Η ιστορία και οι απόψεις του Μιχάλη Χαραλαμπίδη είναι πράγματα γνωστά, ευρύτερα αναγνωρισμένα. Μόνο που ο καιρός περνά, τα δεδομένα αλλάζουν, ο Χαραλαμπίδης κουράζεται. Ώρες ώρες δείχνει να επαναλαμβάνει τα ίδια. Καταντά γραφικός; Ίσως κι αυτό. Μικρή σημασία έχει το ότι δικαιώνεται. Οι εξελίξεις έχουν μορφή οδοστρωτήρα. Δεν ξεχωρίζουν τους δικαιωμένους και τους σοφούς από τους φλύαρους κι ανεύθυνους. Πάντα το νέο έχει μεγαλύτερη δύναμη από το παλιό.
Υπό αυτές τις συνθήκες, σε αυτές τις πρωτοφανείς καταστάσεις ο Χαραλαμπίδης είναι λίγο ξεπερασμένος. Έτσι τουλάχιστον φαίνεται. Έτσι φάνηκε προχθές το απόγευμα όταν μετά από πολύ καιρό ήρθε πάλι στη Καβάλα για μια από τις γνωστές του ομιλίες. Είχε να έρθει χρόνια. Το φωτογραφικό αρχείο «έδειξε» ότι στη προηγούμενη επίσκεψη του είχε μιλήσει (στη Δ. Βιβλιοθήκη) σε πολύ λιγότερο κόσμο σε σχέση με την εκδήλωση της Τετάρτης.
Πάλι όμως το ακροατήριο προχθές δεν ήταν του Χαραλαμπίδη. Ήταν των ποντίων. Του νέου και δυναμικού συλλόγου. Των άλλων ποντιακών συλλόγων του Ν. Καβάλας συνδιοργανωτών της εκδήλωσης. Κι επειδή οι νέοι δεν ξέρουν (αφού κατά γενική ομολογία δεν διαβάζουν) έπρεπε σε πολλές περιπτώσεις να απαντηθεί η ίδια και η ίδια ερώτηση. Την οποία άκουγες από αυτούς που ήταν στην αίθουσα αλλά περίμεναν μόνο τους ποντιακούς χορούς.
Αγόρια και κορίτσια είχαν όλα την ίδια απορία. «Ποιος είναι ο Χαραλαμπίδης που θα μιλήσει; Θα μιλήσει πολύ;» ρωτούσε ο ένας τον άλλον. Ουδείς εξ αυτών μπορούσε να δώσει μια συγκεκριμένη απάντηση. Τα παιδιά προτιμούσαν να αλλάξουν θέμα συζήτησης αντί να απευθυνθούν σε κάποιον μεγαλύτερο στην ηλικία που σίγουρα θα ήξερε και θα μπορούσε να τους ενημερώσει.
Δεν υποτιμούμε τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη. Ίσα ίσα που του αναγνωρίζουμε την συνέπεια, την εύστοχη παρατήρηση, την σωστή πρόταση (σε αφτιά κουφών), τον μετρημένο λόγο. Για την εποχή μας δυστυχώς ο κάθε Χαραλαμπίδης είναι κάτι το διαφορετικό. Κάτι «ξένο». Κάτι άλλο που έπαψε είναι ελκυστικό. Κι ως εκ τούτου αδικείται. Τώρα οι άνθρωποι μπορεί και να τον προσπεράσουν αδιάφορα. Μπορεί να μην τον θυμούνται ή να μην θέλουν να μάθουν για αυτόν.
Παρόλα αυτά την Τετάρτη το απόγευμα στο Αμφιθέατρο του Διοικητηρίου υπήρχε κόσμος που πήγε μόνο για τον Χαραλαμπίδη. Συγκεκριμένα πρόσωπα που έσπευσαν να ανοίξουν την αγκαλιά τους για να τον υποδεχθούν. Τον κοίταξαν στα μάτια. Του είπαν με τον τρόπο τους ότι σαφώς και είχε δίκιο όταν τις προηγούμενες δεκαετίες προειδοποιούσε για την πορεία της χώρας. Ήταν λίγοι αυτοί οι άνθρωποι αλλά ήταν σημαντικοί για τον τόπο μας. Άνθρωποι που έφτιαξαν τη δική τους «σχολή». Άνοιξαν το δικό τους δρόμο. Άνθρωποι που τόλμησαν. Που προσπάθησαν υπό συνθήκες δύσκολες. Άνθρωποι που ζυμώθηκαν με τα κόμματα και την κάθε ιδεολογία. Άνθρωποι που παρακολούθησαν ή και ακολούθησαν πολλές φορές τον Χαραλαμπίδη. Λίγοι μεν αλλά διαφορετικοί από τη πλειοψηφία του ακροατηρίου.
Σε αυτή την εκδήλωση το παν δεν ήταν τα ποντιακά τραγούδια, οι ποντιακοί χοροί. Κακώς δόθηκε αυτή η εντύπωση. Η ουσία ήταν ο Χαραλαμπίδης κι η ομιλία του. Ήταν πραγματικά έτσι; Φοβόμαστε πως όχι. Στις μέρες μας όπου κι αν «αναμετρηθεί» ο Χαραλαμπίδης με τους ποντιακούς χορούς θα κερδίσουν οι χοροί!
Την Τρίτη στην ημερίδα για την απασχόληση (παρουσία του Ευρωπαίου Επίτροπου) ο Δήμαρχος Κωστής Σιμιτσής μίλησε αναλυτικά για το πρόβλημα της ανεργίας στη πόλη της Καβάλας. Πρώτη φορά ήταν συγκεκριμένος, παρουσίασε στοιχεία, αναφέρθηκε συνολικά σε ένα μεγάλο τοπικό πρόβλημα. Μια μέρα μετά- την Τετάρτη το απόγευμα- μίλησε για το ανάλγητο κράτος και την Ελλάδα που «τρώει» τα παιδιά της.
Αυτό το διάστημα ο Δήμαρχος χρησιμοποιεί λέξεις, εκφράσεις, συμπεράσματα που στο παρελθόν δεν τα προτιμούσε. Μήπως ήρθε η ώρα να καταθέσει αίτηση για να γραφτεί μέλος του τοπικού ΣΥΡΙΖΑ; Μήπως η προεκλογική περίοδος που διανύουμε έκανε και αυτή τη φορά το μικρό της θαύμα; Όλα είναι πιθανά. Όπως πιθανό είναι να δούμε τον Κωστή Σιμιτσή μπροστάρη στην επόμενη διαδήλωση του ΠΑΜΕ!
Την ίδια περίπου ώρα η Δήμητρα Τσανάκα «γυρίζει» αρκετά πίσω για να βρει υποψήφιους δημοτικούς συμβούλους. Μαθαίνουμε ότι ενέταξε στο ψηφοδέλτιο της τον μηχανικό Φίλιππα Φιλιππίδη, ο οποίος διετέλεσε αντιδήμαρχος Δήμου Καβάλας στη πρώτη 4ετια Εριφυλλίδη. Αλήθεια που τον θυμήθηκε;
«Για να καλύψουμε το χαμένο έδαφος θα συνεδριάζουμε μία φορά κάθε εβδομάδα» είπε στα μέλη του νέου διοικητικού συμβουλίου του Νοσοκομείου ο διοικητής Χρήστος Κοπατσάρης. Προσοχή, μην τους βάζουν αμέσως τόσα πολλά και τόσα δύσκολα μη τυχόν τρομάξουν και φύγουν πριν την ώρα τους… Αμάν κάναμε να τους διορίσουμε, θα είναι πρόβλημα αν υπάρξουν αμέσως απώλειες.
Η Σάμος έρχεται στην Καβάλα για να προβληθεί τουριστικά. Κι όπως μαθαίνουμε δεν έρχεται με άδεια χέρια. Πέραν όλων των άλλων θα φέρει και διάφορα δώρα που θα τα καταθέσει μάλλον την Τετάρτη στα χέρια της Μαρίνας Φιλιππίδου. Πρόκειται για δωρεές κατοίκων του νησιού για τα παιδιά της Παιδόπολης Καβάλας.
Πολύ καιρό τώρα οι τέντες του Λιμεναρχείου (από την πλευρά της οδού Αβέρωφ) είναι σκισμένες. Κυριολεκτικά για πέταμα. Η εικόνα είναι αρνητική. Εκθέτει και την υπηρεσία αλλά και την τουριστική Καβάλα. Το Λιμεναρχείο ισχυρίζεται ότι δεν διαθέτει τα απαραίτητα χρήματα για να τις αντικαταστήσει (όπως έκανε στα μπαλκόνια από την πλευρά της οδού Ε. Αντίστασης). Περιμένει λοιπόν κάποια δωρεά. Έλεος. Όσο χάλια κι αν είναι η Ελλάδα αυτά τα μικροπράγματα έπρεπε να αντιμετωπίζονται άμεσα. Ειδικά στις τουριστικές περιοχές.
Κι όπως αμφιβάλει για την παρατήρηση δεν έχει παρά να σταθεί κάπου στο λιμάνι, να κοιτάξει το κτίριο του ΟΛΚ. Αμέσως θα δει και θα καταλάβει για ποια άσχημη εικόνα μιλάμε. Κι εν πάση περιπτώσει αν δεν έχει χρήματα το Λιμεναρχείο ας ζητήσει μια ενίσχυση από το πλεόνασμα που ισχυρίζεται ότι διαθέτει η Κυβέρνηση.
