Η παράταξή μας ΓΝΩΣΗ και ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ δια του περιφερειακού συμβούλου Β.Τραϊφόρου,στάθηκε κριτικά στον απολογισμό της περιφέρειας,κάνοντας συγχρόνως και προτάσεις που θα προάγουν την λειτουργία του περιφερειακού συμβουλίου.Στην ομιλία του ο κ. Τραϊφόρος τόνισε τα παρακάτω.
Απολογισμός είναι η καταγραφή της διαχείρισης και η έκθεση πράξεων .Με αυτή την έννοια η καταγραφή των ενεργειών της περιφέρειας είναι επιτυχής. Περιλαμβάνει βέβαια 270 σελίδες υπολεπτομεριών,τα οποία και μόνο η ανάγνωσή τους σου προκαλεί πονοκέφαλο και ως εκ τούτου είναι αποτρεπτική για τον τολμών την ανάγνωση.
Πέρα όμως απ΄τις τυπικές διαδικασίες της καταγραφής των ενεργειών της περιφέρειας,υπάρχει ανάγκη ουσιαστικού διαλόγου για τα πεπραγμένα αν θέλουμε να βάλουμε το δάκτυλο επί τον τύπο των ήλων,αν θέλουμε κοντολογής να πούμε αλήθειες.Με όσα γίνονται στην περιφέρεια ΑΜ-Θ γιατί η περιφέρειά μας είναι η τελευταία και είχαμε το χαμηλότερο κατά κεφαλή ΑΕΠ ? Γιατί δεν πάει καλά η αγροτική ανάπτυξη?Γιατί φεύγει η μεταποίηση και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις στις βόρειες χώρες?Γιατί φτωχοποιείται ο πληθυσμός? Γιατί η ανεργία έχει πάρει εκρηκτικές διαστάσεις? Γιατί η υγεία και οι κοινωνικές παροχές φθίνουν συνεχώς?
Τελικά ποια είναι τα όρια των παρεμβάσεων της περιφέρεια,και που μπορούμε να στοχεύσουμε ?Πρέπει να πιέζουμε την κεντρική εξουσία ,και με ποιόν τρόπο?Και γίνομαι ποιο σαφής.
-Υπάρχει περίπτωση να αναπτυχθεί η αγροτική μας παραγωγή,αν δεν μειωθεί το κόστος παραγωγής με μείωση του ΦΠΑ σε σπόρους,λιπάσματα ,φυτοφάρμακα,ζωοτροφές,μείωση του αγροτικού ρεύματος και θέσπιση αγροτικού πετρελαίου.Το ίδιο ισχύει και για την κτηνοτροφία και για την αλιεία .
-Υπάρχει περίπτωση ανάπτυξης μικρομεσαίων επιχειρήσεων χωρίς μείωση της διοικητικής επιβάρυνσης,σταθερό φορολογικό πλαίσιο,εκσυχρονισμό των τελωνείων?
-Ο τουρισμός προϋποθέτει ανάπτυξη των υποδομών .Η περιφέρεια πραγματικά κάνει ότι μπορεί γιατί ο τουρισμός μαζί με τον πρωτογενή τομέα είναι άξονες ανάπτυξης της περιφέρειας.Φέτος το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων είναι 700 εκ ,και ακούγεται ότι θα χρησιμοποιηθούν για άλλες ανάγκες.
-Αλήθεια πως αντιδρά η περιφέρεια στην βραδύνουσα πορεία στην οποία μας οδηγεί η σημερινή κυβέρνηση?Αρκεί ένα ψήφισμα η μία διαμαρτυρία για να απενοχοποιηθούμε?Θα περίμενα προτάσεις των θεματικών αντιπεριφερειαρχών για θέματα της δικής τους αρμοδιότητας,να συζητηθούν και να αποφασιστούν συλλογικά οι περαιτέρω ενέργειες. Ισως όμως ζητώ πολλά,αν και αυτά είναι τα ελάχιστα.Το ίδιο ισχύει και για τις επιτροπές,που και μόνο η αναφορά τους στον αριθμό των συνεδριάσεων αποδεικνύει ότι ήταν καινές περιεχομένου ,και η όλη η λειτουργία τους ήταν καθαρά τυπική και ενίοτε ψηφοθηρική.
-Η λειτουργία της περιφέρειας είναι ένα κεφάλαιο σημαντικό ,που έχει σχέση με τον προγραμματισμό και την αποτελεσματικότητα των αποφάσεων του περιφερειακού συμβουλίου.Οι διαπιστώσεις είναι σωστές όσων αφορά την αποδυνάμωση του στελεχιακού δυναμικού λόγω συνταξιοδότησης,την μείωση της χρηματοδότησης ,περικοπές της ΚΑΠ όπως και η διαπίστωση ότι η περιφέρεια οπισθοδρόμησε περισσότερο από άλλες της Ελλάδας.
-Θα μπορούσε η λειτουργία της να είναι καλύτερη σε πολιτικό πεδίο και όχι στο γραφειοκρατικό ?Η απάντηση είναι ναι. Ομως ο απόλυτος κυρίαρχος του παιχνιδιού είναι ο περιφερειάρχης με τους χωρικούς αντιπεριφερειάρχες,μοναδικοί φορείς της αυτοδιοίκησης.Οι υπόλοιποι άβουλοι ,άμοιροι, και μοιραίοι παρακολουθούμε τα γεγονότα κάνοντας μικρές παρεμβάσεις η καθόλου παρεμβάσεις,έτσι αυτό που θέλουμε να πετύχουμε στην περιφέρεια –κοινή συνείδηση-δεν μπορούμε να το πετύχουμε σε κοινές ενέργειες όλων των παρατάξεων.Αναφέρω τον θεσμός του Συμβουλίου Διαβούλευσης Περιφέρειας,όργανο συμβουλευτικό,το οποίο σπάνια γίνεται η χρήση του ,αν και θα μπορούσε να είναι ουσιαστικό γιατί σε αυτόν συμμετέχουν Δήμαρχοι –επιμελητήρια εκπρόσωποι των εργαζομένων.
Συμπερασματικά μπορούμε να πούμε ότι η διοίκηση έχει έναν θετικό έργο .Εκει που κατά την γνώμη μου πάσχουμε είναι η συνοχή των δυνάμεων της αυτοδιοίκησης,και η εκφορά με θάρρος λόγου αντικυβερνητικού-όποιος και αν είναι στην εξουσία-διότι η αυτοδιοίκηση δεν είναι απολιτική αλλά έχει βαθιά πολιτική διάσταση ερχόμενη σε επαφή με τον λαό και ερχόμενη σε αντίθεση με την κεντρική εξουσία.
