Όσα έγιναν την περασμένη Τετάρτη το απόγευμα στο στέκι της Νέας Πόλης μπορούν να περιγραφούν σύντομα με την εξής φράση: Το οριστικό και επεισοδιακό διαζύγιο που κακά τα ψέματα ήταν κάτι το αναπόφευκτο. Διαζύγιο του ΣΥΡΙΖΑ Καβάλας με την ΔΗΜΑΡ Καβάλας ως προς την συμπόρευση τους στην δημοτική παράταξη με επικεφαλής τον Άρη Βέρρο. Ο τρόπος που έγιναν όλα είναι άκρως απογοητευτικός. Κι αυτό όμως ήταν κάτι το οποίο το περιμέναμε. Αφού οι δύο πλευρές δεν χώρισαν ομαλά το περασμένο Καλοκαίρι, χώρισαν μετά επεισοδίων την προηγούμενη εβδομάδα.
Η αγανάκτηση. Αυτή η αγανάκτηση φταίει για όλα. Πώς όμως να δικαιολογήσεις την συγκεκριμένη αγανάκτηση όταν θέμα της συζήτησης είναι τα προβλήματα του Δήμου Καβάλας; Πώς να δεχθείς ότι είναι η πραγματική αιτία του καυγά αυτό που είπε ο Βασίλης Τραϊφόρος περί των λαθρομεταναστών και των στρατοπέδων που τους φιλοξενούν; Κάποιοι (στην Συμπαράταξη Πολιτών) είχαν την υπομονή αλλά και την υποδομή. Άκουγαν, με σεβασμό προς τον ομιλητή (κι ας διαφωνούσαν μαζί του). Κάποιοι άλλοι (λίγοι) απέτυχαν στην διαδικασία της αυτοσυγκράτησης. Δημιουργήθηκε έτσι η γνωστή εικόνα των φωνών, των αποδοκιμασιών, ενός επεισοδίου που σαφώς και ξεπέρασε τα όρια.
Το ρεπορτάζ αναφέρει ότι ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ επέκρινε τους λίγους που μετέτρεψαν το στέκι σε θύρα 4(θύρα 7 ή θύρα 13). Αυτό μάλιστα δεν έγινε μόνο στις δηλώσεις και στις συνεντεύξεις των επόμενων ημερών. Έγινε την ίδια ακριβώς ώρα της επεισοδιακής διαδικασίας. Ο δε υποψήφιος Δήμαρχος περιγράφεται να μένει στήλη άλατος αρχικά. Μετά λέγεται ότι θύμωσε κι αυτός. Το ποιοι ήταν οι θερμόαιμοι δεν έχει τόση σημασία. Πάντως δεν φαίνεται να ήταν οι γνωστοί, οι επικεφαλείς της οργάνωσης. Ήταν κάποιοι παλιοί (που δεν είχαν δώσει κανένα παρόμοιο δικαίωμα στο παρελθόν) και κάποιοι νέοι. Με … μεταγραφή.
Υπό αυτές τις συνθήκες η Συμπαράταξη Πολιτών απομακρύνεται από την ΔΗΜΑΡ. Κι η ΔΗΜΑΡ από την Συμπαράταξη Πολιτών. Για την παράταξη θα ήταν επιτυχία αν περνούσε αυτή τη διαδικασία δίχως απώλειες. Δεν φάνηκε να το επιδιώκει. Από καιρό «χρεώνει» τον χωρισμό στην άλλη πλευρά. Προχθές λοιπόν τους… έδιωξε κακήν κακώς κι έτσι τώρα πορεύεται μόνη. Κι ότι ήθελε προκύψει.
Πολύ πριν τις επόμενες δημοτικές εκλογές θα έχουμε άλλου είδους εξελίξεις. Πολιτικές και κοινωνικές. Έχουν δίκιο λοιπόν αυτοί που σκέφτονται τις επόμενες εκλογές στο Δήμο Καβάλας αλλά δεν βιάζονται καθόλου να αναλάβουν συγκεκριμένες πρωτοβουλίες. Περιμένουν την κατάλληλη ώρα. Ο τοπικός ΣΥΡΙΖΑ δεν ανήκει σε αυτή την κατηγορία. Κάποιοι είναι φανερό και ανθρώπινο ότι παρασύρονται. Τόσο γενικά όσο και ειδικά. Αυτοί χάνουν. Για να γίνεις το αντίπαλο δέος του Σιμιτσή χρειάζεται πολύ δουλειά και λίγα λόγια. Φωνές και φασαρίες; Καθόλου.
Για να βελτιώσεις τη θέση σου στον προεκλογικό χάρτη τους χρειάζεσαι όλους. Όσο το δυνατό περισσότερους. Όταν όμως αρχίζεις με τέτοια γεγονότα (τα οποία κάποιοι όφειλαν να προβλέψουν και να αποτρέψουν) τότε είσαι σε λάθος δρόμο. Χρόνος για να επανέλθεις στον σωστό υπάρχει. Θα το κάνεις όμως ή θα το αφήσεις να συνεχίσει έτσι; Εσύ αποφασίζεις. Κι αν εν πάση περιπτώσει σου δημιουργεί θυμό και αγανάκτηση η γενικότερη κατάσταση και η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης, δεν νομιμοποιείσαι να ξεσπάς σε λάθος ώρα, σε λάθος πρόσωπο και με ασήμαντη αφορμή.
Την ίδια περίπου ώρα, δηλαδή την προηγούμενη εβδομάδα, άρχισε να «κουνιέται» η παράταξη Θόδωρου Καλλιοντζή. Τις προάλλες μαζεύτηκαν σε ταβέρνα της πόλης κι είπαν τα δικά τους. Είδηση δεν βγήκε. Ο Θόδωρος Καλλιοντζής συνεχίζει να μην αποκαλύπτει τις προθέσεις του, ίσως γιατί δεν έχει αποφασίσει το τι θα κάνει. Η πρωτοβουλία ανήκει στην Έλσα Βακιρτζή που κάλεσε συνυποψήφιους της στην ταβέρνα Θράκα πίσω από το ΕΥΚ.
Πριν από λίγες ημέρες ο δικηγόρος Κώστας Αντωνιάδης ρωτήθηκε για το κατά πόσο ενδιαφέρεται για τον Δήμο Καβάλας, ως υποψήφιος δήμαρχος με την ΝΔ. Δεν αρνήθηκε αλλά δεν ήταν κι ιδιαίτερα ενθουσιώδης. « Όχι με αυτές τις συνθήκες, μόνο με ενότητα» είπε. Φυσικά και έχει δίκιο. Απόλυτο δίκιο. Η ενότητα όμως είναι πράγμα σπάνιο στις μέρες μας. Όσο πιθανό είναι να ενωθούν αυτοί που πρόσφατα χώρισαν στην παράταξη Βέρρου, άλλο τόσο πιθανό είναι να υπάρξει ενότητα και συσπείρωση γύρω από έναν υποψήφιο δήμαρχο της ΝΔ.
Κατά την διάρκεια της συνάντησης του Αρχέλαου Γρανά με το διοικητικό συμβούλιο της Ένωσης Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων των σχολείων του Δήμου Καβάλας διατυπώθηκε μια αξιοπρόσεκτη καταγγελία. Γονέας ισχυρίστηκε ότι για να διορθωθεί σε Γυμνάσιο το κουδούνι (το οποίο παρουσίασε βλάβη και δεν λειτουργούσε) έπρεπε να βάλουν το χέρι στην τσέπη οι γονείς των μαθητών. Το σχολείο, είπε, δεν είχε τα χρήματα για να φωνάξει τον απαραίτητο τεχνίτη. Αν και το περιστατικό εκείνη την ώρα δεν σχολιάστηκε (όλοι πάντως κατάλαβαν το νόημα της περιγραφής), φαίνεται ότι δεν είναι αληθινό. Πρόκειται για μια ακόμη υπερβολή προκειμένου οι γονείς να προσπαθήσουν να πείσουν τους αιρετούς για το κρίσιμο της κατάστασης στην σημερινή δημόσια εκπαίδευση.
Αναζητήσαμε το σχολείο όπου έγινε αυτό που ο γονέας διηγήθηκε. Επειδή η Καβάλα είναι μικρή, εύκολα φθάσαμε στις λεπτομέρειες. Αποδείχθηκε εκ των υστέρων κι αφού η συνάντηση Γρανά με τους γονείς είχε ολοκληρωθεί, ότι η βλάβη στο κουδούνι του Γυμνασίου διορθώθηκε αλλά με χρήματα του σχολείου. Δεν ήταν δα και τόσο μεγάλη η δαπάνη. Ευτυχώς παρά την κρίση, κάποια πράγματα συνεχίζουν ακόμη και λειτουργούν όπως τα ξέραμε. Γιατί όμως ο γονέας να αλλοιώσει τόσο πολύ μια καθημερινή ιστορία ενός δημόσιου σχολείου; Γιατί να μην πει την αλήθεια;
Πρόκειται για μια γνωστή ελληνική ασθένεια. Προκειμένου να εντυπωσιάσουμε τον συνομιλητή μας, για να κερδίσουμε το ενδιαφέρον του και την συμπάθεια του (κάποιες φορές και την υποστήριξη που μπορεί να μας παράσχει) μεγαλοποιούμε τις καταστάσεις κινδυνεύοντας να φθάσουμε στα όρια της ελληνικής μυθολογίας. Έτσι όμως χάνουμε την αξιοπιστία μας. Κι όταν πραγματικά θα υπάρξει πρόβλημα στο σχολείο τότε, δεδομένων όλων όσων προηγήθηκαν, ουδείς θα μας δίνει την απαραίτητη σημασία. Αυτές οι νοοτροπίες επικράτησαν για δεκαετίες στην χώρα. Ας κρατήσουμε επιτέλους μια απόσταση. Επιμένοντας στην αλήθεια και μόνο στην αλήθεια κάνουμε καλό σε όλους.
Πάνω απ’ όλα στην ορθή διαδικασία που επιτέλους πρέπει να επικρατήσει για τον εντοπισμό και την επίλυση των καθημερινών προβλημάτων. Όχι μόνο στα σχολεία αλλά παντού. Αν αντίθετα επενδύσουμε στα ψέματα και στις υπερβολές τότε χάνουμε την μπάλα… Αυτό είναι σαφώς χειρότερο. Και για το σήμερα αλλά κυρίως για το αύριο.
Κι επειδή η Ένωση Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων των σχολείων του Δήμου Καβάλας ετοιμάζεται να συναντήσει και τον Δήμαρχο, της ευχόμαστε καλή επιτυχία σε αυτή τη δύσκολη αποστολή. Με ευθύνη του κ. Σιμιτσή το προγραμματισμένο ραντεβού άλλαξε δύο φορές ήδη. Συμφωνήθηκε να γίνει σήμερα, αλλά ουδείς είναι σίγουρος. Ίσως πάλι ο κ. Δήμαρχος το μεταθέσει για αργότερα. Π.χ. για την ερχόμενη εβδομάδα.
Οι διευθυντές των σχολείων απευθύνονται στους μαθητές. Ζητούν να μάθουν το ενδιαφέρον τους για την καθιερωμένη εκδρομή στην Αθήνα. Στην Βουλή των Ελλήνων. Για πόλεις όπως η δική μας αυτή η εκδρομή δεν είναι ακριβώς όπως περιγράφεται. Είναι τόσο στενά τα χρονικά περιθώρια που όντως δεν αξίζει τον κόπο κάποιος να επιχειρήσει το ταξίδι στην πρωτεύουσα, να πάει στη Βουλή και να επιστρέψει (φυσικά με το λεωφορείο) μέσα σε δύο ή το πολύ τρεις μέρες. Όσοι μαθητές ακολούθησαν το πρόγραμμα (που είναι ίδιο για όλα τα σχολεία), επέστρεψαν στην Καβάλα «πτώματα». Για να επανέλθουν δε στα μαθήματα μπορεί να πέρασε και μια εβδομάδα…
Παρακαλείται η Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση Καβάλας να βάλει τα πράγματα στη θέση τους. Επειδή η απόσταση είναι μεγάλη, ή θα εξασφαλίσει μια ακόμη μέρα για την συγκεκριμένη εκδρομή ή να ματαιώσει κάθε παρόμοιο σχέδιο. Απλώς δεν αξίζει τον κόπο με αυτές τις συνθήκες να βρεθούν οι μαθητές στην Αθήνα (για κάτι ελαφρώς περισσότερο από 24 ώρες).
