Είναι κοινό μυστικό πως υπάρχουν συνάνθρωποι μας που «ζουν» σε συνθήκες φτώχειας. Συνάνθρωποι είναι και τα παιδιά τους που μαθαίνουν τον κόσμο κάτω από τις χειρότερες συνθήκες. Κάτι σαν τα παιδιά που μεγάλωσαν στον πόλεμο του 40 στη κατοχή. Τώρα στην εποχή μας , αυτή του οικονομικού πολέμου, ψάχνουμε να βρούμε λύσεις πώς να βοηθήσουμε .όλους αυτούς , όλα αυτά τα αθώα παιδιά από τον υποσιτισμό. Με πρωτοβουλίες της εκκλησίας , φιλόπτωχων σωματείων, διαφόρων οργανώσεων και συλλόγων, ακόμη και από ιδιωτικές για την αντιμετώπιση του υποσιτισμού και με απούσα την πολιτεία, είναι σαν να δίνεται ασπιρίνη για την ίαση του καρκίνου! Αν τα λόγια και οι υποσχέσεις των όποιων «αρμοδίων» να λυθεί το πρόβλημα γινόταν πράξεις, τότε όλα καλά. Αλλά δυστυχώς, είναι χορτάτα λόγια για συνεντεύξεις και πηχυαίους τίτλους εφημερίδων. Οι «προτάσεις» είναι κάτι σαν διαπίστωση ή ανάθεση του προβλήματος σε μια επιτροπή αρμοδίων, που μπορεί να απαρτίζεται από αιρετούς ή κυβερνητικούς παράγοντες όπως συμβαίνει πάντα, αλλά επί της ουσίας δεν γίνεται τίποτα. Το πρόβλημα του υποσιτισμού που μαστίζει μια μεγάλη μερίδα του πληθυσμού και δυστυχώς και των παιδιών, δεν λύνεται με ιδέες επί χάρτου. Τα παιδιά δεν ευθύνονται για όσα υφιστάμεθα σαν έθνος , γιατί όταν «τα τρώγαμε όλοι μαζί» αυτά ήταν αγέννητα! Λοιπόν κοντολογίς, ας αφήσουν οι μαγαλοσχήμονες τα μεγάλα λόγια και να λύσουν το πρόβλημα επί της ουσίας. Λεφτά υπάρχουν αν υπάρχει βούληση για κοινωνική πολιτική, όπως και πολίτες εθελοντές, σύλλογοι, σωματεία, οργανώσεις κ.α. που βοηθούσαν, βοηθούν και θα βοηθήσουν για την στοιχειώδη έστω επίλυση του επισιτισμού. Αν ζητηθεί η συμμετοχή και η αρωγή όλων των ανωτέρω για μια από κοινού προσπάθεια, σίγουρα το αποτέλεσμα θα είναι ουσιαστικό .Διαφορετικά μια από τα ίδια, όπως λέγει το ρητό: όποιος δεν θέλει να ζυμώσει διαρκώς κοσκινίζει!
Να βάλλουμε σε προτεραιότητα τον άνθρωπο και μετά όλα τα άλλα. Αντί για ημέρα :της πατάτας ,της σαρδέλας, του κάστανου του τσίπουρου, του Πάσχα των Χριστουγέννων και ότι άλλο, να καθιερώσουμε 365 ημέρες αφιερωμένες στον άνθρωπο, στο αθώο παιδί που πεινάει.
Υ.Γ. Επειδή πρόκειται να μοιραστούν 200.000 ευρώ από την Περιφέρεια για βοήθεια στους απόρους συμπολίτες μας , νοιώθω την ανάγκη να ευχαριστήσω τους κυβερνώντες με μια λαϊκή ρήση: να σε κάψω Γιάννη να αλείψω λάδι!
Ένας εθελοντής (« »)
Γιάννης Κανίογλου
