Το Φεστιβάλ Φιλίππων άρχισε χθες, με μια από τις ουσιαστικές αλλά και παράλληλες δράσεις του. Την καθιερωμένη συνέντευξη τύπου πριν την σημερινή πρεμιέρα του Εθνικού στο Αρχαίο Θέατρο των Φιλίππων. Η ατμόσφαιρα στην αίθουσα συνεδριάσεων του δημοτικού συμβουλίου- εκεί δόθηκε όπως πάντα η συνέντευξη τύπου- ήταν βαριά. Τα πρόσωπα των γνωστών ηθοποιών σφιγμένα. Ίσως επειδή στον ίδιο χώρο, λίγη ώρα νωρίτερα, είχε δοθεί συνέντευξη τύπου από πολλούς υποστηρικτές του «ναι». Πιθανόν επειδή κάθε μέρα και περισσότερο άπαντες επηρεάζονται από το πραγματικό διακύβευμα του Κυριακάτικου δημοψηφίσματος. Καταλαβαίνοντας ταυτόχρονα ότι όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα την Κυριακή, η προβληματική κατάσταση ειδικά στην αγορά θα συνεχιστεί αρκετές μέρες ακόμη.
Κάποια στιγμή η συνέντευξη τύπου έπρεπε να αρχίσει. Το πάνελ υποχρεώθηκε να σταματήσει να κοιτά χαμηλά. Σήκωσαν τα κεφάλια τους, κοίταξαν προς τους δημοσιογράφους, χαμογέλασαν. Πρώτη με φόρα μίλησε η Δήμαρχος. Απέφυγε να αναφερθεί ονομαστικά στους παρόντες ηθοποιούς. Μίλησε γενικά μη τυχόν κάνει κάποιο λάθος. Το έχει το κουσούρι η κ. Τσανάκα. Μπερδεύει τα επίθετα αλλά και τα μικρά ονόματα. Χθες, σε μια άλλη συνέντευξη τύπου επέμενε να αποκαλεί τον Δήμαρχο Θάσου «Χατζηκωνσταντίνου» αντί του σωστού που είναι «Χατζηεμμανουήλ». Την διόρθωναν οι διπλανοί της, ακούγονταν δυνατοί ψίθυροι προς την ίδια κατεύθυνση μα η Δήμαρχος επέμενε να …βαπτίζει με νέο όνομα τον Δήμαρχο του νησιού. Τον έλεγε «Χατζηκωνσταντίνου».
Όταν λοιπόν απευθύνθηκε στους ηθοποιούς δεν πήρε το ρίσκο να πει ούτε καν το μικρό τους όνομα. Τους ευχαρίστησε μέσα από την καρδιά της, όπως επιβάλλεται να κάνει μια δήμαρχος. Ειδικά χθες που πρώτη φορά υποδέχθηκε με αυτή την ιδιότητα θεατρικό σχήμα της εμβέλειας του Εθνικού. Δεύτερος ήταν να μιλήσει ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Θοδωρής Γκόνης. Η δήμαρχος του έδωσε τον λόγο. Αυτός δεν βιάστηκε. Κοίταξε χαμηλά και λοξά. Παραδίπλα του, προς την πλευρά της κ. Καραβία. Δεν μίλησε δυνατά, είπε ότι έπρεπε να προηγηθεί η κ. Καραβία. Η τελευταία προς στιγμή δίστασε, το σκέφθηκε. Μετά αποδέχθηκε την πρόκληση, μας είπε (εκτός των τυπικών) ότι παλαιότερα είχε συνεργαστεί με τον κ. Ζουγανέλη. Έτσι, για να πάρει λίγη δόξα από τη δόξα του. Να τιμήσει και τον εαυτό της, να προβάλει κρυφές πτυχές του πλούσιου όπως φαίνεται βιογραφικού της.
Ντυμένη, στολισμένη στην τρίχα η κ. Πρόεδρος δεν είχε κανένα πρόβλημα να παραστεί στη συνέντευξη τύπου που οργάνωσε ο κ. Γκόνης. Και τι έγινε που συχνά μαλώνει μαζί του; Παίζει ρόλο που όπως φαίνεται δεν τον συμπαθεί; Όλα αυτά μπορούν, επιβάλλεται να υποχωρήσουν, όταν στην Καβάλα φιλοξενείται ο Ζουγανέλης, ο Μπέζος κι ο πιο πρόσφατος και τηλεοπτικός αστέρας Πάνος Βλάχος. Η παρουσία του οποίου δεν πέρασε απαρατήρητη. Συνεργάτιδα της Δημάρχου έμοιαζε να τον … κυνηγά μέχρι τα σκαλιά του κτιρίου. Του είπε πολύ καλά λόγια, τον ενεθάρρυνε και τον ρώτησε (χωρίς αυτός να απαντήσει) «που θα πάτε τώρα, βολτίτσα;».
Το βασικό ερώτημα στη χθεσινή συνέντευξη τύπου δεν υπεβλήθη ποτέ. Το… πλησίασε ένας δημοσιογράφος, κοιτάζοντας στα μάτια τον κ. Μπέζο. Ήθελε να τον ρωτήσει ότι όλοι: Τι θα ψηφίσετε την Κυριακή; Ο Γιάννης Μπέζος φρόντισε εξ αρχής να «απαγορεύσει» τέτοιου τύπου ερωτήματα. Το έκανε μία ακόμη φορά προς το τέλος της διαδικασίας. Είπε ,κι έχει δίκιο, ότι δεν το θέλει και δεν είναι σωστό η δουλειά του στις Εκκλησιάζουσες να κριθεί από μια τέτοια ερώτηση. Κυρίως από την απάντηση που ο ίδιος μπορούσε να δώσει. Συμφωνούσε κι ο Γιάννης Ζουγανέλης, δεν το έκρυβε. Στην Καβάλα ήρθαν για θέατρο και όχι για πολιτική.
Ποτέ άλλοτε το φεστιβάλ των Φιλίππων δεν άρχισε μέσα σε τόσο δύσκολη ατμόσφαιρα. Ποτέ άλλοτε το φεστιβάλ δεν ενοχλήθηκε τόσο πολύ από ένα άλλο γεγονός. Πεισμώνουν οι συντελεστές, επιμένουν στην καλλιτεχνική πλευρά του θέματος. Ζητούν κάλυψη από τον ίδιο τον θεσμό, από την ιστορία του. Κάνουν επίθεση αντί για άμυνα. Το τι πουλιά θα πιάσουν θα το ξέρουμε απόψε. Είναι ωστόσο κρίμα κι άδικο αυτό που προετοιμάζεται τόσο καιρό, με τόσα χρήματα να έχουν ξοδευτεί, να αποκτά άξαφνα αντίπαλο ένα δημοψήφισμα!
Τελικά μείναμε με την απορία. Που συνεργάστηκαν κατά το παρελθόν- μάλλον το μακρινό- η κ. Πρόεδρος κι ο Γιάννης Ζουγανέλης; Ποια ήταν η παράσταση; Ποια η ταινία που οι δύο τους συνυπήρξαν; Αμέσως μετά, ανακύπτουν κι άλλες απορίες. Πως γίνεται ενώ κάποια στιγμή ήταν μαζί, ο μεν Ζουγανέλης να προόδευσε στην Αθήνα αλλά η κ. Πρόεδρος όχι το ίδιο; Αναθέτουμε την απαραίτητη έρευνα και στον κ. Γκόνη και στην κ. Δήμαρχο. Πρέπει να το ψάξουν βαθύτερα το θέμα. Εκεί, ποιος ξέρει μπορεί να βρουν τις απαντήσεις που τόσο καιρό ψάχνουν. Δεν εννοούμε την κ. Πρόεδρο, για τον Ζουγανέλη αναφερόμαστε.
Την ίδια ώρα που σήμερα το βράδυ το Εθνικό θα είναι στο αρχαίο θέατρο των Φιλίππων, στην Καβάλα θα «τρέχουν» άλλα γεγονότα. Προεκλογικά. Στην παραλία το «όχι». Στην πλατεία Καπνεργάτη το «ναι». Όπως ακούμε οι οργανωτές του «ναι» θέλουν να κάνουν μια συγκέντρωση διαφορετική. Με ομιλητή. Κινητοποιούνται ταυτόχρονα προκειμένου σήμερα η πλατεία να έχει κόσμο. Κινητοποίηση και στο στρατόπεδο του «όχι». Χθες η περιοδεία τους είχε και βόλτα αγορά. Μοίρασαν έντυπα με τις απόψεις του κυβερνητικού μπλοκ.
Αυτό δεν ήταν Δημαρχείο, ήταν κανονικό φρούριο! Ένα σωρό αστυνομικοί βρίσκονταν μέσα κι έξω από το κτίριο προκειμένου να «προστατεύσουν» την συνέντευξη τύπου υπέρ του «ναι». Αποδείχθηκε ότι ήταν μια πρωτοβουλία της Α.Δ. Καβάλας, για την οποία οι συμμετέχοντες στη συνέντευξη τύπου δεν γνώριζαν τίποτα. Κάποιοι ενοχλήθηκαν. Άλλοι παραξενεύτηκαν. Ορισμένοι δεν πίστευαν ότι όλη αυτή η αστυνομική δύναμη ήταν στο Δημαρχείο λόγω της συνέντευξης τύπου. Τα προληπτικά μέτρα είναι στην αρμοδιότητα της Ελληνικής Αστυνομίας. Ή μήπως του Στρατού; Όποτε κρίνονται απαραίτητα πρέπει να λαμβάνονται. Ταυτόχρονα να διακατέχονται από την απαραίτητη διακριτικότητα. Χθες τέτοια δεν υπήρξε. Αντίθετα επρόκειτο για μια υπερβολή. Την οποία ήθελαν δεν ήθελαν την «χρεώθηκαν» οι υποστηρικτές του «ναι». Αυτοί δηλαδή που έδωσαν συνέντευξη τύπου.
Με τόσους πρώην Δημάρχους στο γεγονός, «παρέλασε» από μπροστά μας όλη η ιστορία της τοπικής αυτοδιοίκησης του Νομού Καβάλας τα τελευταία 20-30 χρόνια. Ο Πέτρος Παναγιώτου, ο Κώστας Ζαχόπουλος, ο Σιούρθας, ο Σιμούδης και οι άλλοι μας θύμισαν την εποχή των 11 δήμων στο Νομό Καβάλας. Μια εποχή διαφορετική, με περισσότερη και δυνατότερη τοπική αυτοδιοίκηση. Ως που ήρθε πρώτα ο «Καποδίστριας», μετά κι ο «Καλλικράτης». Από εκείνη την εποχή επιλέγουμε να δημοσιεύσουμε την σημερινή μας φωτογραφία. Την εποχή που όλα ήταν αλλιώς, δεν υπήρχε capital control και μνημόνια. Τότε οι Δήμαρχοι ήταν πολλοί. Προερχόμενοι κάποιοι από το ΠΑΣΟΚ, άλλοι από τη ΝΔ.
Συγκινημένος ο πρόεδρος των ξενοδόχων Αντώνης Μιτζάλης μίλησε με τρόπο αυθόρμητο, αληθινό. Κόντεψε να δακρύσει! Όπως είπε, υπάρχουν στην Καβάλα ξενοδοχεία που κινδυνεύουν να κλείσουν. Εννοούσε ότι η διακοπή των τραπεζικών συναλλαγών υποχρεώνει τους ξενοδόχους να πληρώνουν «κας» τις καθημερινές τους προμήθειες. Κάποιοι δεν έχουν αυτή τη δυνατότητα, επανέλαβε χθες ο κ. Μιτζάλης. Χαρούμενος αντίθετα ο κ. Σιμιτσής. Ήταν αυτός που εκπροσώπησε όλους τους πρώην Δημάρχους που χθες ήταν στη συνέντευξη τύπου.
Ξεχάσαμε το καλύτερο. Στην συνέντευξη τύπου για την παράσταση Εκκλησιάζουσες του Εθνικού Θεάτρου το προσωπικό του ΔΗΠΕΘΕ έκανε προβολή των λασπόλουτρων. Μοίρασε σε όλους τους συντελεστές έντυπο υλικό με την προτροπή «Αν θέλετε μπορείτε να δοκιμάσετε τις υπηρεσίες. Σας προσφέρονται δωρεάν». «Μακάρι να μπορούσα» απάντησε ο Γιάννης Ζουγανέλης.
Για μια άλλη εκδήλωση του φεστιβάλ Φιλίππων (22 Ιουλίου στο Αρχαίο Θέατρο), η προβολή ξεκίνησε ήδη. Χθες η ηλεκτρονική σελίδα του Βήματος έγραψε: Με τη φράση «Η τέχνη βοηθά στις δύσκολες στιγμές» ο πρέσβης της Αυστραλίας στην Ελλάδα κ. Τζον Γκρίφιν καλωσόρισε στην κατοικία του, την Τετάρτη το απόγευμα, τους συντελεστές της σύγχρονης όπερας “Women in War”, η οποία θα παρουσιαστεί στην Λήμνο, την Καβάλα και τη Μελβούρνη της Αυστραλίας, στο πλαίσιο των εορτασμών των 100 χρόνων από την παρουσία Αυστραλιανών στρατευμάτων στη Λήμνο για την Μάχη της Καλλίπολης στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η όπερα αποτελεί μέρος της διεθνούς συνεργασίας Αυστραλών, Ελλήνων, Τούρκων και Κύπριων καλλιτεχνών Lemnos-Gallipoli Project: Women in War κύριος στόχος της οποίας είναι να δώσει «φωνή» στις αφανείς ηρωίδες των πολέμων, τις γυναίκες, και να αναδείξει τις δυσβάσταχτες συνέπειες του πολέμου για τα κράτη και τις κοινωνίες».
