Πέρασαν 10 χρόνια από τότε που οριοθετήσαμε τον στόχο; Μπορεί ναι, μπορεί όχι. Χθες το μεσημέρι- πολλά χρόνια μετά την πρώτη αναφορά στο συγκεκριμένο απαραίτητο έργο- οι πρώτες πλωτές εξέδρες έπεσαν στη θάλασσα. «Κολυμπούν» εντός της λεκάνης του κεντρικού λιμανιού, σήμερα θα τις «σπρώξουν» προς την περιοχή του ΝΟΚ. Ένα μεγάλο, ιστορικής σημασίας βήμα προκειμένου η Καβάλα να αποκτήσει μαρίνα. Την οποία κατάλληλα θα χρησιμοποιήσει προκειμένου τουριστικά να αναπτυχθεί.
Το ξέρουμε όλοι πια. Άλλος δρόμος ανάπτυξης δεν υπάρχει. Μόνο ο τουρισμός. Των Βαλκανίων, συμπληρώνουμε όπως επιβάλλεται. Έχουμε ωραίες θάλασσες. Διαθέτουμε ξενοδοχεία. Ταβέρνες, μπαράκια. Η Θάσος είναι πολύ κοντά. Τι μας έλειπε; Πολλοί ισχυρίζονταν κι ισχυρίζονται ότι μας λείπει η μαρίνα. Από χθες είμαστε πιο κοντά στον συγκεκριμένο στόχο. Κι επειδή πρέπει να ξέρουμε που πατάμε, όλο το έργο θα είναι έτοιμο προς χρήση περίπου στο τέλος του έτους. Ότι χρόνος χάθηκε, χάθηκε. Τώρα η μαρίνα είναι μπροστά μας, πρώτα ο Θεός το Καλοκαίρι του 2016 θα την χρησιμοποιήσουμε. Δηλαδή θα την αξιοποιήσουμε.
Πέραν όλων των άλλων το έργο θα κάνει το ιστορικό μας λιμάνι πιο όμορφο. Σύγχρονο. Ελκυστικό. Κι αν δεν κάνουμε λάθος η Καβάλα θα είναι η μοναδική πόλη (πρωτεύουσα νομού) που θα διαθέτει αυτό το τουριστικό εφόδιο. Μαρίνες υπάρχουν κι άλλες στη Βόρεια Ελλάδα. Όχι πολλές, μα υπάρχουν. Η πόλη μας θα είναι η πρώτη πόλη της Βόρειας Ελλάδας που θα διαθέτει αυτή την υποδομή. Μαζί με τις αφίξεις κρουαζιερόπλοιων, τα φέρι μποτ, τα μεγάλα βαπόρια που εκτελούν δρομολόγια προς τα νησιά του Βορείου Αιγαίου. Κάπως έτσι το κεντρικό λιμάνι μετατρέπεται σε πολυεργαλείο. Ανάπτυξης. Τουριστικής ανάπτυξης.
Η πόλη και ο Νομός της Καβάλας έχουν ανάγκη, μεγάλη μάλιστα, τα ευχάριστα νέα. Τα αναγκαία έργα υποδομής. Αξίζει λοιπόν να χαρούμε και να γιορτάσουμε τις πλωτές εξέδρες κι ας άργησαν. Είναι ένα συγκεκριμένο βήμα προς μια κατεύθυνση που όπως είναι φανερό τονώνει την τοπική οικονομία. Στηρίζει τον ντόπιο επαγγελματία κι επιχειρηματία. Στην Ελλάδα της κρίσης, του ΕΝΦΙΑ και των μνημονίων που και που υπάρχουν και καλές ειδήσεις. Τέλος, ας μη διαφεύγει τις προσοχής μας ότι το συγκεκριμένο έργο χρηματοδοτήθηκε από το ΕΣΠΑ. Διαφορετικά- αν δηλαδή δεν υπήρχε ΕΣΠΑ- που θα βρίσκονταν τόσα χρήματα προκειμένου η Καβάλα να αποκτήσει μαρίνα; Ούτε τα συνεχόμενα τζακ ποτ του Τζόκερ δεν θα μας έφθαναν…
Το ΕΣΠΑ είναι ένα μεγάλο πακέτο έργων, το οποίο χωρίζεται σε ειδικότερα μικρότερα μέρη. Το περιφερειακό του σκέλος χρησιμοποιήθηκε κατάλληλα. Ενώ άλλα έργα δεν λένε να τελειώσουν, η μαρίνα οδεύει προς ολοκλήρωση με μια … λογική καθυστέρηση. Με την οποία όπως φαίνεται, ξεμπερδέψαμε! Το έργο μελετήθηκε, δημοπρατήθηκε, εκτελείται όπως όλα. Αργά, πολύ αργά. Κάποτε όμως τελειώνει. Είμαστε στην… ουρά του. Τον γάιδαρο και τον φάγαμε και τον χωνέψαμε!
Κοιτάμε μπροστά. Ο επόμενος στόχος πρέπει να είναι η αξιοποίηση της δημοτικής και δημόσιας περιουσίας που είναι στα πόδια μας. Ακίνητα «φιλέτα» που επιτέλους πρέπει να λειτουργήσουν. Αυτή τη φορά για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες της πόλης. Εννοούμε το στρατόπεδο Ασημακοπούλου. Πιο πολύ όμως μιλούμε για το παλιό δικαστήριο. Το παλιό νοσοκομείο. Ρημάζουν και διαλύονται. Ο Δήμος Καβάλας οφείλει να επανέλθει δριμύτερος. Με σχέδιο και πρόταση να τα διεκδικήσει. Να τα εκμεταλλευτεί. Το κράτος θα τα ιδιωτικοποιήσει. Δεν πρέπει να το προλάβουμε; Στο κάτω κάτω της γραφής σε όλα αυτά η πόλη έχει το μεγάλο και κυρίαρχο δικαίωμα. Πόσο ακόμη θα το απεμπολεί αδιαφορώντας;
Οι ειδήσεις μιλούν για συμφωνία και εκλογές. Οι ιστοσελίδες γράφουν τα ίδια. Χθες το μεσημέρι ο Τάκης Εμμανουηλίδης κούνησε το κεφάλι καταφατικά. Ναι, ετοιμάζει τις αποσκευές του προκειμένου να ταξιδέψει στην Αθήνα. Στην Βουλή τον περιμένει η προς έγκριση συμφωνία… Επώδυνη μα και υποχρεωτική. Τα γράψαμε πολλές φορές. Άλλος δρόμος δεν υπάρχει. Κι αν κάποτε βρεθεί και μας τον περιγράψουν, θα είναι ακόμη δυσκολότερος.
Ο Πρωθυπουργός σκέπτεται σοβαρά μα και έξυπνα. Εκμεταλλεύεται το πολιτικό πλεονέκτημα. Συνάπτει οριστική συμφωνία. Εξασφαλίζει οξυγόνο, δηλαδή τα δανεικά που χρειάζεται. Αμέσως μετά προκαλεί εκλογές. Ποιος θα έπραττε κάτι διαφορετικό αν ήταν στη θέση του; Κανείς. Έχοντας διδαχθεί από τους … καλύτερους δασκάλους (του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ) τρέχει να φθάσει σε μια νέα συμμαχική κυβέρνηση. Σημαντική μόνο μία λεπτομέρεια και απορία: Θα είναι οι ΑΝΕΛ στην επόμενη Βουλή προκειμένου να συνεργαστεί μαζί τους;
Ή μήπως υποψήφιοι σύμμαχοι του υπάρχουν και θα υπάρχουν ένα σωρό άλλοι; Όλοι θα ήθελαν αυτή τη συμμαχία, όλοι εκτός από τη ΝΔ. Αυτή «ονειρεύεται» κάπως διαφορετικά. Δεν φαίνεται να πείθει αφού ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης δεν μπορεί να είναι καλός σε όλα. Ως προσωρινός διευκολύνει την κατάσταση μα προοπτική νίκης δεν δίνει. Σήμερα, αύριο και μεθαύριο θα είμαστε στον αστερισμό του Αλέξη. Οι επόμενοι θα πρέπει να περιμένουν. Λίγο ή πολύ δεν ξέρουμε, πάντως θα υπάρξει μια περίοδος αναμονής για όλα τα άλλα κόμματα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ μετατοπίζεται προς την κεντροαριστερά χωρίς αυτό να ενοχλεί τους ψηφοφόρους. Για έναν περίεργο λόγο- κάποιοι λένε ότι είναι ακατανόητος- ο κόσμος προτιμά τον Αλέξη. Κι ας έκανε μια τεράστια κολοτούμπα. Τον θεωρεί καταλληλότερο από αυτούς που πέρασαν και κούρασαν. Ο κόσμος θέλει νέα πρόσωπα και το ΠΑΣΟΚ ενώ έχει την ευκαιρία, έβγαλε νέα πρόεδρο την Φώφη!
Συμπολίτης πήγε σε δημόσια υπηρεσία όπου παρατήρησε την ταυτόχρονη λειτουργία του κλιματισμού με το ανοιχτό παράθυρο. Απορεί δια την σπατάλη του δημόσιου χρήματος, καταγγέλλει το περιστατικό στην εφημερίδα μας. Άλλος συμπολίτης μας διηγήθηκε ότι χθες το απόγευμα πέρασε έξω από το κτίριο του Πυθαγόρα κι ο κλιματισμός λειτουργούσε. «Το κτίριο όμως ήταν κλειστό, μέσα δεν ήταν κανείς» συμπλήρωσε την παρατήρηση του.
Ιστοσελίδες των Αθηνών αφιερώνουν κείμενα τους στον Νίκο Κουρκούλη και την σύζυγο του Κ. Κελεκίδου. Μία μάλιστα έγραφε χθες ότι το ζευγάρι ετοιμάζει μεγάλο πάρτι στην Ασπροβάλτα: «Λίγες μέρες πριν επιστρέψουν στο Ντάργουιν της Αυστραλίας, η οικογένεια Κουρκούλη θα γιορτάσει στην Ασπροβάλτα τα γενέθλια τόσο του Νίκου (27 Αυγούστου) όσο και του μικρού Θάνου (31 Αυγούστου) σε ένα μεγάλο πάρτι με καλεσμένους όλους τους αγαπημένους τους».
Περίεργα πράγματα συμβαίνουν στις δημοτικές επιχειρήσεις. Αξιοποιούνται προγράμματα του ΟΑΕΔ, οι ωφελούμενοι στο τέλος γίνονται μόνιμοι υπάλληλοι αυτών των επιχειρήσεων. Η δε Δήμαρχος κ. Τσανάκα φθάνει στο σημείο- όχι πρώτη φορά- να αμφιβάλλει για το πόσο οι συμμετέχοντες στο 4ετες πρόγραμμα ήταν (όπως επιβάλλονταν) ΑμΕΑ! Παρακολουθούμε με προσοχή μια ιστορία (όχι η μοναδική, όλες οι δημοτικές επιχειρήσεις έχουν παρόμοιες) όπου στο τέλος τον μεγάλο λογαριασμό τον πληρώνουν οι πολίτες. Όλα τα άλλα- το τι έγινε ή δεν έγινε στις διάφορες δίκες- είναι λεπτομέρειες. Σημασία έχει το σκεπτικό σύμφωνα με το οποίο άρχισαν όλα.
Όπως καταλαβαίνουμε οι Δήμαρχοι (σε όλη την Ελλάδα) είχαν τη δυνατότητα μέσω δικών τους ΑμΕΑ να κάνουν τη δική τους πολιτική των προσλήψεων. Χωρίς ίχνος αξιοκρατίας. Πρώτα έβγαινες ΑμΕΑ, μετά έμπαινες σε πρόγραμμα, στο τέλος μονιμοποιούσουν (εύκολα ή δύσκολα, μικρή σημασία έχει) στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Αθάνατη Ελλάδα!
