Ο νέος πρόεδρος της Κομισιόν που εκλέχθηκε μετά απο ισχυρές παρασκηνιακές διαβουλεύσεις μεταξύ των εταίρων πέρασε χθες Δευτέρα απο την Αθήνα μόνο και μόνο για να δώσει στον Σαμαρά ένα χτύπημα στήριξης στην πλάτη αφού η Ελλάδα έχει κάνει πολλά αλλά έχει να κάνει και άλλα.
Μετά το “αλλά” μας τα χαλάνε οι εταίροι αφού χωρίς να έχουν πάρει χαμπάρι τι έχει γίνει στην χώρα αυτή τα τελευταία χρόνια ζητάνε και άλλα.
Έχουν και το παράδειγμα της Αργεντινής στον αντίποδα που επέστρεψε μέσα σε λίγα χρόνια και για δεύτερη μάλιστα φορά στο σημείο 0 και συνεχίζουν το έργο του οικονομικού αφανισμού.
Στην ιστορία αυτή της δημοσιονομικής προσαρμογής που προτείνει το ΔΝΤ η Ελλάδα είναι το παράδειγμα πρός μίμηση και η Αργεντινή το παράδειγμα πρός αποφυγή.
Πάντως στην Αργεντινή απο εδώ και μετά θα πέσει πολύ ξύλο.
Αυτά που θα ακολουθήσουν της δεύτερης χρεωκοπίας της χώρας θα είναι πολύ πιο δυσάρεστα απο αυτά που ζήσανε οι κάτοικοι της Αργεντινήε το 2001 όταν ζήσανε για πρώτη φορά αυτήν την άσχημη εμπειρία.
Δυστυχώς η δεύτερη χρεωκοπία για την Αργεντινή είναι και η χειρότερη αφού είναι μέρος ενός οργανωμένου σχεδίου στο οποίο έχουν βάλει το χέρι τους και οι Αμερικάνοι και θα οδηγήσει τους Αργεντίνους στην εξαθλίωση.
Και το χειρότερο είναι οτι τους έχουν εγκαταλείψει και όλοι.
Πρώτα τους χρεωκοπήσανε και μετά τους εγκαταλείψανε.
Η Αργεντινή είναι το ζωντανό παράδειγμα των δανειστών σε όλους αυτές τις χώρες που έχουν πρόβλημα και θέλουν να ακολουθήσουν έναν άλλο δρόμο.
Δεν υπάρχει άλλος δρόμος μας λένε με τον τρόπο τους.
Υπάρχει η δημοσιονομική προσαρμογή που προτείνει το σύστημα με οτι αυτό συνεπάγεται και υπάρχει και η χρεωκοπία με οτι επίσης συνεπάγεται.
Άλλος ένας φίλος , ένας αισιόδοξος και ευχάριστος άνθρωπος έκοψε δρόμο και έφυγε απο αυτή την μάταιη αυτή ζωή.
Ο λόγος για τον Λάμπη αυτόν τον ωραίο άνθρωπο που όμως η ζωή , αν και της δόθηκε απλόχερα του έδειξε το πιο σκληρό της πρόσωπο αφού τα τελευταία χρόνια του έβαλε πολλά εμπόδια.
Ξεπέρασε τα περισσότερα αλλα λύγισε στο τελευταίο , ο θάνατος της μητέρας του που αποτελούσε και το μεγάλο στήριγμα του.
15 μέρες περίπου μετά τον θάνατο της μητέρας του λύγισε και έφυγε και αυτός.
Δεν άντεξε.
Ο Λάμπης θα μείνει πάντα στο μυαλό μας ώς ο άνθρωπος με την ψυχή ενός μικρού παιδιού και την πιο γλυκά τρέλα που τον έκανε αγαπητό σε όλο τον κόσμο.
Αγαπήθηκε πολύ απο τον κόσμο που τον γνώρισε τις δεκαετίες 80 και 90 που είχε πάρει πάνω του όλη την διασκέδαη της καλοκαιρινής Ηρακλείτσας δίνοντας στην κυριολεξία κάθε βράδυ σώου.
Δεν είναι τυχαίο οτι η Ηρακλείτσα μετά την εποχή Λάμπη ακολούθησε μια φθίνουσα πορεία.
Ο Λάμπης ήταν ένας άνθρωπος που έπαιρνε ζωή απο τον κόσμο αν και ήτανε πολύ μόνος στην προσωπική του ζωή.
Έφυγε πρίν η ζωή του ξεπληρώσει όλα αυτά που του χρωστούσε.
Το τελευταίο του στέκι το κρεωπολείο των αφών Κεχαγιά στο Βύρωνα όπου έκανε τις δημιουργίες του εν μέσω ιστοριών που είχανε τις περισσότερες φορές τον ίδιο πρωταγωνιστή.
Αυτό ήτανε ο Λάμπης, πρωταγωνιστής.
Δυστυχώς τα φώτα σβήσανε και ο Λάμπης έφυγε.
Η αισιοδοξία της ψυχής του και το φαρδύ χαμόγελο με το λουλούδι στο αυτί είναι αυτό που θα μας μείνει απο αυτόν τον σπουδαίο άνθρωπο.
Λοιπόν λεβέντες αυτά και για σήμερα.
Όπως έχετε καταλάβει έχουμε βάλει πλώρη για τον 15Αύγουστο που βοελύει κιόλας αφού φέτος πέφτει Παρασκευή.
Και αυτοί που δεν θα πάνε διακοπές θα έχουν την δυνατότητα ένα τετραήμερο να πάρουν τις ανάσες τους.
Διάθεση να υπάρχει.
Καλήμέρα και καλή εβδομάδα.
Ολα καλά θα πάνε , μην χάνετε το κλουράγιο σας.
με το 1 με το 2 με το 3 :
ΑΛΟΡΑ !
