Ένας παλιός κανόνας που αφορούσε τις εκλογές- τις οποιεσδήποτε εκλογές- έλεγε ότι πριν από αυτές όλα επιτρέπονται. Επί σειρά πολλών ετών και εκλογικών αναμετρήσεων ο κανόνας επιβεβαιώνονταν στην πράξη. Προεκλογικά μπορούσες να παρακολουθήσεις τα πάντα. Συνήθως τα διάβαζες στις εφημερίδες. Μετά τα άκουγες στα ραδιόφωνα. Ως που ήρθε η περίοδος των αλλαγών. Η κρίση άρχισε να τα αλλάζει όλα. Άρα και την κάθε προεκλογική περίοδο. Μπήκε ένα όριο, ένα τέλος στον προηγούμενο κανόνα. Υπήρχαν και συνεχίζουν να υπάρχουν εξαιρέσεις. Αυτές ωστόσο δείχνουν ότι πραγματικά «περνάμε» σε κάτι άλλο. Εντελώς διαφορετικό.
Παρακολουθήσαμε πρόσφατα προεκλογική περίοδο που ξεχώρισε – αιφνιδίασε ευχάριστα- λόγω του πολιτικού πολιτισμού που εξ αρχής «έβγαζε». Υπήρξε ένας σεβασμός μεταξύ των αντιπάλων, μια δεοντολογία. Μια εκτίμηση κι ένα μέτρο. Όπου δεν έγιναν έτσι τα πράγματα ο κόσμος φάνηκε να το ζητά. Κι όπως φαίνεται η ίδια η ζωή βοηθά ώστε στο τέλος να επικρατήσει το νέο, το σωστό. Το σύγχρονο.
Γράφουμε όλη αυτή την εισαγωγή για να φθάσουμε στην αθωωτική απόφαση που υπήρξε χθες στην δίκη Ξουλόγη. Αποδείχθηκε ότι όντως ο δήμαρχος κατέθεσε εκπρόθεσμα δηλώσεις πόθεν έσχες. Το δικαστήριο έλαβε υπόψη του αυτή τη παράμετρο. Υπολόγισε όμως κι άλλα πράγματα. Το ότι όπως αποδείχθηκε δεν υπήρξε δόλος. Ότι όλα αυτά τα χρόνια η περιουσιακή κατάσταση του κ. Ξουλόγη ήταν ίδια. Δεν πλούτισε, δεν φτώχυνε. Οικονομικά η εμπλοκή του στα κοινά δεν άλλαξε κανένα από τα δεδομένα της περιουσιακής του κατάστασης. Το ίδιο δικαστήριο κι άλλη φορά έκρινε τέτοιες υποθέσεις. Χθες αποφάσισε όπως και στο παρελθόν. Αθώωσε τον κατηγορούμενο.
Ανοίγουμε παρένθεση. Γιατί αλήθεια δεν αθωώθηκε και ο Θόδωρος Καλλιοντζής που πάνω κάτω για ίδια υπόθεση ήταν κατηγορούμενος; Ωραία ερώτηση. Εύκολη η απάντηση. Ο κ. Καλλιοντζής σε εκείνη τη δίκη περιέπλεξε τα πράγματα τόσο με τον μάρτυρα όσο με την απολογία του. Χθες ο Βασίλης Ξουλόγης είπε δύο μόνο πράγματα, τα οποία επειδή ήταν η αλήθεια έπεισαν το δικαστήριο. Βοήθησε φυσικά κι η συνήγορος υπεράσπισης Δέσποινα Αθανασιάδου. Πάντως η δίκη κράτησε 10 με 15 λεπτά. Ήταν μια απλή και εύκολη υπόθεση για το Τριμελές Καβάλας.
Αμέσως μετά ο Δήμαρχος του Παγγαίου κλήθηκε να κάνει δηλώσεις στους δημοσιογράφους που τον περίμεναν. Δεν πανηγύρισε, ούτε φάνηκε να επηρεάζεται ιδιαίτερα από την αθώωση. Ψύχραιμος και σύντομος ζήτησε αυτό που θα ζητούσε κάθε ένας που θα ήταν στη θέση του. Μια συγνώμη απ’ όσους εκμεταλλεύτηκαν την αμέλεια του, πίστεψαν στην καταδίκη του, έφτιαξαν σενάρια μέχρι και για παράνομο πλουτισμό. «Όχι από ‘μενα αλλά από την οικογένεια μου» είπε ορθά κοφτά ο κ. Ξουλόγης.
Φυσικά και έχει δίκιο. Στην περίπτωση του ο πολιτικός πολιτισμός πήγε περίπατο. Αντί αυτού υπήρξε ένα ακατανόητο μίσος. Ένα πάθος από αυτά που ούτε η ψυχολογία μπορεί να εξηγήσει. Ήταν λίγοι αλλά υπήρξαν και υπάρχουν. Αυτοί που συστηματικά επένδυσαν σε μια τσούφια υπόθεση. Σε μια σίγουρη για αυτούς καταδίκη. Ελάχιστοι και γνωστοί που επέμεναν ότι η υπόθεση Ξουλόγη απασχολεί το ΣΔΟΕ, τους οικονομικούς επιθεωρητές, ίσως και τον οργανισμό ενωμένων εθνών. Αυτοί οι λίγοι (που δεν είναι υποχρεωτικά πολιτικοί του αντίπαλοι) ναι, πρέπει να ζητήσουν συγνώμη. Για έναν λόγο. Παρασυρμένοι από το προαναφερθέν πάθος, το παράκαναν.
Στις μικρές κοινωνίες όλοι είμαστε γνωστοί μεταξύ μας. Έτσι κι αυτοί. Όσο κι αν κρύβονται ή λουφάζουν, όσο κι αν δείχνουν κάποιον άλλον ως τον υπεύθυνο, είναι γνωστοί. Κι εκτεθειμένοι. Η μέθοδος που επέλεξαν να «χτυπήσουν» έναν Δήμαρχο εκτός από παλαιοκομματική περιείχε έντονο το στοιχείο της συκοφαντίας. Μπερδεμένη με μπόλικη φαντασία. Μέχρι που η δικαιοσύνη αποφάνθηκε. Τώρα- κι ας είναι αργά- ελπίζουμε ότι θα σιωπήσουν και θα βάλουν μυαλό. Άλλο πράγμα η κριτική σε έναν αιρετό κι άλλο πράγμα να πετάς συστηματικά λάσπη. Στο τέλος αυτό που χρησιμοποιείς ως προεκλογικό όπλο πέφτει στα μούτρα σου. Είτε άμεσα, είτε έμμεσα.
Ο επιβεβλημένος πολιτικός πολιτισμός δεν σημαίνει ότι οι αιρετοί δεν έχουν και υποχρεώσεις. Έχουν και πρέπει να τις τηρούν κατά γράμμα. Μία εξ αυτών είναι η κατάθεση δήλωσης πόθεν έσχες στο τέλος κάθε Ιούνη. Επειδή όπως γνωρίζουμε (βλέπουμε, ζούμε) ουδείς δεν πλούτισε (άλλο αν κάποιοι ίσως το ήθελαν ή το επεδίωξαν) προς τι όλη αυτή η ασυνέπεια; Συμπληρώνεις τη δήλωση σου κι αυτό ήταν. Την στέλνεις και ξεμπερδεύεις.
Ο νέος αντιπεριφερειάρχης Θόδωρος Μαρκόπουλος ρωτήθηκε χθες για την πρόταση της ΔΕΠΑ, το πλωτό LNG. Αρχικά προσπάθησε να αποφύγει την ευθεία απάντηση. Με το γνωστό επιχείρημα ότι δεν είναι ενημερωμένος. Μετά δήλωσε ότι θα σεβαστεί την άποψη της τοπικής κοινωνίας. Δεκτό. Αμέσως αμέσως διαπιστώνουμε την διαφορά που υπάρχει ανάμεσα στα λόγια Μαρκόπουλου και την επιστολή Παυλίδη. Ο κ. Παυλίδης το αυτονόητο – την άποψη της τοπικής κοινωνίας- δεν το έχει καθόλου στην επιστολή του. Λάθος. Που πάντως έχει δικαίωμα και ευκαιρίες να διορθώσει.
Η νέα δήμαρχος Δήμητρα Τσανάκα είναι μαχητικά κατά του LNG. Ξεχωρίζει για τα λόγια της. Μιλά με την γνωστή ειλικρίνεια που την χαρακτηρίζει. Περισσότερο ως άνθρωπος, λιγότερο ως δήμαρχος ή αιρετός. Αυτό –που δεν είναι ντε και καλά κακό- προκύπτει εύκολα. Αρκεί να συγκρίνεις τις πρόσφατες δηλώσεις της κ. Τσανάκα με τις δηλώσεις όλων των άλλων που την Τετάρτη ήταν στην συνάντηση της Αθήνας.
Δεν είμαστε μόνο αντίθετοι στο LNG, είμαστε και θυμωμένοι ταυτόχρονα. Αρχίζουμε τη συζήτηση όχι από την ουσία αλλά από τη διαδικασία. Αυτοί που χρόνια τώρα προωθούν το έργο (πρόσφατα το έκαναν και fast track) απέφευγαν επιμελώς να μας ενημερώσουν. Ξέρουμε γιατί. Τώρα λένε ότι δεν είναι έτοιμοι. Ότι χρειάζονται χρόνο για τις μελέτες τους. Μάλλον λένε ψέματα. Είναι απόλυτα έτοιμοι κι αποφασισμένοι. Τα αντίθετα που ψελλίζουν ας μη μας ξεγελούν. Τα λένε επίτηδες για να μας «κοιμίσουν». Τους βολεύει αυτό (μπορούν και κάνουν εύκολα τη δουλειά τους) παρά το άλλο. Οι έκτακτες συνεδριάσεις των συλλογικών οργάνων, οι ομόφωνα αντίθετες αποφάσεις και τα ψηφίσματα.
Λόγω του θυμού που μας διακατέχει είναι πιθανό να χάνουμε κάπου κάπου τη ψυχραιμία μας. Να λέμε και μια κουβέντα παραπάνω. Παρόλα αυτά LNG σε μια ήδη βεβαρυμμένη περιοχή δεν μπορεί να γίνει. Ούτε φυσικά τόσο κοντά στη θάλασσα. Η περιοχή αποφάσισε και δρα υπέρ της τουριστικής ανάπτυξης. Το LNG είναι κάτι άλλο που δε χωρά στον σχεδιασμό μας για το αύριο της Καβάλας.
Όσο για το επιχείρημα «LNG με δώρο το οικιακό φυσικό αέριο», μη τολμήσουν να το ξαναπούν. Προσβάλει και μας που το ακούμε και αυτούς που το λένε. Η Καβάλα δεν έχει φυσικό αέριο για οικιακή χρήση από δική τους αδράνεια. Το αξίζει και δεν έχει καμία σχέση το LNG πότε και αν θα το εξασφαλίσει. Τελεία και παύλα.
Οι οπαδοί του Αρτέμη Σώρρα άλλαξαν στέκι. Το εκλογικό κέντρο στην Ομόνοια έκλεισε, μεταφέρθηκαν σε άλλο κεντρικό κατάστημα κοντά στην περιοχή του δημοτικού κήπου. Το ντεκόρ είναι ίδιο, οι συζητήσεις ίδιες, ο κόσμος που γεμίζει τον χώρο ίδιος. Η ελπίδα συνεχίζεται. Και σε αυτή την περίπτωση, πεθαίνει τελευταία.
Ήρθαν στην Καβάλα αλλά όπως διαβάζουμε προβάλλεται (στην ιστοσελίδα voria.gr) η επίσκεψη τους στην Θεσσαλονίκη: Στη Θεσσαλονίκη βρέθηκαν σήμερα 52 Τούρκοι τουρίστες από την περιοχή της Σαμψούντας, οι οποίοι όμως κατάγονται από τη Μακεδονία, και συγκεκριμένα από τη Θεσσαλονίκη και την Καβάλα. Οκτώ από τους τουρίστες μεταξύ των οποίων και ο πρώην δήμαρχος Σαμψούντα επισκέφθηκαν το απόγευμα τον δήμαρχο Θεσσαλονίκης Γιάννη Μπουτάρη, ο οποίος τους παρουσίασε στο δημοτικό συμβούλιο. Ο κ. Μπουτάρης τους καλωσόρισε στην πόλη και όπως ανακοίνωσε, ήδη κάποιοι από αυτούς βρήκαν στην Καβάλα και στην Θεσσαλονίκη σπίτια των παππούδων τους. «Ήρθαν να προσκυνήσουν τα πάτρια εδάφη και τους καλωσορίζουμε» είπε χαρακτηριστικά ο κ. Μπουτάρης. Μιλώντας από την πλευρά τους μια εκ των Τούρκων τουριστών ευχαρίστησε τον δήμαρχο και μετέφερε τις θερμές ευχές από την Σαμψούντα. «Κάθε φορά που ερχόμαστε στην Ελλάδα νιώθουμε σαν την πατρίδα μας» τόνισε. Οι 52 Τούρκοι τουρίστες βρίσκονται για διακοπές στην Καβάλα και επισκέφθηκαν σήμερα τη Θεσσαλονίκη. «Προσπαθούμε να αναπτύξουμε σχέσεις και να έρχονται στη Θεσσαλονίκη» δήλωσε ο εντεταλμένος σύμβουλος τουρισμού του δήμου Θεσσαλονίκης Σπύρος Πέγκας.
