Ο Περιφερειάρχης Γιώργος Παυλίδης δεν ξέχασε. Εξέδωσε ανακοίνωση για τη συμπλήρωση ενός έτους από τη νίκη του συνδυασμού του στις περιφερειακές εκλογές του 2014. Με αυτή την ευκαιρία θυμηθήκαμε τον προηγούμενο. Τον Άρη Γιαννακίδη. Τα ίχνη του από ένα σημείο και μετά χάθηκαν, αυτή την περίοδο πρέπει να έχει επιστρέψει στη Κομοτηνή. Ο κ. Γιαννακίδης μετά την μεγάλη ήττα του (για την οποία ευθύνεται ο ίδιος και οι προεκλογικές του επιλογές) εξασφάλισε θέση στην Αθήνα, στην τότε κυβέρνηση. Ως που έγιναν οι πρόωρες εκλογές και τα πράγματα άλλαξαν.
Αυτούς τους 12 μήνες ο κ. Παυλίδης προσπαθεί φιλότιμα προκειμένου να μην μοιάσει στον προκάτοχο του. Ταξιδεύει λιγότερο σε σχέση με τον Γιαννακίδη, αυτό μάλλον είναι προτιμότερο από τις επισκέψεις- αστραπή που συνήθιζε ο προηγούμενος. Στο τέλος κι αφού καλά «ζυγίσεις» το πράγμα, καταλήγεις στο συμπέρασμα ότι μοιάζουν αρκετά. Ο Περιφερειάρχης Παυλίδης με τον Περιφερειάρχη Γιαννακίδη. Αυτό δεν είναι τυχαίο, οφείλεται στο πως έχει οργανωθεί, στον τρόπο που υποχρεωτικά λειτουργεί η περιφερειακή αυτοδιοίκηση. Οφείλεται στον Καλλικράτη.
Κάτι τέτοιες στιγμές απολογισμού θυμόμαστε την Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση. Τότε ήταν καλύτερα. Τότε ήταν πιο αυτοδιοίκηση. Κάτι συγκεκριμένο, τοπικό, άμεσο. Τώρα το πήγαινε- έλα στη Κομοτηνή είναι ο κανόνας. Όχι μόνο για τους αιρετούς, πολλές φορές και για τους πολίτες. Αλήθεια, γιατί να ταξιδέψεις στην Κομοτηνή όταν την ίδια απόφαση μπορείς να λάβεις και στην Καβάλα; Αυτή την απορία δεν την λύσαμε ακόμη. Ούτε φαίνεται να συνηθίσουμε, να προσαρμοστούμε στον αναβαθμισμένο ρόλο της Κομοτηνής. Η οποία κρατά για τον εαυτό της τα πάντα. Δίνει κάποιες εκδηλώσεις μόνο στη Ξάνθη ή την Αλεξανδρούπολη. Κάποια …ψίχουλα στην Καβάλα και την Δράμα.
Γνήσια τέκνα της Θράκης και ο Παυλίδης και ο Γιαννακίδης, είναι λογικό να μην ενοχλούνται. Είναι φυσικό να μην αλλάζουν αυτό που αδικεί την Ανατολική Μακεδονία. Όσο για το έργο, η οικονομική κρίση δυσκολεύει τα πράγματα. Το φοβερότερο όλων το έπαθε ο Παυλίδης κι όχι ο Γιαννακίδης. Ενέταξε έργο στο ΕΣΠΑ, το οποίο αφού εντάχθηκε και σιγουρεύτηκε αμέσως μετά απεντάχτηκε! Ο κ. Παυλίδης έχει δίκιο που διαμαρτύρεται, δεν θα το βρει πουθενά όσο κι αν το ψάχνει… Έπεσε στην περίπτωση, όπως συχνά λέμε.
Ευχόμαστε στον κ. Παυλίδη να δείξει –στο υπόλοιπο της θητείας του- μεγαλύτερο ενδιαφέρον για την Ανατολική Μακεδονία. Είναι σε μειονεκτική θέση λόγω της παράδοσης, της νοοτροπίας, της νομοθεσίας. Αυτοί οι λόγοι επιβάλλουν στον Περιφερειάρχη ότι κάνει να το αρχίζει από την Καβάλα και την Δράμα. Έστω για λόγους συμβολικούς. Κι αυτοί κάποιες φορές έχουν τη σημασία τους.
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση (δηλαδή οι Δήμαρχοι, οι Αντιδήμαρχοι, οι δημοτικοί σύμβουλοι, τα δημοτικά συμβούλια κτλ) δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις ανάγκες των πόλεων και των πολιτών αφού: Δεν υπάρχει το απαραίτητο μόνιμο προσωπικό, δεν υπάρχει εξασφαλισμένη χρηματοδότηση. «Παλεύουν» λοιπόν (όλοι οι πιο πάνω) να κρατήσουν όσο πιο ψηλά μπορούν τον θεσμό, ο οποίος πλέον δεν έχει καμία σχέση με ότι ξέραμε. Με αυτό που ίσχυε κατά το παρελθόν. Επιπλέον «χτύπημα» τα νέα για τα έργα του ΕΣΠΑ. Εκεί που είχαν σίγουρη τη χρηματοδότηση, τώρα την έχασαν! Τι άλλο να συμβεί στην τοπική αυτοδιοίκηση για να καταλάβουμε ότι έπεσε πολύ χαμηλά; Ποιό άλλο κακό να την βρει αλήθεια;
Παλαιά οι Δήμοι έκαναν έργα. Έλυναν προβλήματα. Είχαν κοινωνικό πρόσωπο. Συμπλήρωναν ή και προηγούνταν του κράτους. Ήταν το αποκούμπι των πολιτών. Η τελευταία τους μα και πιο ισχυρή ελπίδα. Αυτό το διάστημα βλέπουμε και καταγράφουμε τα εξής: Η τοπική αυτοδιοίκηση δεν έχει προσωπικό να κόψει τα χόρτα, να βάλει ομπρέλες στις ακτές, περιορίστηκαν τα έργα αυτεπιστασίας, η καθαριότητα γίνεται με εποχιακό προσωπικό. Όπου δεν υπάρχει αυτό, δεν υπάρχει καθαριότητα. Κάποιοι δε Δήμοι την αναθέτουν σε ιδιώτες! Μετά πανηγυρίζουν επειδή γλίτωσαν τα παράπονα και τις καταγγελίες των πολιτών, ισχυρίζονται ότι ανέθεσαν το συγκεκριμένο έργο σε τιμή πιο συμφέρουσα σε σχέση με τα έξοδα που θα ανέκυπταν αν υπήρχε μόνιμο προσωπικό.
Όλα –όσα έχουν σχέση με την τοπική αυτοδιοίκηση- γύρω μας αλλάζουν. Δυστυχώς προς το χειρότερο. Τώρα και τα δημοτικά έργα θα αρχίζουν κι ένας Θεός θα ξέρει αν θα τελειώσουν. Σκέφτεστε τι έχει να γίνει στην πόλη μας αν ο εργολάβος κάνει δικαιολογημένη διακοπή εργασιών ,μιας και είναι απλήρωτος, στο έργο της Ερυθρού Σταυρού; Αν τα παρατήσει όλα και φύγει; Τελικά, πόσο ακόμη να χαμηλώσουμε τον πήχη για να τον ταιριάξουμε στα δεδομένα της εποχής; Κι αν αύριο μεθαύριο εξασφαλιστεί η συμφωνία με τους δανειστές, πόσο σίγουρο είναι ότι όλα τα πιο πάνω θα διορθωθούν;
Απομακρυνόμαστε ταχύτατα από το κλίμα της απογοήτευσης και της δυσκολίας, το οποίο κυριαρχεί και στην Καβάλα. Είναι παντού. Δίπλα μας. Κοντά μας. Ψάχνουμε- μία ακόμη φορά- κάτι ευχάριστο. Κάτι διαφορετικό. Κάτι άλλο. Την καλή είδηση. Μα δε τη βρίσκουμε πουθενά. Η τηλεόραση μεταδίδει νέα απαισιόδοξα. Ο κόσμος συζητά καταστάσεις προβληματικές. Στο τέλος καταλαβαίνουμε ότι μπορεί και να μην υπάρχουν ευχάριστα νέα. Είναι κι αυτό πιθανό.
Το πλοίο της ΝΕΛ «Μυτιλήνη» έρχονταν και στην Καβάλα, όταν εκτελούσε δρομολόγια. Όσοι ρωτούν που είναι σήμερα το συγκεκριμένο πλοίο καλό είναι να διαβάσουν την ακόλουθη είδηση από ιστοσελίδα των Αθηνών: «Για 15 λεπτά κατελήφθη το πλοίο «Νήσος Μύκονος» που είχε δέσει την Κυριακή το απόγευμα στο λιμάνι του Καρλοβάσου στη Σάμο από απλήρωτους εργάτες του πλοίου «Μυτιλήνη» και από το Εργατικό Κέντρο Σάμου. Το πλοίο εκτελούσε το τακτικό του δρομολόγιο από τον Πειραιά (Πειραιάς – Σύρος – Εύδηλος – Αγ. Κήρυκος – Φούρνοι – Καρλόβασι – Βαθύ) και ομάδα ατόμων το κατέλαβε με πανό και φωνάζοντας συνθήματα.Οι ναυτεργάτες του πλοίου «Μυτιλήνη» είναι απλήρωτοι εδώ και μήνες, αφού από τις 5 Φεβρουαρίου το πλοίο παραμένει στο λιμάνι της Σάμου, ενώ από τις 19 του ίδιου μήνα, προχώρησαν σε επίσχεση εργασίας, απαιτώντας να πληρωθούν τα δεδουλευμένα τους».
Ένας υπάλληλος , προφανέστατα δημοτικός, κάνει τη ζωή δύσκολη τόσο της προέδρου του τοπικού συμβουλίου όσο και των μελών του τοπικού συμβουλίου. Αυτό είπε ευθέως στη συνεδρίαση της περασμένης Δευτέρας η πρόεδρος του συμβουλίου κ. Φωτεινή Κόγια. Όλα άρχισαν όταν ο Αλέξανδρος Καρύπογλου (μέλος του τοπικού συμβουλίου) διαμαρτυρήθηκε μία ακόμη φορά επειδή δεν έλαβε έγκαιρα στο e mail του τις εισηγήσεις των θεμάτων που επρόκειτο να συζητηθούν. Η κ. Κόγια χαρακτήρισε δίκαια τα παράπονα του κ. Καρύπογλου, επιρρίπτοντας ευθύνες σε δημοτικό υπάλληλο που ενώ πρέπει να στέλνει νωρίς (και ηλεκτρονικά) τις εισηγήσεις, δεν το κάνει. Ενώ δεν το συνηθίζει, η κ. Κόγια ήταν θυμωμένη με αυτή την εκκρεμότητα. Περιέγραψε τις ενέργειες της να λύσει το πρόβλημα, ενέργειες που έως τώρα δεν έχουν αποτέλεσμα.
Αμέσως μετά το τοπικό συμβούλιο απασχόλησε το γνωστό θέμα του μνημείου των εβραίων των Καβαλιωτών. Πάλι ο κ. Καρύπογλου ζήτησε και έλαβε το λόγο. Δήλωσε ότι η παράταξη που εκπροσωπεί – Συμπαράταξη Πολιτών με επικεφαλής τον Άρη Βέρρο- επιφυλάσσεται να εκφραστεί επί του θέματος στη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου που θα γίνει σήμερα. Κάτι τέτοιο προβλέπεται μεν, δεν είναι και τόσο κομψό δε. Ο κ. Καρύπογλου όφειλε να διαβάσει την εισήγηση που είχε μπροστά του (όποτε κι αν την έλαβε), έπρεπε να την ψηφίσει. Το τι θα κάνει σήμερα στο δημοτικό συμβούλιο ο κ. Βέρρος είναι σημαντικό, δεν θα πρέπει ωστόσο να ακυρώνει τον ρόλο του τοπικού συμβούλου.
