Ας είμαστε ειλικρινείς. Ενώ βασικό θέμα της χθεσινής μέρας έμοιαζε να είναι το προεκλογικό γεγονός του υποψήφιου δημάρχου Μάκη Παπαδόπουλου ξαφνικά τα πρωτεία του χάθηκαν. Εξαφανίστηκαν. Ήρθε «κεραυνός» από την Ελευθερούπολη, πρόταση καταπέλτης που επηρεάζει συθέμελα την αναπτυξιακή πορεία του τόπου. Ο Χρήστος Μποσμπότης και η Ρίτσα Καραγιαννίδου (δημοτικοί σύμβουλοι Παγγαίου και οι δύο) προτείνουν ο επενδυτής της Αλάνας (ακόμη δεν τον είδαμε επενδυτή τον βαφτίσαμε) να λάβει προίκα από το κράτος μια άδεια καζίνο! Ναι, άδεια καζίνο.
Όπως χαρακτηριστικά λέει κι ο σοφός λαός «τα είχαμε χύμα, τώρα μας ήρθαν και τσουβαλάτα». Αν αυτό που λείπει από την περιοχή είναι το καζίνο τότε ναι, βρέθηκε ο τρόπος να προοδεύσουμε. Θα «παντρέψουμε» την επικείμενη ιδιωτικοποίηση της Αλάνας με μια άδεια καζίνο κι αμέσως μετά θα ανέβουμε άλλοι στον Άγιο Σίλα κι άλλοι στο κόμβο της Εγνατίας οδού στον Άγιο Ανδρέα. Να περιμένουμε να έρθει η ανάπτυξη!
Σε αυτόν τον τόπο – που είναι ο τόπος μας- κάποτε θα πρέπει να σοβαρευτούμε. Να προσγειωθούμε. Να σκεφθούμε και να προτείνουμε χρήσιμες ιδέες με βάση όχι τα διάφορα όνειρα μας αλλά με βάση τη πραγματικότητα. Την οποία ακόμη κι αν εμείς δεν βιώνουμε, τούτο ισχύει από καιρό για τη πλειοψηφία των συμπολιτών μας. Οι συμπολίτες μας σήμερα αναζητούν λύση για να ζεσταθούν, τρόπο να πληρώσουν τα διάφορα χρέη τους και όχι μαγικές εικόνες όπως αυτή που πρεσβεύει η συγκεκριμένη – εκτός κλίματος- πρόταση. Η οποία –σημειώστε- έγινε δελτίο τύπου που στάλθηκε προς κάθε κατεύθυνση!
Ας δούμε και κάποιες άλλες πτυχές του ίδιου θέματος. Πρώτον, το ΤΑΙΠΕΔ δεν έχει αυτή τη δυνατότητα μαζί με το ακίνητο να δώσει και άδεια καζίνο. Δεύτερον, τα λειτουργούντα καζίνο στη χώρα πνέουν τα λοίσθια «χτυπημένα» από την γνωστή κρίση. Όσοι έχουν τέτοιες άδειες κάνουν πως και πώς να τις ξεφορτωθούν, θα υπάρξει ενδιαφέρον για νέες;
Κι εν πάση περιπτώσει την αξιοποίηση της Αλάνας αλλιώς τη φανταζόμασταν. Είχαμε πληρώσει μάλιστα για να εκπονηθεί μελέτη ενυδρείου. Χρήματα «πεταμένα» σε εποχές δοξασμένες. Τώρα συμβιβαζόμαστε στην ιδέα να ιδιωτικοποιηθεί με τουριστικούς όρους. Τι σχέση μπορεί να έχει με όλα αυτά ο τζόγος και μάλιστα ο άγριος τζόγος των καζίνο; Ως εκ τούτου η πρόταση Μποσμπότη Καραγιαννίδου διαγράφει συγκεκριμένη πορεία. Προς τον κάλαθο των αχρήστων. Εκτός αν θεωρηθεί ένα καλού γούστου αστείο αυτών των ημερών. Έτσι, για να περνάμε ευχάριστα την ώρα μας.
Η άλλη είδηση από χθες το πρωί αφορά την αναπληρώτρια διοικήτρια του Νοσοκομείου Καβάλας. Επιτέλους τέλος στην αναμονή και στην αγωνία. Χθες ανακοινώθηκε επίσημα η Στέλλα Παπαδοπούλου, το όνομα της οποίας «έπαιζε» μόνο του εδώ και καιρό. Ε και; Το βασικό πρόβλημα στη λειτουργία του Νοσοκομείου παραμένει. Εκτός από αναπληρωτή διοικητή το Νοσοκομείο χρειάζεται και διοικητικό συμβούλιο. Για το οποίο νέα δεν υπάρχουν. Ούτε φυσικά αποφάσεις.
Αν μάλιστα σκεφθούμε πόσο συχνά το Υπουργείο Υγείας ασχολείται με τις εκκρεμότητες του στη Καβάλα τότε διοικητικό συμβούλιο θα ανακοινώσει περίπου στην επόμενη παρέλαση. Μέχρι τότε καλούνται να τα βολέψουν όπως όπως τόσο ο διοικητής όσο και η αναπληρώτρια. Η οποία δεν θα αναλάβει αμέσως καθήκοντα. Θα περιμένει τη γνωστή διαδικασία του ΦΕΚ.
Γράφουν δύο μέρες τώρα τα site των Αθηνών (ορισμένα και των συμφερόντων) ότι για την υπόγεια αποθήκη της Νότιας Καβάλας ενδιαφέρονται μεγάλες εταιρίες της χώρας και όχι μόνο. Αναφέρουν τον Μυτιληναίο, τον Βαρδινογιάννη αλλά και αυτούς που θα κατασκευάσουν τον αγωγό ΤΑΡ! Λένε αλήθεια; Ουδείς γνωρίζει. Είναι πάντως θετικό που η Κυβέρνηση επιτέλους πήρε μπρος σε αυτή την ιστορία της φυσικής αποθήκης φυσικού αερίου.
Θυμόμαστε τη συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο Καβάλας. Ήταν Δεκέμβρης του 2010 που ο Μαθιός Ρήγας επιχειρηματολογούσε για το ίδιο πράγμα. Βιάζονταν τότε η Ενεργειακή. Πίεζε. Εξηγούσε πόσο έτοιμη είναι. Ενημέρωνε για την αναπτυξιακή προοπτική του εγχειρήματος σε σχέση και με την εθνική και με την τοπική οικονομία. Από τότε πέρασαν τρία χρόνια. Τρία χρόνια μετά γυρίζουν στα λόγια του Μαθιού Ρήγα οι Κυβερνόντες. Κάλλιο αργά παρά ποτέ.
Ο επικεφαλής της Ενεργειακής λέει και κάτι άλλο- επίσης σωστό- αυτό το διάστημα. Να βγάλεις πετρέλαιο ή φυσικό αέριο δεν είναι ούτε απλό, ούτε εύκολο. «Προσγειώνει» απότομα όσους πανηγυρίζουν προκαταβολικά. Ακόμη και τους συγγραφείς βιβλίων. Βιβλίων που επιδιώκουν να δημιουργήσουν πρόωρα και μάλλον αδικαιολόγητα μια γενικότερη ευφορία. Μια πανηγυρική ατμόσφαιρα. Το έργο το βλέπουμε και το ξαναβλέπουμε καιρό τώρα. Αλλού το κόλπο ίσως πιάσει. Στην Καβάλα με τίποτα.
Για να βγει το πετρέλαιο που υποψιαζόμαστε ότι υπάρχει στα ελληνικά εδάφη και στις ελληνικές θάλασσες θα περάσουν χρόνια πολλά. Το πετρέλαιο αυτό καλόν είναι να το εκμεταλλευτούν ελληνικές εταιρίες και σχήματα όπως π.χ. η Ενεργειακή Αιγαίου. Ούτε αυτό μπορεί να το διασφαλίσει το κράτος. Το οποίο θολώνει τα νερά, δημιουργεί προσδοκίες και στο τέλος αργεί σε βαθμό εγκληματικό.
Χθες το μεσημέρι ο Μάκης Παπαδόπουλος ανακοίνωσε το όνομα και το σήμα του συνδυασμού του. Κατά τη γνώμη μας αυτό το γεγονός δεν ήταν η ουσία της εκδήλωσης. Η ουσία κινούνταν στην ίδια περιοχή αλλά βρίσκονταν πίσω από τις κάμερες. Ήταν όλος αυτός ο κόσμος που εμπιστεύεται, που συμμετέχει στη προσπάθεια και χθες δήλωσε για πρώτη φορά αυτή του την οριστική απόφαση. Οι συνεργάτες του Μάκη Παπαδόπουλου. Κυρίως όμως οι διάφοροι υποψήφιοι του. Οι περισσότεροι από τους οποίους πρώτη φορά θα ασχοληθούν με τα κοινά, θα δοκιμάσουν να εκλεγούν τοπικοί και δημοτικοί σύμβουλοι.
Η πραγματική πολιτική «περιουσία» του Μάκη Παπαδόπουλου είναι αυτός ο κόσμος. Αυτοί οι άνθρωποι. Όλα τα άλλα είναι για τις εντυπώσεις και την τήρηση των προεκλογικών κανόνων του παιχνιδιού. Έγινε όμως αυτό, το αυτονόητο; Κατά το τυπικό έγινε. Στην πραγματικότητα όχι. Ο λόγος είναι ένας. Του βάζουν να κάνει πράγματα που είναι ξένα με τον χαρακτήρα και την προσωπικότητα του. Τον κατευθύνουν λάθος. Σε κείμενα μεγάλα, γενικά και αόριστα λόγια που στο τέλος δεν λένε τίποτα. Βάζουν στο στόμα του όρους και χαρακτηρισμούς που δεν συνάδουν με τα βασικά χαρακτηριστικά αυτής της λαϊκής προσπάθειας. Ακόμη κι αν ένας υποψήφιος δήμαρχος πρέπει να είναι έτσι, ο συγκεκριμένος έπρεπε και πρέπει στις δημόσιες εμφανίσεις του να είναι κάπως αλλιώς. Πιο γνήσιος. Πιο αληθινός.
Λένε ότι η προσπάθεια του Μάκη Παπαδόπουλου βοηθιέται από επικοινωνιολόγο που μάλιστα δεν προέρχεται από τη περιοχή. Λένε ότι πρόσφατα έγιναν σεμινάρια ακόμη και στους υποψήφιους δημοτικούς συμβούλους. Αυτά συμβαίνουν στη προεκλογική περίοδο και δεν είναι έκπληξη που γίνονται και στη προσπάθεια του Μάκη Παπαδόπουλου. Το κακό είναι ότι όλα αυτά οδηγούν σε κάτι που δεν είναι η πραγματικότητα. Το τελικό αποτέλεσμα φαίνεται σκηνοθετημένο και τελικά ψεύτικο. Έτσι εξουδετερώνεται το μεγάλο προσόν αυτής της προσπάθειας. Το ότι χωρίς υπεκφυγές προσπαθεί να πει όλη την αλήθεια. Η οποία τις περισσότερες φορές είναι κάτι απλό. Εύκολο να το προφέρεις όπως ακριβώς το αισθάνεσαι, όπως το ζουν αυτοί έχεις απέναντι σου.
Ο υποψήφιος Περιφερειάρχης ΑΜΘ Τάκης Χαρίτου (προερχόμενος από τον ΣΥΡΙΖΑ) δεν είναι σίγουρος υποψήφιος Περιφερειάρχης στις εκλογές της Άνοιξης. Αυτό προκύπτει από δική του δήλωση σε ραδιοφωνικό σταθμό της Κομοτηνής. Αναλυτικά είπε τα ακόλουθα: Νομίζω ότι στις περιφερειακές εκλογές η μάχη είναι πιο πολιτική, δεν συνδέεται τόσο με τα αυτοδιοικητικά ζητήματα, είναι μια πολιτική μάχη και νομίζω ότι αυτό διατύπωσε και στη συνέντευξή του ο κ. Τσίπρας ότι θα τη δώσουμε με πολύ ευθύνη και αποφασιστικότητα ώστε πραγματικά η πολιτική της κοινωνίας να καταγραφεί ως πολιτική μάχη. Με αυτή την έννοια θα σας πω με ειλικρίνεια ότι όταν πριν από τριάμιση χρόνια μου έγινε η τιμή από τον ίδιο τον πρόεδρο σε μια συζήτηση που είχαμε στην Αλεξανδρούπολη, δεν διανοήθηκα να μην είμαι επικεφαλής της μεγάλης αυτής προσπάθειας. Αυτά τα τρία χρόνια δόθηκε μια μεγάλη μάχη και για μένα ήταν μια σοβαρή εμπειρία. Δεν σας κρύβω όμως ότι είμαι εξαιρετικά προβληματισμένος δεν έχω αποφασίσει τι πρόκειται να γίνει και το λέω με ειλικρίνεια και σε σας και σε αυτούς που μας ακούνε. Όλοι γνωρίζουν ότι έχω ταυτιστεί με αυτό το χώρο, του ΣΥΡΙΖΑ, όχι σήμερα αλλά εδώ και πολλά χρόνια, και αναμφίβολα όλα θα υπολογιστούν στο τι πρόκειται να γίνει. Ωστόσο σας λέω ειλικρινά ότι είμαι προβληματισμένος, δεν έχω οριστικοποιήσει τι θα γίνει.
