Η σημερινή πανελλαδική απεργία του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα θα έχει μεγάλη επιτυχία σε όλη την Ελλάδα. Δεν χρειάζεται να είσαι μάντης για να το καταλάβεις και να το προβλέψεις. Το αισθάνεσαι από χθες. Το βλέπεις στα πρόσωπα των δοκιμαζόμενων ελλήνων. Το διαβάζεις στις ανακοινώσεις των σωματείων, των συλλόγων και φυσικά των επαγγελματικών οργανώσεων. Ε και; Επί του επίκαιρου αυτού ερωτήματος (ποιες θα είναι οι συνέπειες της μεγάλης και πετυχημένης απεργίας) δεν υπάρχει σαφής απάντηση. Θα απεργήσουν και μετά βλέπουμε…
Η Κυβέρνηση πάντως δείχνει να τα έχει χάσει. Εκεί που το… καράβι γύριζε, εκεί χάσαμε την πορεία και την αισιοδοξία της. Εκεί που τα μέτρα ήταν συγκεκριμένα και συμφωνημένα, εκεί βρεθήκαμε πάλι στο σημείο μηδέν. Συζητούν για μια νέα αναδιάρθρωση, ένα νέο δάνειο. Σενάριο εντελώς καινούργιο, που δεν ήταν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων μέχρι και πριν από λίγες μέρες. Πιθανόν να απέτυχαν ήδη αλλά να μην μας το λένε. Ο αντίπαλος – δηλαδή η γνωστή κυβερνητική πολιτική- βρίσκεται κάπου αλλού. Αυτό μπερδεύει περισσότερο τα πράγματα.
Κάθε φορά που πραγματοποιείται μια πετυχημένη πανελλαδική απεργία εμφανίζεται ισχυρό το χαρακτηριστικό της διάσπασης. Το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ αρνούνται όλους τους άλλους. Κάνουν την εκδήλωση τους, την πορεία τους, την διαμαρτυρία τους. Αυτός ο μοναχικός δρόμος έφερε το κόμμα στα χαμηλά ποσοστά των τελευταίων δημοσκοπήσεων. Παρά ταύτα δεν λένε να βάλουν μυαλό. Σήμερα θα βρίσκονται αρκετοί στην πλατεία Ελευθερίας. Οι πολλοί όμως πάλι θα είναι κάπου αλλού. Στην πλατεία του Καπνεργάτη.
Την Δευτέρα υπήρξε η απεργία των δημοσιογράφων. Προηγήθηκε κατά δύο 24ωρα. Για ευνόητους λόγους. Σε τοπικό επίπεδο υπήρξε μαζική συμμετοχή. Τα ίδια και στην υπόλοιπη επαρχία. Στην Αθήνα όμως αυτό δεν ίσχυσε. Το διαδίκτυο δεν έκανε απεργία κι έτσι η ενημέρωση για πολλούς «επισκέπτες» ενημερωτικών ιστοσελίδων συνεχίστηκε κανονικά. Η απεργία των δημοσιογράφων ορίστηκε μέρα Δευτέρα και για έναν άλλο λόγο. Για να μην επηρεαστούν καθόλου τα κυριακάτικα φύλα. Τα οποία προετοιμάζονται από την Τρίτη και «κλείνουν» Πέμπτη απόγευμα ή βράδυ.
Εξ αιτίας της απεργίας των δημοσιογράφων προχθές, κάποια πράγματα δεν καλύφθηκαν και δεν προβλήθηκαν. Με τις εξαιρέσεις τους φυσικά. Ακούμε ότι η πολιτική συγκέντρωση των Ανεξάρτητων Ελλήνων Καβάλας είχε τηλεοπτική κάλυψη. Θα το επεδίωξαν οι αντίθετοι του μνημονίου Ανεξάρτητοι Έλληνες. Που από τη μια καταγγέλλουν αυτή τη πολιτική, από την άλλη βάζουν το χεράκι τους ώστε να «σπάσει» μια απεργία που επίσης είναι κατά του μνημονίου. Ή δεν έγινε έτσι;
Ακούμε καθημερινά σχεδόν ενδιαφέρουσες ιστορίες που έχουν σχέση με τα ιδιαίτερα μαθήματα (φροντιστήρια στο σπίτι). Καθηγητές της μέσης εκπαίδευσης δουλεύουν και το απόγευμα προκειμένου με «μαύρα» χρήματα να ενισχύουν το εισόδημα τους. Οι καλοί ανέβασαν τις τιμές στα ύψη. Οι γονείς πληρώνουν αλλά και σχολιάζουν. Ο τάδε που έκανε το εξής, ο άλλος που για ένα δίωρο μάθημα εισπράττει 70 ευρώ κτλ.
Αντί άλλης απάντησης αναδημοσιεύουμε χθεσινή ανακοίνωση που «έρχεται» από την Ρόδο. Όχι ότι κάτι θα αλλάξει. Αυτό είναι σίγουρο ότι δεν θα γίνει. Απλώς για την λεγόμενη τιμή των όπλων. Σημειώνουν λοιπόν οι φροντιστηριούχοι της Ρόδου: «Τα παράνομα φροντιστηριακά μαθήματα από καθηγητές δημόσιων σχολείων στηλιτεύουν με κοινή ανακοίνωσή τους το Σωματείο Ιδιοκτητών Φροντιστών Δωδεκανήσου , το ΕΒΕΔ και η Ομοσπονδία Εκπαιδευτικών Φροντιστών Ελλάδος. Όπως υπογραμμίζουν « αυτό δεν είναι απλώς παράνομο, αλλά εγείρει κυρίως θέμα ηθικής. Η εργασία στο σχολείο γίνεται έτσι για τον παράνομο καθηγητή πάρεργο και το σχολείο μετατρέπεται απλώς σε χώρο άντλησης ιδιαιτέρων».
Κι ενώ τέτοια πράγματα συνεχίζουν να στηρίζουν την λεγόμενη «παραπαιδεία», σχολεία (της Καβάλας) δεν έχουν ακόμη όλους τους καθηγητές που χρειάζονται. Μαθήματα χάνονται, τελειόφοιτοι δεν προετοιμάζονται σωστά. Είναι κι αυτός ένας (από τους πολλούς) λόγος να απεργήσει κάποιος σήμερα. Το ότι των διαδοχικών περικοπών δεν γλίτωσε ούτε η παιδεία, ούτε η υγεία.
«Πως είσαι;» ρώτησε ο Μητροπολίτης Φιλίππων Νεαπόλεως και Θάσου Προκόπιος τον πρώην βουλευτή Σάββα Εμινίδη. «Απελευθερωμένος» απάντησε ο πρώην βουλευτής. Η συνάντηση και ο διάλογος έγιναν προχθές, στα εγκαίνια της έκθεσης του Επιμελητηρίου στο Εκθεσιακό Κέντρο. Τι σημαίνει το «απελευθερωμένος» (από την πολιτική φυσικά πλευρά) είναι κάτι που αρμόδιος να εξηγήσει είναι ένας. Ο Σάββας Εμινίδης.
Ένας μήνας πέρασε από τότε που το 12% το «καθάρισε» θετικά ο Γιώργος Καλαντζής. Μείναμε όμως στα λόγια κι ουσία μηδέν. Αφού ούτε κι ο Καλαντζής επανήλθε. Κορόιδο είναι; Μιλούν στο σπίτι του κρεμασμένου για το 12%; Στα εγκαίνια την Παρασκευή έγινε μια νέα –πιο προσεκτική- προσέγγιση της όλης κατάστασης. «Σύντομα θα ξεμπλοκαριστεί» είπε ο Νίκος Παναγιωτόπουλος που συνέδεσε την εξομοίωση και την πληρωμή της επιδότησης εργασίας με την πορεία την ελληνικής οικονομίας. Στις 23 Αυγούστου όμως ο λαλίστατος πρώην υπουργός άλλα έλεγε. Προχθές –που τα άκουγε από τον κ. Τσατσούλη- δεν έβγαλε κιχ.
Δεν είμαστε σίγουροι πια εκ των δύο τακτικών είναι η καλύτερη. Το «προσγειωμένο» του Παναγιωτόπουλου ή το «ναι σε όλα» του Καλαντζή; Στους έλληνες, που μας αρέσει να ζούμε στον κόσμο μόνο των ευχάριστων ειδήσεων, αξίζει μια συμπεριφορά τύπου Καλαντζή. Θες ΑΟΚ δικαιωμένο; Ναι, είναι σίγουρο. Θες σιδηροδρομική σύνδεση, ναι έρχεται. Θες 12%; Κι αυτό «εγώ» το εξασφάλισα. Δεν γίνεται, από τα πολλά «ναι» όλο και κάποιο θα βγει. Όσο για τα «όχι», ποιος αλήθεια θα τα θυμάται; Σάμπως θυμούνται που στις 10 Ιουλίου έκανε ερώτηση για την ΒΦΛ; Ή μήπως θυμούνται την άλλη ερώτηση –φυσικά δίχως απάντηση- για τα πετρέλαια; (ημερομηνία δελτίου τύπου 2 Αυγούστου).
Μέσα σε αυτή την τόσο δύσκολη κατάσταση μας λένε ότι είναι προτιμότερο το λιμάνι της Καβάλας (το νέο λιμάνι) να δοθεί σε ιδιώτη παρά να ταλαιπωρείται στον δημόσιο τομέα. Δεν είναι μόνο που διαφωνούμε με το συγκεκριμένο σκεπτικό. Είναι κι η άλλη μεγάλη αλήθεια. Ουδείς ιδιώτης ενδιαφέρεται για το λιμάνι της Καβάλας, άσχετα αν παντού περιγράφεται ως ευκαιρία. Τι θα κάνουμε αλήθεια όταν το νέο λιμάνι μας βγει στο «σφυρί» αλλά δεν το πάρει κανείς; Θα ρίξουμε τα μούτρα κι υποχρεωτικά θα γυρίσουμε στον δημόσιο τομέα… Άλλη επιλογή δεν υπάρχει. Καμία απολύτως.
Για την σημερινή απεργία στην Καβάλα έχουμε να προσθέσουμε κάτι ακόμη. Η συμμετοχή των μικρομεσαίων, των επαγγελματιών και των καταστηματαρχών φαίνεται ότι θα είναι μεγάλη. Χθες υπήρξαν πολλές ανακοινώσεις που έδειχναν κάτι τέτοιο. Δεν αντέχουν άλλο και το δείχνουν. Ξεπερνούν σε μαχητικότητα τους εργαζόμενους του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα. Η αγορά είναι καζάνι που βράζει. Δεν αποκλείεται μάλιστα στην συνεχώς περιγραφόμενη πιθανή κοινωνική έκρηξη άλλοι να είναι οι μπροστάρηδες. Οι επαγγελματίες, οι επιχειρηματίες, οι μικρομεσαίοι, οι βιοτέχνες!
Ναι αλλά θα κλείσουν όλα τα μαγαζιά στην αγορά; Θα κλείσουν οι καφετέριες; Η απάντηση είναι εύκολη. Ούτε όλοι θα κλείσουν, ούτε οι καφετέριες θα διακόψουν την λειτουργία τους. Αυτές όμως οι συνηθισμένες θλιβερές εξαιρέσεις δεν αλλάζουν το τοπίο. Σήμερα οι πολλοί θα είναι στις πλατείες και κάποιοι λίγοι επαγγελματίες θα καιροφυλαχτούν. Θα κοιτούν μήπως πλησιάζει η πορεία. Κι όταν την δουν να έρχεται, τότε θα κλείσουν τα φώτα για να δείξουν ότι το μαγαζί τους δεν λειτουργεί… Παλιό κόλπο που φυσικά και δεν πιάνει.
