Θα γίνουμε …«θέατρο», μου φαίνεται στο τέλος, με όσα …θεατρινίστικα παρακολουθούμε να διεξάγονται στο ΔΗΠΕΘΕ με τη νέα πρόεδρο κ. Μαρία Καραβία να έχει μπερδέψει τα σώβρακα με τις γραβάτες και το ρόλο καθώς και το έργο που πρέπει να διεκπεραιώνει στη θέση όπου την τοποθέτησε η κ. Τσανάκα.
Η θέση του προέδρου του ΔΗΠΕΘΕ και κάθε θεατρικού και άλλου καλλιτεχνικού οργανισμού, είναι ένα καθαρά διοικητικό πόστο όπου ο/η κατέχων/κατέχουσα ασχολείται αποκλειστικά και μόνον με τα διοικητικά, οικονομικά και άλλα τεχνικά και καθημερινά προβλήματά του και αφήνει το καλλιτεχνικό μέρος για τον καθ’ ύλην αρμόδιο ο οποίος είναι ο εκάστοτε καλλιτεχνικός διευθυντής και του οποίου τη δουλειά φροντίζει να κάνει ευκολότερη χωρίς να μπερδεύεται στα πόδια του και κυρίως στα θέματα με τα οποία ασχολείται και για τα οποία είναι υπεύθυνος.
Από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε η κ. Καραβία διακατέχεται από μια πρεμούρα, μια φούρια, μια βιασύνη, μια μανία τέλος πάντων να παρέμβει με κάθε τρόπο στα καλλιτεχνικά δρώμενα του ΔΗΠΕΘΕ και ιδιαίτερα με την φυσική της παρουσία και συμμετοχή.
Μια «μυρουδιά» από τις προθέσεις της κ. Καραβία πήραμε (και το γράψαμε σ’ αυτήν εδώ τη στήλη) πριν λίγες μέρες από την παρθενική της συνέντευξη τύπου προς τα τοπικά ΜΜΕ ως πρόεδρος του ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας. Με περισσή έπαρση δεν δίστασε να δηλώσει ότι: «…Όσον αφορά τον καλλιτεχνικό τομέα υπάρχει ο κ. Γκόνης ο οποίος είναι υπεύθυνος για το καλλιτεχνικό πρόγραμμα, είμαι εγώ που έχω μια εμπειρία επίσης μεγάλη και αρκετοί από τους υπολοίπους του διοικητικού συμβουλίου είτε ως θεατές είτε ηγηθήκανε κάποιων καλλιτεχνικών δραστηριοτήτων και έτσι υπάρχει μια καλλιτεχνική άποψη αρκετά πλούσια…».
Αυτή η σαφής πρόθεση της κ. Καραβία να χώνεται και στα καλλιτεχνικά και να το δηλώνει μάλιστα ευθαρσώς και χωρίς ίχνος συστολής και στοιχειώδους ευγένειας απέναντι σε έναν άνθρωπο που έχει βάλει τη σφραγίδα του τα τελευταία χρόνια τόσο στο ΔΗΠΕΘΕ όσο και στο Φεστιβάλ Φιλίππων, των οποίων την παρουσία και την δραστηριότητα έχει αναβαθμίσει, είναι -πέραν όλων των άλλων- και ύποπτη.
Διότι αν έχεις τέτοιο καημό και τέτοιο ζόρι κ. Καραβία να συμμετέχεις στα καλλιτεχνικά δρώμενα της πόλης με ενεργό και πρωταγωνιστικό ρόλο, περίμενε ένα χρόνο κι όταν θα λήξει η χρονική διάρκεια του συμβολαίου του κ. Γκόνη, μη του το ανανεώνεις, πάρε τη θέση του και τότε δώσε μας να καταλάβουμε τι εστί υψηλή τέχνη. Θα έχεις άλλωστε τέσσερα χρόνια μπροστά σου για να ξεδώσεις.
Τώρα όμως που είσαι πρόεδρος κάνε τον πρόεδρο. Μη μπαίνεις σε ξένα χωράφια.
Η επιμονή λοιπόν της κ. Καραβία να συμμετάσχει στα καλλιτεχνικά του ΔΗΠΕΘΕ πήρε σάρκα και οστά με την ζορ ζουρνά απαγγελία ποιημάτων της Μαρίας Πολυδούρη στο φουαγιέ του «Παλλάς» λίγο πριν τις παραστάσεις του έργου «Οδός Πολυδούρη» που ανεβαίνει αυτές τις μέρες στην πόλη μας.
Και δεν φτάνει που το κοινό υποχρεώνεται σ’ αυτή τη δοκιμασία πριν την παράσταση αλλά στην πρεμιέρα η κ. Καραβία έβαλε και την δήμαρχο κ. Δήμητρα Τσανάκα να απαγγείλει Πολυδούρη!!!
Ελπίζω σε λίγες μέρες που θα έρθει η Ζουμπουλία (Ελισσάβετ Κωνσταντινίδου) με το «Εγώ η Γωγώ» να μην βάλει τον κ. Λυχούνα να παίξει σκηνές από το «Παρά πέντε».
Και τέλος κάτι για το οποίο η κ. Καραβία πρέπει να είναι σαν την γυναίκα του Καίσαρα. Όχι μόνο να είναι αλλά και να φαίνεται τίμια.
Η πρόεδρος του ΔΗΠΕΘΕ διευθύνει εδώ και λίγα χρόνια μια ιδιωτική επιχείρηση με απολύτως παρεμφερές αντικείμενο. Οφείλει να ξεχωρίσει αυτά τα δύο πράγματα και να μην δίνει σε καμιά περίπτωση το δικαίωμα σε κανένα κακόπιστο να ισχυρισθεί ότι επιχειρεί να αποκομίσει επαγγελματικά οφέλη από την θεσμική θέση που κατέχει στον τοπικό μας θεατρικό οργανισμό.
Την άκουσα πριν δυο – τρεις μέρες με τα αυτιά μου να λέει στον συνάδελφο Γιάννη Κομνηνό στο CENTER, όπου ήταν καλεσμένη ως πρόεδρος του ΔΗΠΕΘΕ, ότι το Σάββατο (αύριο δηλαδή) τον περιμένει με τον γιό του σε κάποιες καλλιτεχνικές εκδηλώσεις που θα γίνουν στο χώρο της επιχείρησής της. Αύριο όμως δίνονται και δύο παραστάσεις στο «Παλλάς» και δεν μπορεί η πρόεδρος του ΔΗΠΕΘΕ να διαφημίζει τις δικές της εκδηλώσεις.
Τέλος πάντων οφείλει η κ. Καραβία έγκαιρα και με τρόπο που δεν σηκώνει αμφισβήτηση να ξεχωρίσει απολύτως αυτά τα δύο πράγματα και αυτούς τους δύο ρόλους της. Και δεν γνωρίζω τρόπο να μπορεί να το πετύχει αυτό διατηρώντας και τις δύο αυτές θέσεις.
Η Μαρία Καραβία έχει μια μεγάλη (χρονικά) διαδρομή στο θέατρο αλλά με τις επιλογές της όμως όλα αυτά τα χρόνια δεν συμφωνούμε καθόλου. Αυτό δεν αποτελεί ασφαλώς θέσφατο. Προφανώς υπάρχει ένα κοινό που διαφωνεί μαζί μας και στο πρόσωπο της κ. Καραβία διακρίνει πιθανόν μια ιέρεια της τέχνης του θεάτρου. Είναι, βλέπετε, θέμα αισθητικής.
Εκείνο, τελικά, στο οποίο νομίζω ότι συμφωνούν οι περισσότεροι είναι ότι η πρόεδρος του ΔΗΠΕΘΕ πρέπει άμεσα να ξεχωρίσει τη θέση της ως πρόεδρος και όχι ως καλλιτεχνικός διευθυντής και επίσης τη θέση της ανάμεσα στα επαγγελματικά της και την ενασχόλησή της στην υψηλή θεσμική θέση όπου την τοποθέτησε η δήμαρχος.
Άπαξ δια παντός.
Θ. Θεοδωρίδης
