Η δημοσιογράφος Σοφίας Χριστοφορίδου με καταγωγή από τη Νέα Καρβάλη, δημοσίευσε την περασμένη εβδομάδα στην εφημερίδα «Μακεδονία», ένα πολύ ενδιαφέρον κείμενο, για το πώς συνδέθηκε ο Λ. Λαυρεντιάδης με τη Βιομηχανία Φωσφορικών Λιπασμάτων, τι μεσολάβησε από το φθινόπωρο του 2009 που την αγόρασε μέχρι και πρόσφατα.
Η Σ. Χριστοφορίδου αναφέρεται με συγκεκριμένα γεγονότα για τη σχέση Λαυρεντιάδη – ΒΦΛ.
Στη φωτογραφία που δημοσιεύουμε εμφανίζεται ο Λ. Λαυρεντιάδης, στη μοναδική επίσκεψή του στο εργοστάσιο, για την κοπή της πίτας της νέας χρονιάς, τον Ιανουάριο του 2010.
Το κείμενο της Σοφίας Χριστοφορίδου αναφέρει τα ακόλουθα:
Τον Σεπτέμβριο του 2009, στην τελευταία του συνέντευξη Τύπου ως πρωθυπουργού στη ΔΕΘ, ο κ. Κώστας Καραμανλής προανήγγειλε ότι η Δημόσια Επιχείρηση Αερίου (ΔΕΠΑ) θα πουλούσε το μερίδιό της στη Βιομηχανία Φωσφορικών Λιπασμάτων (ΒΦΛ). Η ανακοίνωση αυτή λειτούργησε καταλυτικά.
Λίγες ημέρες αργότερα, οι υπόλοιποι μέτοχοι της ΒΦΛ -οι τράπεζες Εμπορική, Εθνική και Alpha- γνωστοποίησαν ότι θα μεταβίβαζαν τα μερίδιά τους στη Lamda Partners του κ. Λαυρέντη Λαυρεντιάδη…
Το συνολικό τίμημα για την εξαγορά ήταν 85,9 εκατ. ευρώ, ποσό που θεωρήθηκε χαμηλό για τη μοναδική λιπασματοβιομηχανία της χώρας. Εξάλλου, η προηγούμενη χρονιά είχε κλείσει με πωλήσεις άνω των 213 εκατ. ευρώ (έναντι 163,3 εκατ. ευρώ το 2007), οι εξαγωγές είχαν αυξηθεί κατά 102% και τα κέρδη προ φόρων είχαν ανέλθει σε 33 εκατ. ευρώ. Μόνο τα αποθέματα λιπάσματος που υπήρχαν στις εγκαταστάσεις του εργοστασίου την περίοδο της πώλησης άξιζαν σχεδόν το μισό του ποσού που έδωσε η Lamda Partners για να αγοράσει τη μονάδα!
Βέβαια, η εταιρεία «κληρονόμησε» περίπου 100 εκατ. ευρώ χρέη της ΒΦΛ προς τρίτους, αλλά και όλα όσα αυτή είχε λαμβάνειν -κυρίως από αγροτικούς συνεταιρισμούς. Από την άλλη, η «προίκα» της βιομηχανίας δεν ήταν διόλου ευκαταφρόνητη: ένα ιδιόκτητο λιμάνι (δίπλα στον εμπορικό λιμένα της Καβάλας), με δυνατότητα ελλιμενισμού μεγάλων πλοίων, αλλά και μια προέγκριση από τη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας για μονάδα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από φυσικό αέριο, ισχύος 440 MW.Εξάλλου, η εταιρεία ELFE (συμφερόντων Λαυρεντιάδη), που συστάθηκε ένα μήνα πριν την εξαγορά της ΒΦΛ, είχε στους καταστατικούς σκοπούς της, μεταξύ άλλων, την παραγωγή και εμπορία (μεταφορά, διανομή) ηλεκτρικής ενέργειας και την αποθήκευση και εμπορία υγροποιημένου φυσικού αερίου -γεγονός που επιβεβαιώνει το ενδιαφέρον τού επιχειρηματία για αυτές ακριβώς τις δραστηριότητες, που μπορούσε να αναπτύξει στη ΒΦΛ.
Η ΒΦΛ ΑΕ ιδρύθηκε το 1961 από τον όμιλο της Εμπορικής Τράπεζας και άρχισε να λειτουργεί το 1965, στην περιοχή της Νέας Καρβάλης, στην Καβάλα. Το 2006 απορρόφησε την εταιρεία Χημικές Βιομηχανίες Βορείου Ελλάδος, στη Θεσσαλονίκη, όπου απασχολούνταν περίπου 500 εργαζόμενοι. Κύριοι μέτοχοι της εταιρείας ήταν οι τράπεζες Εμπορική, Εθνική και Alpha.
Λίγο πριν την πώληση, στο μετοχικό σχήμα μπήκε και η ΔΕΠΑ, σε αντάλλαγμα οφειλών ύψους 55 εκατ. ευρώ της ΒΦΛ για το φυσικό αέριο που είχε καταναλώσει για την παραγωγή λιπάσματος. Έτσι, το 2009 οι μετοχές τής ΒΦΛ ήταν μοιρασμένες μεταξύ της Εμπορικής Τράπεζας (33,24%), της ΔΕΠΑ (33,1%), της Εθνικής Τράπεζας (15,81%) και της Alpha Bank (με 7,8%).
Ήδη από το 2006, οι τράπεζες είχαν θέσει σε εφαρμογή ένα σχέδιο αναδιάρθρωσης της εταιρείας, με αύξηση μετοχικού κεφαλαίου ύψους 87,5 εκατ. ευρώ. Τρία χρόνια αργότερα, ωστόσο, θα πωλούταν σε χαμηλότερο τίμημα…
Παρά τα καλά οικονομικά αποτελέσματα της βιομηχανίας, οι τράπεζες-μέτοχοι της ΒΦΛ επεδίωκαν να απεμπλακούν από δραστηριότητες που δεν σχετίζονταν με τα χρηματοοικονομικά: έτσι, ανέθεσαν στον διεθνή οίκο Rotschild να αναζητήσει στη διεθνή και την ελληνική αγορά υποψήφιους αγοραστές. Ο ίδιος οίκος ήταν ένας εκ των συμβούλων αποκρατικοποίησης της ΔΕΠΑ (μαζί με τις Alpha Bank, Deutsche Bank και UBS).
Οι διαπραγματεύσεις με τον κ. Λαυρεντιάδη άρχισαν τον Σεπτέμβριο του 2008 και ολοκληρώθηκαν ακριβώς έναν χρόνο αργότερα, τον Σεπτέμβριο του 2009, εν μέσω προεκλογικής περιόδου. Τότε, το ΠΑΣΟΚ είχε δηλώσει την αντίθεσή του «στη λήψη εκ μέρους της κυβέρνησης κρίσιμων και δεσμευτικών αποφάσεων, που εκποιούν δημόσια περιουσία, εν μέσω της προεκλογικής περιόδου» και την καλούσε να σταματήσει την πώληση της ΒΦΛ.
Η αγορά της ΒΦΛ ολοκληρώθηκε και η νέα εταιρεία (ELFE) προχώρησε σε γενναία μείωση των τιμών των λιπασμάτων στην εγχώρια αγορά, γεγονός που ερμηνεύθηκε και ως «δώρο» προς τη νέα κυβέρνηση. Πριν τελειώσει το 2009, ο κ. Λαυρεντιάδης απέκτησε το 31,3% των μετοχών της Proton Bank και εισήλθε με αυτόν τον τρόπο στην τραπεζική αγορά.
Μετά τη δημοσιοποίηση της έκθεσης της Τράπεζας της Ελλάδας για την Proton Bank και το ξέσπασμα του σκανδάλου, το 2011, οι λογαριασμοί του κ. Λαυρεντιάδη δεσμεύτηκαν. Στο μεταξύ, η ELFE είχε ήδη περάσει (από τον Δεκέμβριο του 2010) στον οικογενειακό φίλο του επιχειρηματία, κ. Γιώργο Κυριακίδη, ενώ στις αρχές του 2012 «επιστράφηκε» στην οικογένεια Λαυρεντιάδη -και, συγκεκριμένα, σε εταιρεία της συζύγου του, κυρίας Κατερίνας Νικολίτση.
Την περασμένη άνοιξη, το ρευστό είχε εξαφανιστεί από τα ταμεία της εταιρείας και τα χρέη είχαν συσσωρευτεί, με αποτέλεσμα η ΔΕΠΑ να κλείσει τη στρόφιγγα του αερίου προς το εργοστάσιο και έτσι να καθίσταται αδύνατη η παραγωγή λιπάσματος. Για τρεις μήνες, το εργοστάσιο υπολειτουργούσε, με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να «βγουν μπροστά», κατεβαίνοντας σε συλλαλητήρια και ζητώντας από το κράτος να δώσει λύση στα προβλήματα της επιχείρησης.
Αυτή την εβδομάδα, το σωματείο είχε συνάντηση με την κυρία Νικολίτση και έλαβε τη διαβεβαίωση ότι η δικαστική περιπέτεια του συζύγου της δεν θα επηρεάσει την πορεία της εταιρείας, καθώς η ELFE δεν συνδέεται ούτε οικονομικά ούτε και νομικά με τον Λαυρέντη Λαυρεντιάδη: «Ωστόσο, είναι αλήθεια ότι εμείς ανησυχούμε…» τονίζει, μιλώντας στη «ΜτΚ», ο πρόεδρος του σωματείου, κ. Γιώργος Τσιμενίδης.
Την περασμένη Τετάρτη, οι εργαζόμενοι είχαν επαφές με τον υπουργό Εργασίας, κ. Γιάννη Βρούτση, τον υπουργό Επικρατείας, κ. Δημήτρη Σταμάτη, και τον γ.γ. του υπουργείου Οικονομικών, κ. Γιώργο Μέργο, καθώς και με τους αρχηγούς του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ, κ.κ. Ευάγγελο Βενιζέλο και Φώτη Κουβέλη, αντίστοιχα, και τον γραμματέα της ΝΔ, κ. Μανώλη Κεφαλογιάννη, προκειμένου να τους ενημερώσουν και να τους ζητήσουν να είναι σε εγρήγορση, σε περίπτωση που ανακύψουν προβλήματα με τη λειτουργία της βιομηχανίας.
—
—
—
—
