Περιοχή με μηδέν εγκληματικότητα είναι αυτό το διάστημα η ευρύτερη περιοχή του Δημοτικού Κήπου. Αστυνομοκρατείται 24 ώρες το 24ωρο. Τα ΜΑΤ είναι εκεί. Το Τμήμα είναι εκεί. Η Ασφάλεια είναι εκεί. Απουσιάζει η Τροχαία αλλά αυτό το κενό δεν φαίνεται και δεν επηρεάζει την όλη κατάσταση. Ας έχουν υπόψη τους αυτά τα δεδομένα οι περίοικοι. Μέχρι τις εκλογές δεν θα ανησυχούν. Διαρρήκτες και άλλοι παρανομούντες δεν πλησιάζουν τον Δημοτικό Κήπο…
Ο παλιός δραστήριος αστυνομικός διευθυντής Καβάλας Παρασκευάς Μαραπίδης- με καταγωγή από τη Δράμα- είναι υποψήφιος βουλευτής. Επέλεξε το κόμμα των Ανεξάρτητων Ελλήνων και τη δεύτερη εκλογική περιφέρεια της Θεσσαλονίκης. Καλή του επιτυχία.
Οι περισσότεροι εργαζόμενοι στο Δήμο Καβάλας απέφυγαν να παραστούν στην εκδήλωση της Δευτέρας, στην όποία κόπηκε η βασιλόπιτα τους από τη Δήμαρχο. Η απουσία αυτή που δεν πέρασε απαρατήρητη κι ασχολίαστη έχει πολλές και διάφορες εξηγήσεις που δεν είναι του παρόντος. Όσοι δεν ήταν στην εκδήλωση (η οποία αποδείχθηκε ιδιαίτερα σύντομη και άκρως εορταστική) έχασαν. Όσοι βρέθηκαν τη Δευτέρα το απόγευμα στο Όσκαρ παρακολούθησαν κάτι ωραίο και συναινετικό. Το συναινετικό αφορά τους αιρετούς. Τη Δήμαρχο και τους επικεφαλείς δύο παρατάξεων της αντιπολίτευσης.
Ο Κωστής Σιμιτσής και ο Άρης Βέρρος τήρησαν το έθιμο, τίμησαν με τη παρουσία τους στην εκδήλωση το Δήμο Καβάλας. Είπαν πολύ καλά λόγια για τους δημοτικούς υπαλλήλους. Το ίδιο κι η κ. Τσανάκα. Μέχρι εδώ όλα καλά κι αναμενόμενα. Η ευχάριστη έκπληξη αφορά όσα έγιναν μεταξύ τους. Ανάμεσα στους 3 υποψήφιους δημάρχους τον περασμένο Μάη. Ήταν τόσο «γλυκομίλητοι» που δεν πιστεύαμε ούτε στα αφτιά μας, ούτε στα μάτια μας. Αλήθεια τι διαφορετικό μεσολαβεί, τους επηρεάζει και δεν είναι έτσι όλες τις υπόλοιπες μέρες του έτους; Γιατί αυτή η μετριοπάθεια και η ενωτική επιλογή (για το καλό του Δήμου και των δημοτών) δεν εμφανίζεται το ίδιο ισχυρή και στις συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου; Αρμόδιοι να απαντήσουν είναι μόνο οι ίδιοι.
Θα ήταν σαφώς πιο χρήσιμοι για τον τόπο- και πιο ουσιαστικοί- αν με τις ίδιες διαθέσεις προσέγγιζαν τόσο τα θέματα του δημοτικού συμβουλίου όσο και τα θέματα της καθημερινότητας. Δεκτές κι επιβεβλημένες οι διαφωνίες. Οι διαφορετικές απόψεις. Κάπου κάπου δεν πρέπει αλήθεια να συμφωνούμε μεταξύ μας; Κι αυτό το «κάπου κάπου» έχει μεγάλη αξία αν γίνεται εκεί που πρέπει κι όχι μόνο στις γιορτές και στις βασιλόπιτες.
Συνεδρίασε το απόγευμα της Δευτέρας η διοίκηση του ΔΗΠΕΘΕ, κατά πλειοψηφία αποφασίστηκε να εγκριθεί το ταξίδι της προέδρου και της αντιπροέδρου στην Κωνσταντινούπολη στο τέλος της εβδομάδας. Ισχυρές απορίες και αντιδράσεις υπήρξαν από δύο μέλη της διοίκησης, εκπροσώπους της αντιπολίτευσης. Δεν κατάλαβαν για ποιόν ακριβώς λόγο γίνεται αυτό το ταξίδι που πάντως θα στοιχίσει στο ΔΗΠΕΘΕ περίπου 1.000 ευρώ.
Η πρόεδρος και η αντιπρόεδρος ισχυρίστηκαν ότι θα έχουν πολιτιστικές θεατρικές επαφές στη Πόλη. Κι όποιος θέλει το πιστεύει και το υποστηρίζει. Μίλησαν πολύ αόριστα με αποτέλεσμα να ενισχύσουν τις αντίθετες απόψεις. Μέσα σε κλίμα αμφιβολίας το αίτημα με το ζόρι εγκρίθηκε. Ας μη ξεχνάμε ότι το ίδιο διάστημα θα βρίσκονται στην Πόλη κι άλλοι εκπρόσωποι του Δήμου Καβάλας. Αυτοί πολύ συγκεκριμένα θα συμμετάσχουν στην τουριστική έκθεση ΕΜΜΙΤ 2015.
Η νέα πρόεδρος του ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας προσπαθεί να αναπτύξει την πλευρά των πολιτιστικών εκδηλώσεων μιας κι υποστηρίζει ότι το νομικό πρόσωπο δεν είναι μόνο για το θέατρο. Δεν αποκλείεται το ταξίδι της στην Πόλη να έχει σχέση με κάτι τέτοια σενάρια ή μεγαλεπήβολα σχέδια. Προφανής και συγκεκριμένος λόγος δεν αναφέρεται κι ως εκ τούτου τα σχόλια είναι ιδιαίτερα αρνητικά. Πολιτιστικές συνεργασίες με την Τουρκία και την Πόλη μπορούν να γίνουν αλλά όλα αυτά είναι άλλων αρμοδιότητα. Καλά να περάσουν κι εφόσον το σχέδιο πετύχει να συνεχιστεί. Βελιγράδι- Βουκουρέστι- Σόφια δεν έχουν την αίγλη και την ομορφιά της Πόλης, μπορούν παρά ταύτα να εξασφαλίσουν κι αυτές οι πρωτεύουσες τις πάσης φύσεως συνεργασίες!
Στο μεταξύ το ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας αδυνατεί να «βγάλει» μια παράσταση (ή μια εκδήλωση) έστω στις Κρηνίδες αλλά αυτό δεν έχει καμία απολύτως σημασία. Σημασία(πάντα) έχει το ταξίδι.
Το βράδυ της Δευτέρας ένα γκρουπ νέων ανθρώπων (αγοριών και κοριτσιών) βγήκε στους κεντρικούς δρόμους για την παραδοσιακή αφισοκόλληση. Ήταν τα παιδιά της ΚΝΕ που εφοδιασμένα με κόλα, βούρτσα και μπόλικες αφίσες έκαναν καλή δουλειά. «Παίζουν» χωρίς αντίπαλο μιας κι όλα τα άλλα κόμματα (συμπεριλαμβανομένου και του ΣΥΡΙΖΑ) εγκατέλειψαν προ πολλού την συγκεκριμένη επαναστατική «γυμναστική».
Κι επειδή η πόλη μας δεν έχει τους κατάλληλους χώρους που κάποτε διέθετε για αυτές τις αφίσες, παλιές αλησμόνητες εποχές, οι νέοι της ΚΝΕ το έδωσαν και κατάλαβε στα (περισσότερα) ανοίκιαστα μαγαζιά. Σε αυτές τις βιτρίνες έκαναν τις καλύτερες «ταπετσαρίες». Δε το ξημέρωσαν. Σχετικά νωρίς είχαν τελειώσει. Άλλοι πήγαν σπίτι, άλλοι συνέχισαν με άλλου είδους διασκέδαση. Πάντως το χρέος στο κόμμα το έκαναν και με το παραπάνω.
Οι υποψήφιοι βουλευτές Μορφίδης- Γεροστεργίου- Κουίκ απουσίαζαν από τη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου τη Δευτέρα. Δικαιολογημένοι απόντες αφού αυτό το διάστημα είναι κυρίως υποψήφιοι βουλευτές.
Πλησιάζει ο Φεβρουάριος και το αεροπορικό σόου βρίσκεται στην ίδια κατάσταση. Στο απόλυτο μηδέν. Δεν έχει γίνει απολύτως τίποτα για τη διοργάνωση του Καλοκαιριού, μάλιστα του Ιουνίου. Βρε μπας και δεν θα γίνει φέτος το αεροπορικό σόου; Κάτι τέτοιο μας λένε με τη στάση και την γενικότερη αδιαφορία τους όλοι οι διοργανωτές. Ας το πουν ευθέως να τελειώνουμε.
Γεύμα στους βετεράνους ποδοσφαιριστές του ΑΟΚ παρέθεσε χθες το μεσημέρι ο υποψήφιος βουλευτής Νίκος Παναγιωτόπουλος. Η ανταπόκριση ήταν μεγάλη κι η συζήτηση άκρως ποδοσφαιρική με έναν πολιτικό που πάντα προτιμούσε (και διακρίνονταν) τη θέση του τερματοφύλακα. Ο κ. Παναγιωτόπουλος είπε στους παλαίμαχους του ΑΟΚ ότι μέσω του ΤΑΡ μπορεί η φετινή προσπάθεια της ομάδας μας να ενισχυθεί οικονομικά.
Συνάντηση με τον Γιώργο Φλωρίδη είχε χθες στο ΤΕΙ Καβάλας ο Γιάννης Πασχαλίδης. Ο κ. Πασχαλίδης συζητούσε θέματα του ΤΕΙ με τον πρόεδρο και τα μέλη της συγκλήτου όταν ξαφνικά άνοιξε η πόρτα κι εμφανίστηκε ο κ. Φλωρίδης. Συνοδεύονταν από τον πρώην Δήμαρχο Κωστή Σιμιτσή. Με αυτό τον τρόπο η συζήτηση «άνοιξε» ακόμη περισσότερο. Ήταν σα να παρακολουθούσαν ένα debate οι καθηγητές του ιδρύματος.
