Dark Mode Light Mode

μικρά πρωινά απο τον Νίκο Γενικόπουλο

Θα πρέπει να ξεχωρίσουμε ορισμένα πράγματα παρά το ότι αυτά –όπως λέει χαρακτηριστικά ο λαός- «πηγαίνουν» πακέτο. Άλλο πράγμα η γιορτή της κοίμησης της Θεοτόκου. Άλλο πράγμα η αργία του 15Αύγουστου, άλλο πράγμα η κορύφωση του Καλοκαιρινού κλίματος και των διακοπών. Αυτό το «πακέτο» όντως είναι ένα και ενιαίο. Το οποίο δεν αφορά μία μόνο μέρα, την μέρα της συγκεκριμένης θρησκευτικής εορτής. Επηρεάζει μια ολόκληρη περίοδο. Μιας εβδομάδας; 10 ημερών; Λιγότερων ημερών; Όπως το δει κανείς. Όπως μπορεί να το προσαρμόσει στα δικά του δεδομένα.

Δεύτερον. Η οικονομική κρίση το επηρέασε το «πακέτο». Με εξαίρεση την εορτή της Παναγίας όλα τα άλλα έγιναν σαφώς μικρότερα. Ισχύουν ωστόσο από μια άλλη πλευρά. Αυτή του έλληνα επαγγελματία. Αφού ο έλληνας δεν μπορεί να συμπεριφερθεί όπως παλιά και να κάνει διακοπές, επενδύει στις διακοπές των άλλων. Ειδικά των ξένων. Κι ας είναι και Βαλκάνιοι. Φέτος λοιπόν αυτό το «πακέτο» είναι «πακέτο» κρίσης για τους έλληνες, «πακέτο» εργασίας για τους επαγγελματίες. Ο δε καύσωνας ταιριάζει απόλυτα. Δένει με το «πακετο». Επαγγελματικά συμφέρει απόλυτα. Είναι το ακριβώς αντίθετο των βροχών και των καταιγίδων.

Παραμονή 15Αυγουστου του 2014. Η πόλη μας είναι άδεια. Άδεια; Όχι και τόσο. Είναι άδεια από πλευράς των μόνιμων κατοίκων. Πολλοί πήραν το αυτοκινητάκι τους και ξεκίνησαν προς κοντινούς, φθηνούς προορισμούς. Η κίνηση που υπάρχει (γίνεται αντιληπτή ειδικά στο κέντρο της πόλης) αφορά τους επισκέπτες. Τους τουρίστες. Αυτές τις μέρες η Καβάλα απολαμβάνει τα οφέλη της τουριστικής κίνησης, της προοπτικής αυτή να μεγαλώσει και να «εγκατασταθεί» οριστικά στη περιοχή. Είναι το ακριβώς αντίθετο του πλωτού LNG.

Φέτος το Καλοκαίρι ήταν διαφορετικό. Μέχρι που ήρθε η εορτή του 15Αυγουστου. Το «πακέτο» που λέγαμε. Τότε τα πράγματα επανήλθαν σε μια φυσιολογική πορεία, σε μια λογική κατάσταση. Κι όπως φαίνεται το κλίμα του 15Αυγουστου θα συνεχιστεί τουλάχιστον την ερχόμενη εβδομάδα. Μετά βλέπουμε. Φέτος το τέλος του Καλοκαιριού συμπίπτει- πρώτη φορά στα χρονικά- με την αλλαγή των αιρετών. Είναι κι αυτός ένας λόγος να «μαζευτούμε» νωρίς. Ο άλλος βασικός λόγος είναι τα σχολεία κι ο βασικότερος των βασικών η εξέλιξη με τον καιρό. Ήδη η ΕΜΥ προβλέπει αμέσως μετά τον καύσωνα ένα μικρό Φθινόπωρο. Προσωρινό ελπίζουμε.

Γίνεται μεγάλη συζήτηση για την αρχαιολογική ανακάλυψη στην κοντινή μας Αμφίπολη. Απ’ αυτά που ειπώθηκαν, από τα σπουδαία που γράφτηκαν ξεχωρίζουμε την δήλωση αρχαιολόγου (πιθανόν της κ. Περιστέρη) που διαβάσαμε προχθές. Αμέσως μετά το τέλος της επίσκεψης του πρωθυπουργού στον χώρο των ερευνών. Η κ. Περιστέρη (ή κάποιος συνάδελφος της) είπε: ««Χρειάζεται όμως να μείνουμε λίγο μόνοι από δω και πέρα για να δουλέψουμε πραγματικά. Η δημοσιότητα κάνει κακό. Πρέπει να είμαστε συγκεντρωμένοι σε αυτό που κάνουμε. Είναι δύσκολο έργο».

Ιδιαίτερα αληθινές κουβέντες τις οποίες όλοι πρέπει να σεβαστούμε. Αμ δε. Η ανυπομονησία του έλληνα «παντρεύεται» τον γνωστό μεγαλοϊδεατισμό. Την υποτιθέμενη μοναδικότητα της φυλής. Όλοι τώρα σπεύδουν εκεί που δεν πρέπει να πάει κανείς. Όλοι λένε ότι ξέρουν και κατανοούν τους κανόνες, προσπαθούν να μην ενοχλούν αλλά στο τέλος κάνουν το αντίθετο. Ας ηρεμήσουμε όλοι. Ας κάνουμε υπομονή κι ας ασχοληθούμε με άλλα πράγματα (υπάρχουν χιλιάδες) αντί να κάνουμε κακό στην έρευνα. Την αρχαιολογική έρευνα.

Αυτή η διαδικασία μας θυμίζει την διαμαρτυρία προς τον διαιτητή που αδίκησε την ομάδα μας. Τον περικυκλώνουν οι ποδοσφαιριστές μας και τον πιέζουν, τον σπρώχνουν, δημιουργούν επεισόδιο. Τρέχουν από τον πάγκο οι παράγοντες. Τάχα να ηρεμίσουν τα πράγματα. Διώχνουν με πάθος κι αυτοθυσία τους παίκτες κι όταν επιτέλους απομονώσουν τον διαιτητή τότε ακριβώς συμπεριφέρονται όπως οι παίκτες πριν τους διώξουν!

Στην Αμφίπολη αυτό που είναι να βρεθεί, θα βρεθεί και θα βρεθεί σύντομα. Δεν ξέρουμε τι είναι. Κάποιοι κάνουν όνειρα που φθάνουν ως τον τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Άλλοι –σαφώς πιο «προσγειωμένοι» – αποκλείουν τον Μέγα Αλέξανδρο, βολεύονται και με κάποιον συγγενή του ή μ ε πρόσωπο του στενού του περιβάλλοντος. Αντί όμως να παίζουμε την… κολοκυθιά, ας δείξουμε μια εγκράτεια και μια αυτοσυγκράτηση. Αυτά τα συναντάς σπάνια σε έλληνα. Τώρα όμως πρέπει να βρεθούν και να χρησιμοποιηθούν.

Περιμένοντας νέα από την Αμφίπολη μπορούμε άνετα να αξιοποιήσουμε την ευκαιρία και την αφορμή. Να ανοίξουμε ένα βιβλίο και να διαβάσουμε τι έγινε στην περιοχή της Αμφίπολης. Πως η Αμφίπολη «δένει» με την ιστορία του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Διαβάζοντας θα μάθουμε πολλά που δεν ξέρουμε ενώ θα έπρεπε. Διαβάζοντας κάτι παραπάνω θα μπούμε καλύτερα στο νόημα της δουλειάς των αρχαιολόγων. Κι όταν ανακοινωθεί τι αποκαλύφθηκε θα μας είναι πιο εύκολο να κατανοήσουμε γιατί βρέθηκε αυτό που βρέθηκε. Καλοκαίρι είναι, λίγο διάβασμα δεν βλάπτει. Στην προκειμένη περίπτωση επιβάλλεται.

Οι επιστήμονες και δη οι ερευνητές ξέρουν καλά. Πριν την ανακάλυψη προηγείται η γνώση. Η μελέτη. Το διάβασμα. Χθες λοιπόν η κ. Περιστέρη βοήθησε τη διαδικασία της μελέτης δηλώνοντας στο ΑΠΕ τι έγινε στην Αμφίπολη την ίδια εποχή που φαίνεται ότι κατασκευάστηκε ο συγκεκριμένος τάφος: «κατά την περίοδο που χρονολογείται ο ταφικός περίβολος, μετά τον θάνατο του Μ. Αλεξάνδρου μέχρι το τέλος του 4ου π.Χ. αιώνα, διαδραματίζονται σπουδαία ιστορικά γεγονότα στην περιοχή της Αμφίπολης. Σημαντικοί στρατηγοί και ναύαρχοι του Μ. Αλεξάνδρου σχετίζονται με την περιοχή. Εδώ ο Κάσσανδρος εξορίζει και θανατώνει το 311 π.Χ. τη νόμιμη σύζυγο του Μ. Αλεξάνδρου Ρωξάνη και το γιό του Αλέξανδρο Δ’».

Χθες στην Καθημερινή η δημοσιογράφος Χριστίνα Σανόδου έγραψε κείμενο για τον τάφο του Μέγα Αλέξανδρου σημειώνοντας και τα ακόλουθα: «Η ανακάλυψη του τάφου του Μεγάλου Αλεξάνδρου που, σύμφωνα με τους αρχαίους συγγραφείς, παρέμεινε για επτά αιώνες στην Αλεξάνδρεια και εν συνεχεία εξαφανίστηκε υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες, ανέκαθεν αποτελούσε όνειρο για τους αρχαιολόγους και όχι μόνο. Επομένως δεν θα έπρεπε να μας εκπλήσσει ο ενθουσιασμός, με τον οποίο κατά καιρούς ορισμένοι ερευνητές εκφράζουν την ελπίδα -ή τη βεβαιότητα- πως κατάφερναν να εντοπίσουν τα ίχνη του. Μόνο στην Αίγυπτο, τo Ανώτατο Συμβούλιο Αρχαιοτήτων έχει αναγνωρίσει περισσότερες από 140 απόπειρες για την εύρεση του θρυλικού μνημείου, η πλειοψηφία των οποίων επικεντρώνεται στην ευρύτερη περιοχή της Αλεξάνδρειας».

Με καθυστέρηση 10 και πλέον ημερών η Λαϊκή Συσπείρωση Καβάλας εξέδωσε ανακοίνωση για τη ΔΙΑΜΑΘ και την διαχείριση των απορριμμάτων. Καλώς την κι ας άργησε πολύ. Ήδη η συζήτηση άλλαξε, μας απασχολεί το θέμα της αδειοδότησης των γηπέδων. Για το οποίο η Λαϊκή Συσπείρωση θα «βγάλει» ανακοίνωση- καλώς εχόντων των πραγμάτων- προς το τέλος του μήνα. Όταν πάλι στην επικαιρότητα θα είναι κάτι άλλο και διαφορετικό.

Είναι χρήσιμες οι απόψεις του ΚΚΕ αφού περιέχουν πάντα αρκετές αλήθειες. Καλό είναι να διατυπώνονται στην ώρα τους προκειμένου το κάθε πολιτικό μήνυμα να παίζει τον ρόλο του. Αν υπάρχει τόσο μεγάλη καθυστέρηση τότε άδικα τα γράφουν αφού δεν θα τα διαβάσει κανείς. Στην εποχή μας αυτό το λένε «σωστό τάιμινγκ». Αυτό λοιπόν είναι φανερό ότι είναι … μαλωμένο με το κόμμα. Συνήθως υπάρχει λάθος τάιμινγκ.

 

Επιστολή για την ζημιά των αγροτικών προϊόντων της ΑΜΘ από το εμπάργκο των Ρώσων έστειλε στη Κυβέρνηση ο Γιώργος Παυλίδης. Πέραν των υπολογισμών για το ύψος των χρημάτων που θα χαθούν (νούμερα που φαίνονται απόλυτα σωστά), όλα τα άλλα είναι λόγια από απόσταση. Με τις επιστολές δυστυχώς δεν διορθώθηκε ποτέ κανένα πρόβλημα. Ναι, είναι φθηνότερες των πολλών και διαδοχικών ταξιδιών στην Αθήνα. Πως όμως λύνεις ένα πρόβλημα του τόπου σου που κρίνεται στην Αθήνα; Με επιστολές; Δεν το νομίζουμε. Ο σχεδιασμός είναι φανερά λανθασμένος.

Παρά ταύτα η επιστολή (κάτι σαν τα χαιρετίσματα) Παυλίδη έγινε είδηση που «έπαιξε» και τοπικά και πανελλαδικά. Αυτό ικανοποιεί τον αποστολέα έστω κι αν επί της ουσίας δεν επηρεάζει καθόλου τα πράγματα. Δυστυχώς η επιστολή θα ξεχαστεί γρήγορα ή μάλλον γρήγορα θα καταλήξει σε κάποιο υπουργικό συρτάρι. Μην πούμε καλάθι των αχρήστων. Αν η Αθήνα συγκινούνταν με επιστολές τότε όλων η ζωή εδώ στην ΑΜΘ θα ήταν από καιρό πιο εύκολη.

 

 

 

 

Προηγούμενο άρθρο

ΔΕΛΤΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ ΠΕΜΠΤΗ 14 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2014

Επόμενο άρθρο

Απο την ανεξέλεγκτη χρεοκοπία στην ανεξέλεγκτη τρέλα ...