Γιάννης Εριφυλλίδης, Πολιτευτής με το κίνημα «Το Ποτάμι»
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τους τελευταίους μήνες η Ελλάδα έζησε πρωτόγνωρες στιγμές οι οποίες έθεσαν σε δοκιμασία τις αντοχές της κοινοβουλευτικής μας δημοκρατίας και απείλησαν τη συνοχή της ελληνικής κοινωνίας. Ωστόσο, η νέα συμφωνία, το νέο μνημόνιο για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, είναι πλέον γεγονός. Και ήταν και είναι η μόνη εναλλακτική επιλογή της χώρας μας απέναντι στον κίνδυνο της άτακτης χρεωκοπίας και της οικονομικής και εθνικής καταστροφής. Από σήμερα όμως η σελίδα αλλάζει και ο καθένας πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του και να συνεισφέρει στη χάραξη ενός νέου εθνικού σχεδιασμού.
Θα ξεκινήσω με το τι δεν χρειάζεται και δεν πρέπει να κάνουμε από εδώ και στο εξής (όλοι μαζί και ο καθένας ξεχωριστά: κυβέρνηση, βουλή, τοπική αυτοδιοίκηση και πολίτες).
Να μην ασχοληθούμε πια με όλους αυτούς (παλιούς και καινούριους) οι οποίοι παρόλο που είτε παραιτήθηκαν είτε ο λαός τους έστειλε στο σπίτι τους, επιθυμούν με τις δηλώσεις τους να παραμένουν στο προσκήνιο. Οι δηλώσεις του κυρίου Βαρουφάκη, του κυρίου Σαμαρά, του κυρίου Παπανδρέου, αλλά και οποιουδήποτε άλλου κομματικού στελέχους που δεν έχει πια ενεργό ρόλο στην εθνική προσπάθεια, όχι απλώς δεν προσφέρουν τίποτε απολύτως, αλλά κάνουν και κακό γιατί μας αποπροσανατολίζουν από αυτά που πρέπει να είναι οι πραγματικές μας προτεραιότητες.
Να αναλάβουμε όλοι τις ευθύνες μας και να μην το παίζουμε εκ του ασφαλούς επαναστάτες. Ζούμε μια ιδιότυπη συνταγματική εκτροπή, όπου η κυβέρνηση ουσιαστικά κυβερνά με τις ψήφους της αντιπολίτευσης. Δεν με ενδιαφέρει τόσο πολύ το συνταγματικό πρόβλημα του εάν η κυβέρνηση έχει χάσει ή όχι τη δεδηλωμένη, αλλά ρωτώ ευθέως όλους τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που καταψήφισαν (ή απείχαν) και από ό,τι φαίνεται θα συνεχίσουν να καταψηφίζουν τις προτάσεις της κυβέρνησής τους: θα καταψήφιζαν αν δεν ήξεραν ότι τα νέα μέτρα θα περάσουν ούτως ή άλλως με τις ψήφους της αντιπολίτευσης; Αλλά φυσικά η εύκολη λύση βρέθηκε αμέσως: καταψηφίζω τις προτάσεις της κυβέρνησης, αλλά τη στηρίζω και την εμπιστεύομαι…
Ας δούμε όμως που πρέπει να εστιάσουμε τις προσπάθειές μας σ’ αυτήν την κρίσιμη περίοδο στην οποία εισέρχεται η χώρα μας.
Σε εθνικό επίπεδο, θεωρώ ότι η συμφωνία παρόλο που είναι πάρα πολύ κακή, περιέχει και ορισμένα θετικά στοιχεία, καθώς και μέτρα και μεταρρυθμίσεις οι οποίες ούτως ή άλλως ήταν αναγκαίες για την ελληνική οικονομία. Πρέπει λοιπόν να δούμε πως θα μπορέσουμε όλοι μαζί να εργαστούμε και να αξιοποιήσουμε κάθε ευκαιρία που μας προσφέρεται. Δεν πρέπει να χαθεί ούτε μέρα, ούτε ώρα, ούτε ένα ευρώ από τα 35 δισεκατομμύρια που θα διαθέσει η Ευρωπαϊκή Ένωση μέχρι το 2020 για τη στήριξη της ελληνικής οικονομίας και τη χρηματοδότηση επενδύσεων στη χώρα μας.
Για το νέο αυτό ξεκίνημα χρειάζεται εθνικός σχεδιασμός, εργατικότητα, σοβαρότητα, ανανέωση σε όλους τους τομείς και πάνω από όλα αλλαγή νοοτροπίας. Πραγματική ανανέωση του πολιτικού δυναμικού της χώρας μας, στελέχωση των νευραλγικών θέσεων με επιστήμονες εγνωσμένου κύρους (πολλοί από τους οποίους αυτή τη στιγμή είναι είτε άνεργοι είτε εργάζονται στο εξωτερικό) και όχι με κομματικά στελέχη, φίλους και γνωστούς.
Πάνω από όλα η Καβάλα
Αν η Ελλάδα αυτή τη στιγμή βρίσκεται στο «και πέντε», δυστυχώς η Καβάλα βρίσκεται στο «και δέκα». Είναι πραγματικά απίστευτο το πόσες ευκαιρίες έχουμε αφήσει να πάνε χαμένες, το πόσος χρόνος έχει χαθεί.
Και σε τοπικό επίπεδο η συνταγή είναι η ίδια: νέα αρχή, «πανκαβαλιώτικος σχεδιασμός» πάνω από κόμματα και πρόσωπα, ανανέωση του πολιτικού δυναμικού, εργατικότητα και σοβαρότητα (η οποία μπορεί σε μεγάλο βαθμό να αναπληρώσει την έλλειψη οράματος που χαρακτηρίζει τους περισσότερους πολιτικούς της περιοχής μας τα τελευταία χρόνια).
Να πάψει να αποτελεί η κρίση δικαιολογία για αδράνεια και να γίνει κίνητρο δημιουργίας, να μας πεισμώσει για να αγωνιστούμε για το καλό της Καβάλας.
Οι βουλευτές και η τοπική αυτοδιοίκηση οφείλουν στο λαό της Καβάλας να συνεργαστούν και με στοχευμένες δράσεις να αρχίσουν επιτέλους να βρίσκουν λύσεις για τα χρόνια προβλήματα του νομού. Να λύσουμε άμεσα τα εύκολα και να δρομολογήσουμε τις διαδικασίες για την επίλυση των πιο δύσκολων ζητημάτων που κρατάνε την Καβάλα πίσω.
Η Καβάλα πρέπει να απορροφήσει όσο περισσότερα χρήματα γίνεται από το πακέτο των 35 δισεκατομμυρίων ευρώ για την πρόωθηση επενδύσεων στο νομό μας. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να πετύχουμε τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Ας μην αφήσουμε και αυτήν την ευκαιρία να χαθεί προς όφελος άλλων νομών ως προς τους οποίους η Καβάλα μας είναι μια ζωή «ριγμένη».
Να λύσουμε το ζήτημα του στρατοπέδου Ασημακοπούλου. Και αφού βλέπουμε ότι δεν επιλύεται με επίκαιρες ερωτήσεις στη βουλή, ας προβούμε σε πιο δυναμικές κινήσεις, ακόμη και σε κατάληψή του (ή μήπως φοβόμαστε ότι απέναντι στο δίκαιο αίτημα της τοπικής κοινωνίας ο κύριος Καμμένος θα στείλει το στρατό για να διαφυλάξει την εσωτερική ασφάλεια;).
Να προωθήσουμε την τουριστική ανάπτυξη με άμεσα μέτρα και όχι με «ευχολόγια» και τυπικές συμμετοχές σε διεθνείς τουριστικές εκθέσεις. Να λύσουμε πια το ζήτημα της ακτοπλοϊκής σύνδεσης Καβάλας-Θάσου, και μάλιστα πριν από το τέλος της τρέχουσας τουριστικής περιόδου και να γίνει πάλι η Καβάλα μια από τις πιο καθαρές πόλεις της Ελλάδας (και μην μου πείτε ότι και γι’ αυτό φταίει η οικονομική κρίση).
Να αναδείξουμε επιτέλους την ξεχωριστή τοπική μας ιστορία. Να λυθεί το θέμα του Μουσείου Καπνού (αλήθεια το Διεθνές Φόρουμ Καπνού θα πραγματοποιηθεί στην Κομοτηνή σε λιγότερο από 2 μήνες και μας υποσχέθηκαν ότι θα υπάρξουν και δράσεις στην Καβάλα: ποιες είναι αυτές οι δράσεις για να δούμε αν μπορούμε να τις αξιοποιήσουμε για περαιτέρω προβολή της Καβάλας και της ιστορίας της;), να τολμήσουμε να θέσουμε υποψηφιότητα για πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης για το 2021. Ας καταλάβουν όλοι οι αρμόδιοι φορείς ότι τώρα είναι η ευκαιρία:ό,τι και να γίνει μία ελληνική πόλη θα είναι πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης το 2021 (με ευρώ, με δραχμή ή με οποιοδήποτε άλλο νόμισμα). Δεν είναι αυτονόητο ότι η πόλη που θα επιλεγεί θα έχει ακόμη περισσότερες πιθανότητες να απορροφήσει επιπρόσθετα κονδύλια από την Ευρωπαϊκή Ένωση;
Ένας δρόμος μόνο μπορεί να υπάρξει από σήμερα: να βάλουμε πάνω από όλα την Καβάλα και να εργαστούμε για το καλό της τοπικής κοινωνίας, σκληρά και ενωμένοι. Η Καβάλα είναι εδώ και προσφέρει απεριόριστες δυνατότητες ανάπτυξης. Εμάς περιμένει για να τις αξιοποιήσουμε.
—
