαρτιά προτεραιότητας για την εξέταση. Η κυρία στις διαμαρτυρίες όσων δεν κατόρθωσαν να αποκτήσουν ένα από τα μαγικά χαρτάκια μας πληροφόρησε ότι η ίδια διαδικασία θα ακολουθηθεί και ‘αύριο’.
Οι σκηνές και κατά την διάρκεια της ‘μοιρασιάς’ και αυτές που ακολούθησαν ήταν ισάξιες με αυτές νοσοκομείου της Καλκούτας το οποίο είχα την τύχη-ατυχία να επισκεφθώ στο παρελθόν.
Σίγουρα για αυτή την κατάσταση δεν είναι δυνατόν να κατηγορηθούν οι γιατροί και οι νοσοκόμες ή το προσωπικό του νοσοκομείου που κάνουν ότι είναι δυνατόν για να εξυπηρετήσουν τον κοσμάκη που συρρέει εκεί.
Κάποιος τενεκές ξεγάνωτος σχεδίασε ή αποφάσισε τον τρόπο με τον οποίο θα οργανωθεί και θα εξελιχθεί η διαδικασία των εξετάσεων. Ο τύπος αυτός ή έχει σοβαρότατο έλλειμμα νοημοσύνης ή πλήρη αναισθησία για αυτό που συμβαίνει. Πως αλλιώς να χαρακτηριστεί κάποιος που υποβάλει γονείς και παιδιά σε συνθήκες ‘λοταρίας’, και σε τέτοια ταλαιπωρία για να υποβληθούν σε αυτές τις απαραίτητες πέρα από υποχρεωτικές, ιατρικές εξετάσεις; Ποιος είναι αυτός ο ‘φωστήρας’ που αποφάσισε αυτό το καθεστώς και ποιος είναι αυτός που ελέγχει τι συμβαίνει και ανέχεται αυτή τη κατάσταση;
Σήμερα δεν ήμουν από τους τυχερούς της ‘κλήρωσης’. Ίσως να μην είμαι από τους τυχερούς της ‘κλήρωσης’ ούτε αύριο που θα επιχειρήσω να πατήσω τους υπόλοιπους γονείς που βρίσκονται μπροστά μου ώστε να πάρω εγώ το χαρτάκι αντί για αυτούς. Τελικά δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω, ούτε πόσα μεροκάματα θα χάσω προσπαθώντας…
Αλλά πολύ θα ήθελα να ήξερα ποιος είναι αυτός ο θλιβερός κομπάρσος της διοίκησης που οργάνωσε τον τρόπο των εξετάσεων, για να του δώσω συγχαρητήρια για το ‘έργο’ του.
Ένας γονιός
