Μία ακόμη επιστολή για τα προβλήματα της κοινωνίας σε σχέση με τα προβλήματα των ιδιοκτητών ταξί ανήρτησε στο διαδίκτυο ο πρόεδρος του Eurotaxi Καβάλας, Γρηγόρης Αποστολίδης. Το κείμενο έχεις ως εξής:
Αγαπητοί φίλοι και συνάδελφοι,
Ζούμε σε μια κοινωνία που συνεχώς αποσυντίθεται. Η κοινωνική της σύσταση , η δημοκρατική της συνείδηση και η καθαρή επαγγελματική ταυτότητα έχουν διαρρηχθεί σε επικίνδυνο σημείο , τέτοιο που η εκτόνωση της μάζας του λαού είναι αυτό που όλοι περιμένουν μαντεύοντας την ώρα που η σταγόνα θα ξεχειλίσει το ποτήρι η αν θέλετε την σπίθα που θα ανάψει την φλόγα του ξεσηκωμού.
Νόμοι ξένοι και αντιλήψεις άγνωστες για τα Ελληνικά ιδεώδη αλλά και νέα ήθη παγκοσμίως έρχονται πρώτα στην πατρίδα μας να δοκιμαστούν. Δυστυχώς μέσα σε όλο αυτό το σχέδιο υποδούλωσης της μικρής, μεσαίας αλλά και μεγαλύτερης ίσως οικονομικής τάξης των Ελλήνων έρχονται να βάλουν πλάτη η νομοθετική και δικαστική εξουσία.
Η μια υιοθετώντας της εντολές άνωθεν κάνοντας νόμους τα εντόπια και ξένα ιδιωτικά συμφέροντα και τα συμφέροντα μεγάλων χρηματιστηριακών οίκων και κολοσσιαίων πολυεθνικών εταιριών που διάφορα λόμπι υποστηρίζουν.
Η άλλη νομιμοποιεί την προσπάθεια αυτή του κουρελιάσματος τους συντάγματος που συνεχώς ακρωτηριάζεται . Την κατάφορη αδικία την ονομάζει με τις ευχές της νόμο του κράτους συντελώντας έτσι στην καταρράκωση της Ελληνικής κοινωνίας που είναι στα όρια της εξαθλίωσης.
Μέσα σε αυτό το σκηνικό θα περίμενε κανείς από τα μεγάλα συνδικάτα τα τοπικά σωματεία και τις οργανώσεις να προβάλουν τις αντιρρήσεις τους τις προτάσεις τους και την σθεναρή αντίσταση κατά όλων αυτών που επιβάλλονται χωρίς την συγκατάθεση των πολιτών. Ο λεγόμενος λοιπόν συνδικαλισμός μικρότερος των καταστάσεων κοιτάζει μόνο πως θα κρατήσει τις καρέκλες και τις θέσεις που προφανώς έχουν κάτι το ιδιαίτερο για αυτούς που κάθονται πάνω τους.
Ο λαός μην έχοντας οδηγό, σχέδιο και όραμα, απελπισμένος, τηρεί παθητική στάση και ενίοτε «κανιβαλίστικη», τρώγοντας μεταξύ τους τις σάρκες τους για το ποιος θα επιβιώσει.
Είναι «λογικό» λοιπόν μέσα σε αυτή τη κατάσταση όπου τα αισθητήρια του λαού έχασαν τις ιδιότητες τους και η εμπιστοσύνη χάθηκε να επικρατούν οι λογικές της μάζας και του όχλου .
Έτσι ο θυμός η απογοήτευση και η οργή εκδηλώνεται πολλές φορές σε πρόσωπα και ιδέες όπου μοναδικό σκοπό έχουν την αφύπνιση και την χάραξη αντίδρασης της κοινωνίας η του κλάδου που εκπροσωπούν και οχι στους πραγματικά υπαίτιους.
Το ΤΑΞΙ σαν αδιάρρηκτος κρίκος της κοινωνίας θα ήταν αδύνατον να αποτελούσε εξαίρεση όλων αυτών των επιπτώσεων και αντιδράσεων της κοινωνίας.
Μετά την επική απεργία του 2011 δεν έχουμε να επιδείξουμε τίποτα. Το εάν κερδίσαμε η όχι δεν είναι κάτι που απασχολεί αυτή την ώρα κανέναν . Το σίγουρο είναι ότι την εποχή που έγινε ήταν επιβεβλημένη και η ιστορία γράφηκε .
Από το 2012 όμως και μετά με νόμους και τροποποιήσεις αυτών, το επάγγελμα αφυδατωνότανε τραβώντας όλο και περισσότερα από αυτό δίνοντας τα αλλού, σε άλλους κλάδους. Η μεταφορά των προσώπων πήγε σε συμφέροντα που εξυπηρετούσαν και εξυπηρετούν μεγάλα τραστ και μονοπώλια. Δόθηκε δικαίωμα ίδρυσης καρτέλ από επιτήδειους και ευνοημένους σε βάρος του απλού επιτηδευματία ταξιτζή. Το συνδικαλιστικό μας κίνημα ανεπαρκές και υπνωτισμένο κάθετε τρία χρόνια τώρα και παρατηρεί την συντελεσμένη πια καταστροφή που ειπωθήκαμε. Έρχονται σίγουρα και χειρότερα . Το ξέρουμε το γνωρίζουν όλοι. Το θηρίο εάν δεν φάει και τον τελευταίο δεν θα σταματήσει.
Το ερώτημα που γεννάται στα χείλη είναι ποιος ή τι θα σταματήσει όλο αυτό που έρχεται;
Μπορούν οι παρόντες συνδικαλιστές οι έχοντες την εξουσία στο μεγαλύτερο όργανο μας την ΠΟΕΙΑΤΑ να σκεφτούν, να οραματιστούν, να εμπνεύσουν και να οδηγήσουν τον κλάδο έξω από αυτό που ζούμε;
Είναι ικανοί και πρόθυμοι να συγκρουστούν με συμφέροντα και κόμματα αφήνοντας πίσω πρακτικές του παρελθόντος;
Μπορούν να δώσουν;…
1. ΟΡΑΜΑ
2. ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ
3. ΣΧΕΔΙΟ ΔΡΑΣΗΣ
4. ΧΡΟΝΟΔΙΑΓΡΑΜΜΑ
5. ΚΟΙΝΗ ΣΥΣΤΡΑΤΕΥΣΗ ΟΛΩΝ ΧΩΡΙΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΥΣ
6. ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΓΩΝΕΣ ……;;;;;;;;
Ας απαντήσει ο κάθε ένας για τον εαυτό του !!!
