Λίγος κόσμος ήταν χθες το πρωί στο αμφιθέατρο του νοσοκομείου Καβάλας, για μια πολύ ενδιαφέρουσα εκδήλωση που διοργάνωσε η ομάδα Βία Stop. Επρόκειτο για μια ημερίδα με θέμα την αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας από τους εργαζόμενους στο χώρο της υγείας.
Λόγω των κινητοποιήσεων των δημοσίων υπαλλήλων χθες οι εργαζόμενοι του νοσοκομείου ήταν ελάχιστοι που παρακολούθησαν τις εισηγήσεις. Αυτές είχαν πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. Έγιναν από την επικεφαλής της ομάδας Βία Stop, Σεβαστή Χατζηφωτίου, από τη δικηγόρο Ασημένια Τσακίρογλου, το διοικητή του αστυνομικού τμήματος Καβάλας Γιώργο Αναγνωστόπουλο και το διευθυντή του ψυχιατρικού τμήματος του Νοσοκομείου Καβάλας Μιχάλη Σωτηρίου.
Πριν την εκδήλωση ορισμένοι από τους εισηγητές μίλησαν στην εφημερίδα μας. Εντύπωση προκάλεσε αυτό που είπε στην Πρωϊνή ο διοικητής του αστυνομικού τμήματος Καβάλας Γιώργος Αναγνωστόπουλος. Όπως είπε κάθε μέρα υπάρχει ένα περιστατικό ενδοοικογενειακής βίας που απασχολεί την αστυνομική διεύθυνση. Ο κ. Αναγνωστόπουλος ειδικότερα είπε τα εξής: «Η αστυνομική διεύθυνση Καβάλας δέχεται τέτοια περιστατικά κάθε μέρα, δυστυχώς. Το καλοκαίρι συνήθως έχουμε λίγο πιο παραπάνω περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας. Είναι κάποιες μέρες που δεν έχουμε, αλλά δυστυχώς το φαινόμενο έχει αυξητικές τάσεις».
ΕΡ: Πως διαχειρίζεστε αυτές τις υποθέσεις;
ΑΠ: «Όταν έχουμε ένα περιστατικό ενδοοικογενειακής βίας, κατ΄ αρχήν βλέπουμε το θύμα εάν έχει σημάδια ξυλοδαρμού, γιατί το πρώτο που πρέπει να εξασφαλίσουμε είναι να πάει στο νοσοκομείο, για τη σωματική του ακεραιότητα και στη συνέχεια θα εξηγήσουμε στο θύμα αν για την πράξη βίας την οποία υπέστη τι ενέργειες έχει στη διάθεσή του, τι δυνατότητες έχει, τι μπορούμε να κάνουμε εμείς και τι συμβουλές μπορούμε να δώσουμε όσον αφορά τη συνέχεια, σε τι κοινωνικούς φορείς μπορούμε να το παραπέμψουμε, για να παρασχεθεί βοήθεια…»
ΕΡ: Έχει συμβεί το θύμα να καταγγέλλει περιστατικό βίας ενώ ταυτόχρονα να θέλει να το κρύψει;
ΑΠ: «Πάρα πολλές φορές. Το κυρίαρχο συναίσθημα που διακατέχει το θύμα σ΄ αυτές τις περιπτώσεις είναι ο φόβος».
ΕΡ: Παρόλα αυτά δεν θα έπρεπε να υπάρχει;
ΑΠ: «Σίγουρα δεν πρέπει να υπάρχει, αλλά όταν κάποιος έχει δεχθεί ενδοοικογενειακή βία, είτε αυτή είναι σωματική, είτε λεχτική, είτε ψυχολογική, είναι σίγουρο ότι ο φόβος είναι αυτός ο οποίος θα τον περιορίζει να πει ακριβώς τι έχει γίνει».
Αμέσως μετά για το στόχο της εκδήλωσης μίλησε στην εφημερίδα μας η πρόεδρος της ομάδας Βία Stop Σεβαστή Χατζηφωτίου: «Στόχος της εκδήλωσης είναι η ενημέρωση κι ευαισθητοποίηση του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού για τα θέματα της ενδοοικογενειακής βίας».
ΕΡ: Είναι απαραίτητο αυτό;
ΑΠ: «Ναι, είναι απαραίτητο, γιατί αυτή η επαγγελματική ομάδα, είναι σύμφωνα με τη βιβλιογραφία το νούμερο 2 «λιμάνι» αναζήτησης βοήθειας, μετά την αστυνομία, αναζήτησης βοήθειας των θυμάτων βίας».
ΕΡ: Μας είπε ο εκπρόσωπος της αστυνομικής διεύθυνσης Καβάλας πριν λίγο, ότι στην αστυνομική διεύθυνση Καβάλας έχουνε κάθε μέρα τέτοια περιστατικά. Είναι τόσο οξύ το πρόβλημα;
ΑΠ: «Το πρόβλημα είναι πολύ οξύ. Εμείς το τελευταίο έτος σαν Bία Stop που είναι μία μη κυβερνητική οργάνωση, έχουμε διαχειριστεί περισσότερες από πενήντα περιπτώσεις θυμάτων βίας, είτε αυτά είναι γυναίκες είτε είναι παιδιά είτε είναι άνδρες. Το θέμα είναι οξύ, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, ενδεχομένως αυτό να έχει και κάποια σύνδεση με την οικονομική – κοινωνική κρίση, την οποία βιώνουμε. Απ΄ την άλλη μεριά βεβαίως ο αντίποδας ότι υπάρχει μεγαλύτερη ευαισθητοποίηση στην τοπική κοινωνία μέσα από τη δράση και της Βία stop και των υπολοίπων υπηρεσιών και του δήμου, με τους οποίους συνεργαζόμαστε άψογα κι αισθανόμαστε ότι ενδυναμώνεται η ευαισθητοποίηση και η ετοιμότητα των πολιτών προς εν δυνάμει αρωγούς και βοηθούς θυμάτων βίας».
Μεταξύ των άλλων η Ασημένια Τσακίρογλου, δικηγόρος, είπε τα εξής: «Με βάση το νόμο 3500 του 2006 του οποίου θ΄ αναλύσουμε το νομικό πλαίσιο, υπάρχουν συγκεκριμένες διαδικασίες, όχι μόνο τιμωρίας, αλλά θα έλεγα και προστασίας τόσο του θύτη όσο και του θύματος. Ο νόμος προβλέπει συγκεκριμένα αδικήματα τα οποία τιμωρούνται όταν τελούνται μέσα στην οικογένεια, πρόσωπα που εντάσσονται στην οικογένεια και φυσικά ο νόμος μας δίνει και τον πρωτοποριακό θεσμό της διαμεσολάβησης που στόχο του έχει την προστασία της οικογένειας και την αποφυγή κυρίως της εμπλοκής της οικογένειας και των μελών της σε δικαστικές διαμάχες και διενέξεις».
ΕΡ: Θα έπρεπε να είναι πιο αυστηρός ο νόμος;
ΑΠ: «Θεωρώ ότι ο νόμος και σ΄ αυτό στοχεύει να προστατεύει τα μέλη της οικογένειας, να μην εκτίθενται τα μέλη της οικογένειας στις δικαστικές αίθουσες. Υπάρχουν φυσικά οι ποινές που απειλούνται για συγκεκριμένα αδικήματα όταν τελούνται μέσα στην οικογένεια κι αυτός είναι ο σκοπός του νόμου να προστατέψει την οικογένεια. Δίνεται όμως και η δυνατότητα στο θύτη να επανενταχθεί στην οικογένεια αλλά και να επαναπροσδιορίσει τη σχέση του με το θύμα».
