Επιστολή διαμαρτυρίας, καταγγελίας αλλά και απόγνωσης από τον συμπολίτη μας Ευάγγελο Ψαλτόπουλο, μηχανολόγο μηχανικό, λάβαμε χθες το μεσημέρι στην οποία περιγράφει με τα πιο μελανά χρώματα όχι μόνο το προσωπικό δράμα που βιώνει αλλά και την ανάλγητη συμπεριφορά του κράτους απέναντι σε έναν πολίτη που βρίσκεται σε κατάσταση αδυναμίας και ανάγκης.
Ο κ. Ψαλτόπουλος από το 2010 και μετά από ένα τροχαίο ατύχημα στο οποίο δεν ήταν υπαίτιος κατέστη άτομο με ειδικές ανάγκες (ΑΜΕΑ) και με αναπηρία 67% οπότε και έλαβε μία μικρή σύνταξη όπως ο νόμος ορίζει. Από τις αρχές Νοεμβρίου του 2015 βρίσκεται στη διαδικασία παράτασης της αναπηρικής σύνταξής του λόγω επανεξέτασης της περίπτωσής του. Παρά το γεγονός ότι από τις 22 Ιανουαρίου επανεξετάστηκε από ειδική επιτροπή που αποφάνθηκε θετικά για την συνέχιση λήψης αναπηρικής σύνταξης, φαίνεται ότι αυτό θα καθυστερήσει και πέραν του Μαΐου του 2016 λόγω της κατάστασης που υπάρχει στα ασφαλιστικά ταμεία.
Εδώ και πλέον των τεσσάρων μηνών δεν λαμβάνει σύνταξη και δεν έχει κανένα εισόδημα. Συγγενείς, όπως λέει, δεν έχει και οι φίλοι του εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων αδυνατούν να βοηθήσουν.
Στο μεταξύ, όπως καταγγέλει ο κ. Ψαλτόπουλος ενώ ζήτησε βοήθεια από τις κοινωνικές υπηρεσίες του Δήμου Καβάλας στις αρχές Ιανουαρίου και παρά το γεγονός ότι έστω και μετ’ εμποδίων το αίτημά του έγινε τελικά αποδεκτό από το δημοτικό συμβούλιο, δεν κατάφερε τελικά να εισπράξει ένα ποσό 400 € που του εγκρίθηκε, λόγω άρνησης υπηρεσιακών παραγόντων να του το δώσουν επικαλούμενοι τόσο σχετικές νομοθεσίες όσο και αρνητική εισήγηση του επιτρόπου του Ελεγκτικού Συνεδρίου.
Ο άνθρωπος βρίσκεται σε απόγνωση ενώ η υγεία του έχει επιδεινωθεί δραματικά. Είναι χαρακτηριστικές οι τρεις τελευταίες παράγραφοι της επιστολής – καταγγελίας του στις οποίες αναφέρει επί λέξει:
- «Βοήθεια ΤΕΛΟΣ και όλοι «ΜΟΥΓΚΑ», χωρίς τα αναγκαία πανάκριβα φάρμακα (δυνατές αντιβιώσεις, ενέσεις κ.λ.π. που χρειαζόμουν εξαιτίας της υποτροπής της χρόνιας οστεομυελίτιδας με ανοιχτό συρίγγιο που πλην των άλλων πάσχω) που ούτε από το κοινωνικό φαρμακείο μπορούσα να προμηθευτώ γιατί είμαι ασφαλισμένος και για μεγάλο χρονικό διάστημα, με ελάχιστο φαγητό και κυρίως μόνος, γίνονται όλα αναπάντεχα και αφάνταστα δυσκολότερα και δυσβάσταχτα και κυριαρχούμαι μόνο από απόγνωση, απελπισία και πανικό, μη κατανοώντας (με το μυαλό μου) τους ανθρώπους που δεν βοηθούν.
- Πρώτα συμπτώματα με αιματουρία, δύσπνοια, πυρετό, κρυάδες, απώλεια βάρους, νυχτερινές εφιδρώσεις, κόπωση και έλλειψη ενέργειας, φαγούρα και άλλα. 18/04/2016 εισαγωγή από τα επείγοντα στο Νοσοκομείο Καβάλας και άμεση μεταφορά μου στο αιματολογικό του Νοσοκομείου Αλεξανδρούπολης.
- Διάγνωση: Καρκίνος στο λεμφικό σύστημα – λέμφωμα, δηλ. το ανοσοποιητικό σύστημα άμυνας του σώματος καπουτ λόγω..? (εγώ πάντως ξέρω). Θεραπεία: Πανάκριβες χημειοθεραπείες που θα επιβαρύνουν το ελληνικό κράτος και ενδεχομένως ακρωτηριασμός ποδιού».
Μήπως μπορεί κανένας ευαίσθητος αρμόδιος παράγοντας να ενδιαφερθεί;
