Μια μόλις εβδομάδα πριν την έναρξη της σεζόν διανομής πετρελαίου θέρμανσης και οι ιδιοκτήτες πρατηρίων υγρών καυσίμων πορεύονται ακόμη στο σκοτάδι, αφού οι κυβερνώντες δεν έχουν ξεκαθαρίσει τις προθέσεις τους και δεν έχουν γνωστοποιήσει το τι μέλει γενέσθαι για τους δικαιούχους του πετρελαίου αλλά και για τη διαμόρφωση της τιμής αγοράς ανά λίτρο. Προς το παρόν δε φαίνεται να τίθεται στο τραπέζι του διαλόγου η μείωση του ειδικού φόρους κατανάλωσης που πέρσι για πρώτη φορά επιβλήθηκε, παρά την καταστροφική συνέπεια που σημειώθηκε όχι μόνο για τους πρατηριούχους αλλά για τους καταναλωτές. Καταστροφικές ήταν φυσικά οι συνέπειες και για το κράτος, αφού η στροφή του κοινού σε εναλλακτικές μορφές θέρμανσης ήταν εντυπωσιακή με αποτέλεσμα να προκληθεί και υστέρηση δημοσίων εσόδων.
Ο πρόεδρος των πρατηριούχων Φώτης Πούλος μας θύμισε τη σωρεία προβλημάτων που ανέκυψαν πέρσι εξαιτίας της εξισώσεως του ειδικού φόρου κατανάλωσης σε επίπεδο επιστροφής φόρου. Όχι μόνο η διαδικασία ήταν χρονοβόρα αλλά κι επιπλέον τα κριτήρια που έπρεπε να πληροί έκαστος δικαιούχος ήταν τόσο αυστηρά, ώστε στέρησε τη ζέστα του δημόσιου αγαθού από πολλούς ανθρώπους.
Κατά το παρελθόν, πριν καν την έναρξη της σεζόν διανομής τα πρατήρια συγκέντρωναν έως κι εκατό παραγγελίες, έτσι η πρώτη εβδομάδα δαπανούνταν για την εξυπηρέτηση των «προνοητικών». Τόσο πέρσι όσο και φέτος τα δεδομένα είναι εντελώς διαφορετικά λόγω της πτώσεως στη ζήτηση που ανέρχεται σε ποσοστό 70%. Η πτώση των παραγγελιών μεταφράζεται σε 70% λιγότερη απόδοση ΦΠΑ, σε 70% λιγότερο φόρο εισοδήματος των πρατηριούχων και φυσικά μεταφράζεται σε 70% λιγότερους καταναλωτές που αγόρασαν πετρέλαιο θέρμανσης.
Παρόλα αυτά, η κυβέρνηση και ο υπουργός οικονομικών επιμένουν στις στρεβλές θέσεις τους και δε μειώνουν την τιμή αγορά για το κοινό. Από τα 600 εκατομμύρια που υπολόγιζαν να εισπράξουν πέρσι, τελικά στα ταμεία τους μπήκαν μόνο 50 κι ωστόσο το έλλειμμα δεν τους βοήθησε να αντιληφθούν το σφάλμα τους. Όλα αυτά οδηγούν το Φώτη Πούλο στο συμπέρασμα ότι κάτι υποκρύπτεται πίσω από την κυβερνητική επιμονή, αφού ακόμη και με τη χρήση απλών μαθηματικών θα έπρεπε να είχαν αντιληφθεί ότι οι αποφάσεις τους οδήγησαν σε αδιέξοδο.
