107 έμποροι και καταστηματάρχες της Καβάλας κλήθηκαν το βράδυ της Τετάρτης να αποφασίσουν. Θέλουν μία ή τρεις Κυριακές ανοιχτή την αγορά; Διαδικασία όχι και τόσο ουσιαστική (αυτό ο καιρός θα το δείξει) αφού εδώ και λίγους μήνες υπάρχει νέος νόμος. Που προβλέπει λειτουργία των καταστημάτων τουλάχιστον 7 Κυριακές το χρόνο. Ο τοπικός σύλλογος παρά ταύτα προσπαθεί να διατηρήσει ισχυρούς τους δικούς του άγραφους νόμους. Βάζει το θέμα της επιλογής με ψηφοφορία και τότε γίνεται η μεγάλη έκπληξη. Οι 70 από τους 107 ψηφίζουν (έτσι για το αντέτι) μία μόνο Κυριακή ανοιχτά.
Αυτό με μια πρώτη ματιά δεν το περιμέναμε. Υπολογίζαμε αλλιώς τα δεδομένα αφού η μεγάλη πλειοψηφία του διοικητικού συμβουλίου πρότεινε 3 Κυριακές. Μια αξιοπρόσεκτη μερίδα εμπόρων ήθελε και θέλει περισσότερες από 7. Οι εκπρόσωποι του Επιμελητηρίου προωθούν (ίσως άθελα τους) σενάριο 7 και πλέον Κυριακών. Η τουριστική Καβάλα (ειδικά το Καλοκαίρι που μας πέρασε) «σπρώχνει» προς την ίδια κατεύθυνση ενώ όλοι όσοι έτσι κι αλλιώς δουλεύουν τις Κυριακές μας λένε με τον τρόπο τους κάτι παρόμοιο.
Κι όμως η ψηφοφορία έβγαλε το ακριβώς αντίθετο. Οι περισσότεροι παρόντες στη συνέλευση ζήτησαν μία μόνο Κυριακή. Μήπως τρελάθηκαν; Μήπως έγιναν όλοι ΚΚΕ; Μήπως πραγματικά δεν πιστεύουν στην Κυριακάτικη υπό αυστηρές προϋποθέσεις εργασία; Μήπως δεν θέλουν να γίνουν κομματάκι σύγχρονοι για να μπορούν να ελπίζουν στο θαύμα της παγκοσμιοποίησης; Τίποτα απ’ όλα αυτά. Κατά την άποψη μας το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας- κι αφού είχε προηγηθεί μια συζήτηση στην οποία ελάχιστοι από τους 107 έλαβαν μέρος- έχει άλλη εξήγηση.
Είναι η κατάλληλη απάντηση σε μια πολιτική που επιθυμεί βίαια, βιαστικά κι άδικα να αλλάξει τα δεδομένα στην κάθε αγορά της κάθε Καβάλας. Είναι το «όχι» των μικρομεσαίων – των συγκεκριμένων 70 μικρομεσαίων- στις λεγόμενες διαρθρωτικές αλλαγές. Οι οποίες έτσι όπως επιβάλλονται δεν είναι αλλαγές. Είναι μέτρα πίεσης που στο βάθος φέρνουν νέα έξοδα. Δαπάνες που οι μικρές επιχειρήσεις δεν τις αντέχουν.
Υπό αυτή την έννοια όντως η διοίκηση του Εμπορικού Συλλόγου δεν το χειρίστηκε καλά το όλο θέμα. Υπολόγισε την νέα νομοθεσία. Έκανε πολλές βόλτες στην αγορά. Άκουσε τα μέλη του συλλόγου. Σκέφθηκε και πρότεινε μόνο 3 (συγκεκριμένες 3) από τις 7. Περίμενε θερμή και θετική υποδοχή της πρότασης. Λογάριαζε όμως χωρίς τον ξενοδόχο. Ο οποίος στην προκειμένη περίπτωση είναι η κρίση. Κι όσα την κρατούν ολοζώντανη τρία χρόνια τώρα.
Το απόγευμα της Τετάρτης αφορμή μόνο ήταν η συζήτηση για την Κυριακάτικη αργία. Τελικά ουσία ήταν άλλη. Βασικότερη και σημαντικότερη της εργασίας την Κυριακή. Έτσι όπως κάθονταν στα μεγάλα κι αναπαυτικά καθίσματα του Όσκαρ οι μικρομεσαίοι, όπως άκουγαν μια συζήτηση που δεν είχε εκπλήξεις κι απρόοπτα, θυμήθηκαν όλα όσα τράβηξαν και τραβούν. Ψήφισαν λοιπόν όχι στις τρεις Κυριακές επιμένοντας στην παραδοσιακή μία. Που σαφώς και δεν είναι αρκετή. Δεν εξασφαλίζει την απαραίτητη άμυνα στις πιέσεις των μεγάλων. Έτσι όμως αισθάνθηκαν κι έτσι ψήφισαν.
Αρνήθηκαν να παρακολουθήσουν μια πολιτική, μέρος της οποίας είναι οι περισσότερες της μιας Κυριακής. Είπαν όχι στους συνεχείς ελέγχους. Στις κρατικές απειλές, στους εκβιασμούς του ΟΑΕΕ, στα χαράτσια, τις περαιώσεις και τόσα άλλα. Ξέρουν ότι με την απόφαση που έλαβαν δεν έκαναν κάτι σπουδαίο. Ούτε φυσικά ξεμπέρδεψαν με τις Κυριακές. Απλώς έχουν ήσυχη την συνείδηση τους. Κι αυτό επί του παρόντος τους είναι υπέρ αρκετό. Ψήφισαν με την καρδιά τους, μια καρδιά πληγωμένη εδώ και πολύ καιρό.
Χθες στο Τριμελές Καβάλας συζητούνταν υπόθεση μη καταβολής διατροφής από άνδρα στην πρώην σύζυγο του και στα δύο τους παιδιά. Στην διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας ο συνήγορος υπεράσπισης κατέθεσε εκκαθαριστικό της εφορίας του πελάτη του. Το εκκαθαριστικό του 2012 έδειχνε ότι ο άνθρωπος αυτός είχε συνολικό ετήσιο εισόδημα 900 ευρώ! Κι ύστερα μιλάμε για 1 ή 3 ή 7 Κυριακές…
Τα δελτία ειδήσεων μεταδίδουν από χθες την είδηση: «Η ΟΛΜΕ αποφάσισε να αναστείλει τις κινητοποιήσεις της. Οι καθηγητές επιστρέφουν στα σχολεία». Προ λίγων ημερών έκαναν το ίδιο οι εργαζόμενοι στα ΤΕΙ και Πανεπιστήμια. Οι δάσκαλοι και λοιποί άλλοι τολμηροί που δεν ήθελαν απλώς να απεργήσουν. Ήθελαν απεργία διαρκείας… Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις δεν υπάρχει αναστολή των κινητοποιήσεων. Δυστυχώς υπάρχει ήττα των απεργών. Οι οποίοι με σκυμμένο το κεφάλι επιστρέφουν στο πόστο τους. Μη γνωρίζοντας που θα είναι αύριο. Η κινητικότητα κι η διαθεσιμότητα τους απειλεί διαρκώς.
Οι 70 μικρομεσαίοι κι αυτοαπασχολούμενοι της Καβάλας απέρριψαν την Τετάρτη κάθε συζήτηση περί των Κυριακών. Ψήφισαν να μην αλλάξει απολύτως τίποτα. Ξέρουν ότι στην πράξη τα δεδομένα θα αλλάξουν, θα χειροτερέψουν αφού οι άλλοι έχουν υπέρ τους έναν νέο νόμο. Δεν επηρεάστηκαν από το γεγονός. Έκαναν την «πολυήμερη απεργία τους» κι έφυγαν από τον παλιό κινηματογράφο με ψηλά το κεφάλι. Στο τέλος κι αυτοί δυστυχώς θα ενταχθούν στις τάξεις των πρώην απεργών- παραλίγο επαναστατών… Το σύστημα στις μέρες όλους και όλα τα περιποιείται καταλλήλως.
Λάβαμε χθες το δελτίο τύπου της Συμπαράταξης Πολιτών με το οποίο ανακοινώνεται ότι η συνέλευση της παράταξης προγραμματίστηκε για το απόγευμα της ερχόμενης Δευτέρας. Σε αυτή τη διαδικασία θα επιβεβαιωθεί και θα «κλειδώσει» η γνωστή απόφαση υποψήφιος δήμαρχος να είναι ο Άρης Βέρρος. Μέχρι και χθες οι πληροφορίες αυτό ανέφεραν. Οποιαδήποτε άλλη εξέλιξη ή απόφαση της συνέλευσης την Δευτέρα θα είναι μεγάλη έκπληξη. Ο κ. Βέρρος επιλέγεται ως υποψήφιος δήμαρχος και λόγω του ότι άλλος ενδιαφερόμενος δεν υπάρχει.
Για αρκετή ώρα χθες το πρωί ο Δήμος Καβάλας προετοιμάζονταν για να υποδεχθεί σήμερα κορυφαία στελέχη του αγωγού ΤΑΡ. Αργά χθες το μεσημέρι η άφιξη τους αναβλήθηκε για να γίνει κάποια άλλη και κοντινή στιγμή. Οι του ΤΑΡ νόμιζαν ότι θα έρχονταν στην Καβάλα για διήμερο αναψυχής… Το πρόγραμμα τους άλλωστε ήταν πρόγραμμα δύο ημερών. Όταν όμως έμαθαν τι έχει προηγηθεί και τι έχει ανακύψει με τα Τενάγη των Φιλίππων ειδοποίησαν ότι θέλουν χρόνο να προετοιμαστούν. Ο Δήμος Καβάλας δέχθηκε το αίτημα τους αφού δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς.
