Η χθεσινή κινητοποίηση των Καβαλιωτών εργαζόμενων και επαγγελματιών σημείωσε απρόσμενα μεγάλη επιτυχία. Πολύ μεγάλη επιτυχία. Αν το παράδειγμα της πόλης μας ακολουθούσε κι η υπόλοιπη επαρχία τότε τα αποτελέσματα αυτών των διαμαρτυριών θα ήταν σαφώς μεγαλύτερα. Εδώ στην Καβάλα εξασφαλίστηκε πρόσφατα ενότητα και μαζική συμμετοχή. Στους δημοσίους υπαλλήλους που ξεσηκώθηκαν πρώτοι, προστέθηκαν αρκετοί του ιδιωτικού τομέα. Την διαφορά όμως την κάνουν οι έμποροι-καταστηματάρχες- επαγγελματίες. Αυτοί με την συμμετοχή τους χθες (και στο πρόσφατο παρελθόν) άλλαξαν την πορεία των πραγμάτων. Δυνάμωσαν το κίνημα, του έδωσαν μια άλλη προοπτική. Η οποία θα αποφασιστεί σήμερα κιόλας, στην συνάντηση που προγραμματίζεται να γίνει στα γραφεία της Ομοσπονδίας.
Παραφωνίες χθες υπήρξαν αρκετές. Οι αναμενόμενες. Κυρίως από τον χώρο της αγοράς. Πρόκειται για γνωστές περιπτώσεις καταστημάτων και καταστηματαρχών που πάντα επιλέγουν να κινούνται αντίθετα στις αποφάσεις της πλειοψηφίας. Η πόλη μας είναι μικρή. Όλοι γνωριζόμαστε μεταξύ μας. Όσοι λοιπόν για κυριολεκτικά αστείους λόγους χθες κινήθηκαν όπως κάθε εργάσιμη μέρα, φαίνεται ότι αυτή τη φορά θα υποστούν τις συνέπειες. Θα τιμωρηθούν κοινωνικά, με την πρώτη ευκαιρία.
Θα ασχοληθούμε σήμερα με τις εξελίξεις που εσχάτως παρουσιάζει το θέμα της αξιοποίησης των Λουτρών των Ελευθερών. Δεν ενοχλεί τόσο η άλλη άποψη που εκφράζει ο τοπικός ΣΥΡΙΖΑ. Ενοχλούν οι υψηλοί τόνοι που εξ αρχής επέλεξαν άνθρωποι που επί σειρά ετών σιωπούσαν. Επέλεξαν όπως φαίνεται το συγκεκριμένο θέμα ώστε να «χτυπήσουν» κυρίως την Κυβερνητική πολιτική. Αδικούν όμως την γενικότερη προσπάθεια της τοπικής αυτοδιοίκησης τα Λουτρά να αξιοποιηθούν. Όχι αλόγιστα. Με συγκεκριμένους όρους. Οι οποίοι πιθανόν να αλλάξουν, να γίνουν αυστηρότεροι μετά την συζήτηση του θέματος στο ΚΑΣ.
Πρώτα πρώτα ας θυμηθούμε το παρελθόν της υπόθεσης. Ο αιρετός νομάρχης Γιάννης Καρατζιώτης πήρε την αρμοδιότητα των Λουτρών από το κράτος. Ξεκαθάρισε τον στόχο. Αξιοποίηση και αναβάθμιση αυτών. Αρχές του 1995 ο κ. Καρατζιώτης έδωσε την σκυτάλη στον Θόδωρο Καλλιοντζή. Ο οποίος χειρίστηκε το ζήτημα για καιρό, διαμορφώνοντας την νέα κατάσταση. Επέλεξε πρώτος αυτός την συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα. Από τότε (τέλος δεκαετίας του 90) αναζητούνται επενδυτές.
Στο μεταξύ ουδείς δηλώνει αντίθετος, ουδείς διαφωνεί, ουδείς ενδιαφέρεται. Ως που φέτος τον Απρίλιο με μια ανοιχτή διαδικασία γίνεται διαγωνισμός που έχει αποτέλεσμα. Πάλι ουδείς δηλώνει την διαφωνία του. Άπαντες σιωπούν (με εξαίρεση τον Δήμο Παγγαίου που κατά καιρούς προσπάθησε να πάρει αυτός την αρμοδιότητα, όχι για να κάνει κάτι άλλο αλλά για να ψάξει αυτός τον επενδυτή). Ξαφνικά υπηρεσία της αρχαιολογίας σημειώνει ότι τα κτίσματα στα λουτρά έχουν ιστορία και γενικότερο ενδιαφέρον. Η ίδια υπηρεσία στέλνει την υπόθεση στο ΚΑΣ. Παρεμβαίνει η Αντιπεριφέρεια Καβάλας που από τη μια ανησυχεί για την επένδυση, από την άλλη επισπεύδει την συζήτηση του θέματος στο ΚΑΣ.
Κι ενώ άπαντες συμφωνούν για το τι θα γίνει από εδώ και πέρα, ανακύπτει ο… Γ’ Παγκόσμιος Πόλεμος. Οι ανακοινώσεις επιτροπής πολιτών –σαφώς αντίθετες στην ιδιωτική επένδυση- είναι από την πρώτη στιγμή ανεξήγητα επιθετικές. Προς όλες τις άλλες κατευθύνσεις. Διατυπώνεται μια καταγγελία, επιχειρείται μια υπερβολή, φθάνουν στο σημείο να αναφέρουν ότι ως τις 25 Οκτώβρη ίσως και να κατεδαφιστούν (νύχτα) τα επίμαχα κτήρια. Έλεος.
Μόλις χθες η επιτροπή των πολιτών επανήλθε, ακόμη πιο καταγγελτική. Όσο για την ερώτηση του βουλευτή, κανένα πρόβλημα. Μόνο που η ερώτηση θα ήταν πολύ πιο χρήσιμη αν είχε κατατεθεί μήνες πριν.
Τα Λουτρά των Ελευθερών ουδέποτε θα αξιοποιούνταν από το σημερινό ελληνικό κράτος. Αν και έπρεπε, ποτέ δεν έδωσε στα λουτρά την σημασία που αυτά αξίζουν. Ο επενδυτής δε δεν είναι ούτε κατακτητής, ούτε εκπρόσωπος της… Μέρκελ. Είναι αυτός που θα κάνει ότι δεν θα κάνει ποτέ ο ΕΟΤ και το Υπουργείο Πολιτισμού.
Πώς θα γίνει η επένδυση; Εντάξει, εδώ υπάρχει θέμα. Όχι όμως για… πόλεμο και καταγγελία. Αν οι όροι της σύμβασης δεν είναι οι σωστοί, εδώ είμαστε να τους αλλάξουμε. Αν τα κτίσματα έχουν ιστορία και αξία, εδώ είμαστε να τα προστατεύσουμε. Άλλο πράγμα όλα αυτά, θέματα που με διάλογο λύνονται, άλλο πράγμα να θέλεις να δώσεις εξετάσεις κομματικής νομιμοφροσύνης σε κάτι που στην ουσία του είναι πολύ απλό και εύκολο. Αρκεί να ενδιαφερθείς σωστά. Να κάνεις διάλογο. Κι αν αυτός αποτύχει τότε να βγεις στην επίθεση…
Στην συγκεκριμένη περίπτωση ο διάλογος πήρε περίπατο, άρχισε μια έντονη επίθεση χωρίς να υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος λόγος. Υπό αυτές τις συνθήκες το σωστό δεν γίνεται σωστότερο. Με αυτούς τους χειρισμούς εμπλεκόμαστε σε έναν ακόμη τοπικό καυγά την ώρα που κινδυνεύουμε να τα χάσουμε όλα. Δηλαδή αυτά καθεαυτά τα Λουτρά.
Δεν γνωρίζουμε τι άλλο έχει στο μυαλό του ο τοπικός ΣΥΡΙΖΑ, είτε επίσημα είτε ως επιτροπή πολιτών. Ξέρουμε ότι πάνω από το οποιοδήποτε κομματικό συμφέρον υπάρχει κάτι άλλο. Το συμφέρον του τόπου. Κι επειδή άπαντες εδώ κατοικούμε, ας το πάρουμε αλλιώς. Να αρχίσει αμέσως ο διάλογος ανάμεσα στις δύο πλευρές (διάλογος που δεν έγινε ποτέ). Να πάψει αυτή η αντιπαλότητα με δηλώσεις και ανακοινώσεις. Δεν είναι ότι κινδυνεύει μια επένδυση. Τέτοιες ευκαιρίες χάθηκαν ήδη πολλές, μια ακόμη δεν θα έχει τόση δα σημασία. Είναι ότι επιτέλους μεταξύ μας οφείλουμε να συνεννοούμαστε. Να συνεργαζόμαστε. Κι όταν αυτή η μέθοδος δεν αποδίδει, τότε (έσχατη λύση) υπάρχουν οι καταγγελίες κι οι… επαναστάσεις. Εδώ όμως φθάσαμε στο τέλος χωρίς καν να γίνει η αρχή. Το χειρότερο; Κάποιοι που δεν μίλησαν ως όφειλαν στην σωστή ώρα, προσπαθούν τώρα να καλύψουν αυτό τους το σφάλμα. Κάπως έτσι καταλήγουν σε μια υπερβολή και μια αδικία. Η οποία δίκαια ενοχλεί.
Τι θέλουν και τα ψάχνουν τα οικονομικά του ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας; Τι θέλουν και τα σκαλίζουν; Όσα περισσότερα ρωτούν τόσα περισσότερα νέα ερωτήματα ανακύπτουν. Όσο για την διοίκηση του ΔΗΠΕΘΕ (παλιά και νέα), βρίσκεται σε αδιέξοδο. Απαντά άλλα αντί άλλων. Φανερή η αδυναμία. Απαντήσεις χλωμές. Αδύναμες. Ίσα που ακούγονται… Το θέμα είναι άλλο. Τι κάνεις σε αυτές τις περιπτώσεις; Επιμένεις και φθάνεις ως το τέλος ή το εγκαταλείπεις με την ελπίδα ότι έβαλαν μυαλό; Το δεύτερο μοιάζει προτιμότερο. Είναι όμως το πιο σωστό;
Θα συμπληρώσουμε κάτι ακόμη. Όταν είσαι αντιδήμαρχος Πολιτισμού με αρμοδιότητα και ενδιαφέρον για το ΔΗΠΕΘΕ, τότε κάνεις τα αδύνατα δυνατά ώστε να βρίσκεσαι στη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου που συζητά τον οικονομικό απολογισμό του 2011. Όταν είσαι δήμαρχος και βλέπεις την αντιδήμαρχο σου να απουσιάζει από αυτή τη συζήτηση, τότε αναβάλεις το θέμα ώστε η διαδικασία να γίνει απαραίτητα παρουσία της. Αυτό έπρεπε να συμβεί και για τυπικούς και για ουσιαστικούς λόγους.
Χθες το πρωί όλες οι καφετέριες ήταν κλειστές. Όλες. Παρόλα αυτά σε ορισμένες υπήρχαν πελάτες που δημιουργούσαν παρεξήγηση αφού έδιναν αντίθετη εντύπωση. Πλησίαζες πιο κοντά κι αμέσως καταλάβαινες τι συμβαίνει. Καθημερινοί θαμώνες των καφενείων και των καφετεριών πήγαν κανονικά στα στέκια τους. Έκατσαν στο τραπέζι τους, άρχισαν την συζήτηση κι ας ήταν κλειστό το μαγαζί…
