Την ιστορία την δημιουργούν και την γράφουν οι άνθρωποι. Οι πραγματικοί, καθημερινοί, …«ανθρώπινοι» άνθρωποι. Με τις καλές τους στιγμές, τα θετικά τους αλλά και τις αδυναμίες τους και τα ελαττώματά τους. Κι ένας τέτοιος άνθρωπος ήταν ο Μανώλης Γενικόπουλος. Κι έγραψε ιστορία κρατώντας το τιμόνι της «Πρωϊνής» για 25 περίπου χρόνια καθώς το πήρε το 1980 από τον πεθερό του Περικλή Μπακλαβά και το παρέδωσε το 2005 στα παιδιά του Νίκο και Περικλή. Στο διάστημα αυτό αγωνίστηκε με πάθος χωρίς υποχωρήσεις και συμβιβασμούς, αλλά και με υπερβολές πολλές φορές, υπερασπιζόμενος την δημοκρατία τόσο μέσα από την εφημερίδα όσο και αργότερα από τις αξέχαστες εκπομπές του στην τηλεόραση της «Πρωϊνής».
Στην περίοδο που διηύθυνε την «Πρωϊνή» η εφημερίδα πραγματοποίησε σημαντικότατες τεχνολογικές αλλαγές και πρόοδο, μπήκε από τους πρώτους στην ψηφιακή εποχή με την χρήση των ηλεκτρονικών υπολογιστών στην προεκτυπωτική δουλειά, χρησιμοποίησε κυλινδρικό πιεστήριο, κάτι εντελώς πρωτοποριακό για επαρχιακή εφημερίδα, δημιούργησε ραδιοφωνικό και τηλεοπτικό σταθμό και αγωνίστηκε ανυποχώρητα για το δίκαιο και τις αξίες που πίστευε.
Ο Μανώλης Γενικόπουλος, με τα όποια του λάθη και τις όποιες του αδυναμίες, ανήκε στην παλιά γενιά των δημοσιογράφων, -σήμερα δεν υπάρχουν πια τέτοιοι- που δεν συμβιβαζόταν, δεν έγλειφε, δεν απέκρυπτε την αλήθεια, δεν διαπλεκόταν, δεν υποχωρούσε σε απειλές. Δεν υπολόγιζε ούτε το προσωπικό κόστος ούτε και τη ζημιά που θα είχε η εφημερίδα ως επιχείρηση. Και το πλήρωσε αυτό πολύ ακριβά.
Αυτή είναι η παρακαταθήκη του. Με τα θετικά της και τα αρνητικά της. Αλλά τουλάχιστον αληθινή και ανθρώπινη. Όχι «δήθεν».
Στις φωτογραφίες ο Μανώλης Γενικόπουλος στο δημοσιογραφικό του καθήκον παίρνοντας συνεντεύξεις από τον αξέχαστο Χρόνη Εξαρχάκο (αριστερά) και τους Λάκη Κομνηνό και Μαίρη Χρονοπούλου (δεξιά). Στο κέντρο από την επίσκεψη του Ανδρέα Παπανδρέου με τον μικρό τότε Γιώργο Παπανδρέου. στα γραφεία της «Πρωινή» το 1966. Ο Μανώλης Γενικόπουλος τέταρτος από τα αριστερά ενώ πρώτος από τα αριστερά ο ιδρυτής της «Πρωινής» Περικλής Μπακλαβάς.