Όποιος παρακολούθησε την προχθεσινή συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου από τη live μετάδοση στο ίντερνετ έμεινε με την εξής εντύπωση: Παρά το ότι η συντριπτική πλειοψηφία των δημοτικών συμβούλων ενέκρινε την πρόταση για το μνημείο των Εβραίων Καβαλιωτών, ο κόσμος που παρίστατο στην αίθουσα αντέδρασε. Διαφώνησε, αποδοκίμαζε συνεχώς αυτά που άκουγε. Τους δημοτικούς συμβούλους που με ποικίλους τρόπους στήριζαν την πρόταση της Δημάρχου. Η εντύπωση αυτή δεν εκφράζει την πραγματικότητα. Αμέσως θα εξηγήσουμε το γιατί.
Οι δημοτικοί σύμβουλοι που ψήφισαν υπέρ του μνημείου ήταν περισσότεροι από αυτούς που για ώρα αποδοκίμαζαν. Μια μικρή ομάδα δηλαδή 25 ανθρώπων, οι περισσότεροι γνωστοί επειδή για καιρό εμφανίζονται να είναι υποστηρικτές των περίεργων προτάσεων Σώρρα. Δεν ήταν απλά μια ομάδα με σαφή χαρακτηριστικά μειοψηφίας, κάτι ακόμη μικρότερο. Οι λίγοι αυτοί άνθρωποι είχαν ένα πλεονέκτημα. Φώναζαν. Φώναζαν δυνατά. Μιλούσαν για θέματα που ελάχιστη σχέση είχαν με το συγκεκριμένο μνημείο. Ο θόρυβος ωστόσο που προκαλούσαν μπορούσε να μπερδέψει όσους απλώς άκουγαν. Όσους παρακολουθούσαν από το διαδίκτυο.
Η μεγάλη πλειοψηφία των Καβαλιωτών εκφράστηκε από την σχεδόν ομόφωνη απόφαση του δημοτικού συμβουλίου. Οι άλλοι, οι απελπιστικά λίγοι, συνεχίζουν το δρόμο τους. Ένα δρόμο που πάσχει. Όχι απαραίτητα ιδεολογικά. Θα μπορούσε κάποιος να κάνει το εύκολο. Να τους χαρακτηρίσει όλους φασίστες και να τελειώνει. Δυστυχώς ή ευτυχώς δεν έχουν έτσι τα πράγματα.
Οι περισσότεροι από αυτούς που φώναζαν είναι άνθρωποι μάλλον κατατρεγμένοι από την οικονομική κρίση. Προκειμένου κάπου να στηριχθούν, έδωσαν μεγάλη σημασία στις απόψεις Σώρρα. Τώρα ταλαιπωρούνται από αυτές. Πρόσφατα ορκίστηκαν(!) σε εκδήλωση που έγινε στην παραλία της πόλης, πίνοντας ένα ειδικό ελληνικό νερό που τους προσέφεραν οι παλαιότεροι της ίδιας κατηγορίας. Οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι φασίστες. Συντρέχει στην περίπτωση τους λόγος ακόμη και ιατρικής παρακολούθησης. Κι εμείς έχουμε την ίδια απορία, πως έφθασαν στο σημείο που βρίσκονται σήμερα; Ξεσπούν εύκολα κατά πάντων, μπερδεύουν την ιστορία της Καβάλας με την ιστορία του Ισραήλ, γενικεύουν δεδομένα που θα έπρεπε να τα προσεγγίσουν ως ένα ειδικό τοπικό ιστορικό γεγονός.
Ευτυχώς οι δημοτικοί σύμβουλοι γνώριζαν καλά όλα τα πιο πάνω και δεν επηρεάστηκαν. Όσο για την Πατριωτική Κίνηση, είναι φανερό ότι «αργοσβήνει» εγκλωβισμένη στα αδιέξοδα που δημιουργούν οι απόψεις που εκφράζει. Απομονώνεται κι άλλο. Κάποιες τελευταίες εκλάμψεις δεν πρέπει να μας παραπλανούν.
Ο Χρήστος Ποτόλιας εξέδωσε χθες μια ανακοίνωση που όλα τα πιο πάνω τα προσεγγίζει μόνο ιδεολογικά. Τους κατατάσσει όλους στους φασίστες και ξεμπερδεύει. Δεν έχει δίκιο. Οι φασίστες ή οι φιλοφασίστες της αίθουσας ήταν σαφώς λιγότεροι απ’ ότι κάποιος μπορούσε να εκτιμήσει. Χειρότεροι δε είναι οι κρυφοί… Αυτοί που στο τέλος ψήφισαν υπέρ του μνημείου, διστάζοντας να εκφραστούν ελεύθερα… Φοβήθηκαν τις συνέπειες. Πρόκειται για μια μεγάλη επιτυχία της δημοκρατικής διαδικασίας που κατά τα άλλα εκτυλίχθηκε την Τετάρτη στο δημαρχείο. Οι πραγματικοί φασίστες στην αίθουσα ήταν αυτοί που φοβήθηκαν.
Σε λάθος δρόμο βρίσκεται ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου. Σύντομα- αν δεν ηρεμήσει- θα έχει πολύ σοβαρά προβλήματα. Όχι μόνο από την αντιπολίτευση αλλά κι από την διοίκηση. Προχθές ο κ. Γραμμένος ξεπέρασε τα όρια όταν: 1)Δεν έδινε απλά το λόγο στους ακραίους, φαίνονταν να ανοίγει την αγκαλιά του για χάρη τους. 2) Δεν αντέδρασε αποτελεσματικά στις υπερβολές και στις αποδοκιμασίες που υπήρξαν από το ακροατήριο τόσο γενικά όσο και ειδικά. 3)Συμπεριφέρθηκε «γηπεδικά» όταν έκρινε σκόπιμο να σχολιάσει δηλώσεις του Στάθη και του Γιάννη Εριφυλλίδη. Στο τέλος είχε το καλύτερο. «Αρπάχτηκε» με τον Άρη Βέρρο, χωρίς προφανή λόγο.
Ήρεμα αγαπητέ Γιώργο. Ο πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου έχει χρέος να «σβήνει» τις φωτιές κι όχι συστηματικά να τις «ανάβει». Ο πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου βρίσκεται ένα σκαλί πιο πάνω απ’ όλους. Παρακολουθεί, κρίνει δίκαια και αυστηρά. Τηρεί τη διαδικασία. Διορθώνει τους άλλους, αποφεύγει τα λάθη αφού ειδικά για αυτόν λάθη απαγορεύονται. Αν ο Γιώργος Γραμμένος δεν έχει αυτές τις προϋποθέσεις και τις «άμυνες», αν δεν έχει την απαραίτητη υπομονή τότε είναι προτιμότερο να παραιτηθεί. Να κατέβει στα έδρανα των δημοτικών συμβούλων ώστε από εκεί να δρα χωρίς αναστολές. Χωρίς τους βασικούς, απαράβατους κανόνες που προαναφέραμε.
Με τηλεγράφημα του το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων χθες, έκανε γνωστή σε όλη την Ελλάδα την απόφαση του δημοτικού συμβουλίου Καβάλας για το μνημείο των Εβραίων. Ευτυχώς κι αυτή η είδηση έτυχε θερμής υποδοχής από πολλά ελληνικά και μη μέσα ενημέρωσης. Το τηλεγράφημα του ΑΠΕ μεταξύ των άλλων σημειώνει: «Το Δημοτικό Συμβούλιο Καβάλας, στη διάρκεια της χθεσινοβραδινής συνεδρίασης του Σώματος, αποφάσισε με ψήφους 34 υπέρ έναντι μίας κατά, να εγκρίνει την εισήγηση της δημάρχου Καβάλας Δήμητρας Τσανάκα σχετικά με την ολοκλήρωση όλων των απαραίτητων διαδικασιών για την τοποθέτηση και τα αποκαλυπτήρια του μνημείου Ολοκαυτώματος των 1.484 Ελλήνων Εβραίων της Καβάλας. Μετά τον έντονο θόρυβο, που προκλήθηκε τις τελευταίες δεκαπέντε ημέρες, εντός κι εκτός Ελλάδας, από εβραϊκές οργανώσεις ανά τον κόσμο, πολιτικά κόμματα και φορείς, εξαιτίας της αναβολής που υπήρξε, δύο 24ωρα πριν από την προγραμματισμένη για τις 17 Μαΐου 2015 τελετή αποκαλυπτηρίων, λόγω ενστάσεων και διαφωνιών σε μερίδα των δημοτικών συμβούλων της πόλης, το Δημοτικό Συμβούλιο συναίνεσε στην τοποθέτηση του μνημείου μέσα σε ενωτικό κλίμα».
Ο δημοτικός σύμβουλος Σωτήρης Σωτηριάδης και η εκπαιδευτικός συνδικαλίστρια Μαριάννα Κεσόγλου παρακολούθησαν την Τετάρτη την εκδήλωση του Κέντρου Κοινωνικής Πρόνοιας ΑΜΘ στο γυμναστήριο της Καλαμίτσας. Η παρουσία τους στην εκδήλωση τροφοδότησε τα σενάρια που εμπλέκουν και τα δύο πρόσωπα στις επικείμενες αλλαγές της διοίκησης του ίδιου φορέα. Μήπως ένας εκ των δύο είναι αυτός που θα διαδεχθεί την Μαρίνα Φιλιππίδου;
Οι εκπρόσωποι του Σώρρα παραβρέθηκαν την περασμένη Δευτέρα το απόγευμα στην απολογιστική εκδήλωση του κοινωνικού φαρμακείου ιατρείου. Μίλησαν κιόλας. Ζήτησαν το κοινωνικό φαρμακείο ιατρείο να μην ταλαιπωρείται ζητώντας συνεχώς δωρεές από τους συμπολίτες. Αντίθετα πρότειναν να χρησιμοποιηθεί η πρόταση Σώρρα προκειμένου η συγκεκριμένη κοινωνική δομή να έχει ακόμη και κέρδη!
Και αυτή τη πόρτα που χτύπησαν, την βρήκαν κλειστή. Ουδείς τους έδωσε ιδιαίτερη σημασία. Το γεγονός δεν φαίνεται να τους αποθαρρύνει. Θα συνεχίσουν στον ίδιο ρυθμό μέχρι κάποιος να τους δώσει σημασία. Το ότι ουδείς τους υπολογίζει, τους ενοχλεί. Μα δεν τους πτοεί. Όπως λένε, δεν κάνουν λάθος αυτοί. Λάθος κάνουν οι πολλοί, που δεν τους πιστεύουν. Δεν είναι δηλαδή στραβός ο γιαλός τους, οι άλλοι (όλοι οι άλλοι) στραβά αρμενίζουν!
Προτείνουμε στους συμπολίτες αναγνώστες της στήλης να αναζητήσουν στο διαδίκτυο το βίντεο της ορκωμοσίας τους, πρόσφατα στην παραλία της Καβάλας. Βλέποντας το υλικό διάρκειας 15 λεπτών θα καταλάβουν περί τίνος πρόκειται.
Η αντιδήμαρχος Καθαριότητας Κορίνα Χιώτη Πράσσα δήλωσε στην συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου την Τετάρτη: «Θέλουμε να αλλάξουμε την πόλη αλλά δεν μπορούμε. Δεν έχουμε τα μέσα. Χρειαζόμαστε κόσμο». Ο Βαγγέλης Παππάς αμφέβαλλε. Σχολιάζοντας την καθαριότητα της Καβάλας αυτό το διάστημα είπε: «Η Καβάλα δεν είναι καθαρή. Φαίνεται και από τις φωτογραφίες που οι πολίτες προωθούν στο διαδίκτυο συνεχώς. Δεν είναι θέμα μόνο έλλειψης προσωπικού. Είναι και θέμα οργάνωσης της υπηρεσίας. Σε όλες τις γειτονιές οι κάδοι έγιναν εστία μόλυνσης».
Ο ΝΟΚ διατυπώνει ισχυρά και δικαιολογημένα παράπονα προς τους συνήθεις εθελοντές της Καβάλας επειδή οι περισσότεροι από αυτούς δεν έδειξαν ενδιαφέρον να συνδράμουν το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ιστιοπλοΐας. Θα κάνουμε μόνο μία παρατήρηση. Ο εθελοντισμός είναι κάτι που δεν επιλέγει να εμφανιστεί σε αυτά που προτιμά, να απουσιάζει από κάποια άλλα που δεν προτιμά. Ο εθελοντισμός έχει διάρκεια και βάθος, δεν είναι απαραίτητο να συνδυάζεται από την υπέρμετρη προβολή (ορισμένες φορές αυτοπροβολή) του εθελοντή. Ο καλός εθελοντής είναι ταυτόχρονα και σεμνός και ταπεινός. Στην Καβάλα κάποιοι κάνουν μία εθελοντική πράξη κι αμέσως μετά χιλιάδες ενέργειες να την προβάλουν. Επιδιώκοντας την προβολή του εαυτού τους. Αν ο ΝΟΚ δεν προσφέρονταν για κάτι τέτοιο, τότε καταλαβαίνουμε γιατί δεν προσέλκυσε το ενδιαφέρον των ντόπιων εθελοντών.
