Μεταξύ τους ήταν καλοί φίλοι, προέρχονταν μάλιστα από το ίδιο κόμμα. Το ΠΑΣΟΚ. Παρόλα αυτά είχαν σφοδρή αντιπαράθεση καθώς κάθε ένας επέμενε στις απόψεις του φορέα που εκπροσωπούσε. Όλα αυτά για χάρη της έκτασης Εσκί Καπού, ειδικότερα τμήματος της έκτασης στο νέο λιμάνι. Από τη μια ο Δήμαρχος Κωστής Σιμιτσής από την άλλη ο πρόεδρος του ΟΛΚ Αδάμ Κοσμίδης. Λόγω της φύσης της διαφωνίας τους, αυτή δεν μπορούσε παρά να λυθεί στα δικαστήρια. Χθες που γνωστοποιήθηκε η αμετάκλητη δικαστική απόφαση ούτε ο Σιμιτσής είναι Δήμαρχος, ούτε ο Αδάμ Κοσμίδης πρόεδρος του ΟΛΚ.
Η αρχή έγινε από τον προηγούμενο του Σιμιτσή Δήμαρχο. Τον Στάθη Εριφυλλίδη. Υπολόγισε σωστά την αξία, την σημασία της δημοτικής έκτασης Εσκί Καπού. Την «έδωσε» προίκα από τον Δήμο Καβάλας στην δημοτική επιχείρηση που τότε ονομάζονταν ΔΑΝΕΚ. Στην πορεία η ΔΑΝΕΚ μετονομάστηκε σε Δημωφέλεια. Η απόφαση του κ. Εριφυλλίδη, το Εσκί Καπού να γίνει περιουσία δημοτικής επιχείρησης ήταν η καλή αρχή. Η πρώτη προσφυγή στη δικαιοσύνη έγινε επί των ημερών του αλλά εκείνο, το πρώτο δικαστήριο, δεν είχε θετικό αποτέλεσμα.
Αμέσως μετά ανέλαβε ο Σιμιτσής. Συνέχισε το έργο και την λογική του προκατόχου του. Επί Σιμιτσή η δικαστική αντιπαράθεση κορυφώθηκε. Δυστυχώς η διαφωνία επεκτάθηκε. Έφθασε και σε προσωπικό επίπεδο με τον πρόεδρο του ΟΛΚ. Ο κ. Κοσμίδης υπερασπίστηκε πέραν του δέοντος τα συμφέροντα του ΟΛΚ κατ’ ουσία τα συμφέροντα του δημοσίου. Όσο για τον κ. Σιμιτσή, είχε μαζί του ομόφωνες, δηλαδή ισχυρές, αποφάσεις του δημοτικού συμβουλίου Καβάλας.
Το 2014 η διοίκηση του Δήμου άλλαξε. Η γραμμή επί του θέματος όχι. Τσανάκα και Ιωσηφίδου συνέχισαν ότι παρέλαβαν. Κι όταν ήρθαν τα δύσκολα, επέμεναν στις αρχικές απόψεις του Δήμου Καβάλας και της Δημωφέλειας. Αν και νέοι στα πράγματα, έκαναν τους καλύτερους χειρισμούς. Να λοιπόν που από χθες ξέρουμε ότι αυτή η ιστορία που άρχισε πριν το 2007, έφθασε σε αίσιο τέλος. Την Άνοιξη του 2016. Πέρασαν περίπου (ή περισσότερα) από 10 χρόνια.
Ο Δήμος Καβάλας βρήκε το δίκιο του σε σχέση όχι με τον ΟΛΚ αλλά με αυτόν που είναι «πίσω» του. Το ελληνικό δημόσιο. Αυτό θα πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του, να αποζημιώσει. Ξέρουμε πάντως ότι το δημόσιο όταν είναι να εισπράξει επισπεύδει τις διαδικασίες κι όταν είναι να πληρώσει αποφεύγει να το κάνει. Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος μάγος προκειμένου να μαντέψει τη συνέχεια. Ο Δήμος Καβάλας κι η Δημωφέλεια θα γίνουν ένας ακόμη φορέας που θα έχει να εισπράττει από το δημόσιο. Αυτό θα δικαιολογηθεί ότι δεν διαθέτει το ποσό, θα μιλήσει για την οικονομική κρίση, θα κάνει την… πάπια κι έτσι θα αποφύγει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων.
Στο τέλος ο Δήμος Καβάλας ή θα κάνει υπομονή (δείχνοντας καλή διάθεση και πίστη) ή θα ξεκινήσει νέα δικαστήρια. Τα οποία θα φθάσουν σε αμετάκλητη απόφαση στα επόμενα δέκα έτη. Τελικά η χθεσινή δικαίωση για την οποία η κ. Ιωσηφίδου πανηγύριζε, έχει μάλλον συμβολικό χαρακτήρα. Τα χρήματα ένας Θεός ξέρει πότε και αν θα πληρωθούν στην δημοτική επιχείρηση.
Συνεδριάζει σήμερα το δημοτικό συμβούλιο. Η δικαστική απόφαση υπέρ των απόψεων του στο θέμα του Εσκί Καπού σίγουρα θα επηρεάσει την συζήτηση. Η φωτιά στον χώρο των προσφύγων επίσης. Από τη προηγούμενη συνεδρίαση έως σήμερα δεν υπήρξαν νεότερα περί των δαπανών (απευθείας αναθέσεων) για τη φιλοξενία των προσφύγων. Άρα το συγκεκριμένο θέμα παραμένει στο «ψυγείο» μέχρι νεοτέρας. Λογικά στο τέλος της σημερινής συνεδρίασης (η οποία θα αρχίσει στις 8 το απόγευμα) δήμαρχος και σύμβουλοι θα ανταλλάξουν ευχές για καλό Πάσχα.
Μια και ασχολούμαστε με την Δημωφέλεια. Προ μηνών αποφασίστηκε (από την τουριστική επιτροπή του Δήμου Καβάλας, πρόεδρος της οποίας είναι η κ. Ιωσηφίδου) να δημιουργηθεί επιτροπή κρίσεων. Η επιτροπή αυτή συγκροτήθηκε (υπό την πίεση γεγονότων εκείνων των ημερών), δεν συνεδρίασε ποτέ. Δεν χρειάστηκε, λένε οι πλέον αρμόδιοι.
Όλοι συνεχίζουν να εκφράζουν την απορία τους για την φωτιά στον χώρο φιλοξενίας των προσφύγων. Άπαντες αναρωτιούνται πως οι πρόσφυγες άναψαν την φωτιά (η οποία ξέφυγε από τον έλεγχο τους) ενώ κοντά τους ήταν και στρατιώτες και αστυνομικοί. Φαίνεται ότι παρά το ότι στον χώρο φιλοξενίας υπάρχει επίβλεψη, οργάνωση κτλ ο κάθε πρόσφυγας μπορεί να κάνει περίπου ότι θέλει!
Από ιστοσελίδα του Έβρου (Αντί Τύπος) αντιγράφουμε την είδηση για την απόφαση του Υπουργείου Υγείας σχετικά με τον νέο διοικητή του Νοσοκομείου Αλεξανδρούπολης: «Την επιλογή των νέων διοικητών στα Πανεπιστημιακά Νοσοκομεία Ρίου, Ηρακλείου, Αλεξανδρούπολης καθώς και στο Νοσοκομείο Χίου, ανακοίνωσε το υπουργείο Υγείας. Παράλληλα, συνεχίζεται η διαδικασία της αξιολόγησης των φακέλων των υποψηφίων, με στόχο μετά το Πάσχα να έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία επιλογής νέων διοικητών και των αναπληρωτών τους στα κεντρικά και πανεπιστημιακά νοσοκομεία της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. Νέος διοικητής του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Αλεξανδρούπολης θα είναι ο Δημήτρης Αδαμίδης, Διδάκτορας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και μέχρι σήμερα Διευθυντής της Παιδιατρικής Κλινικής του Γενικού Νοσοκομείου Ξάνθης».
Ο αντιδήμαρχος αρμόδιος για τα γήπεδα του Δήμου Καβάλας κ. Φιλόσογλου σχεδόν υποσχέθηκε στον ΑΟΚ την αλλαγή του χόρτου στο «Ανθή Καραγιάννη». Η υπόσχεση δεν είχε καμία συνέχεια. Τώρα που πρέπει να γίνουν τα λόγια του πράξεις, τώρα ο αντιδήμαρχος φέρεται να τα αλλάζει… Ελπίζουμε η κριτική που ήδη του γίνεται να είναι λανθασμένη. Είναι δυνατόν άλλα να λέει και τα αντίθετα να κάνει;
Κόμμα ανακοίνωσε η Ζωή Κωνσταντοπούλου. Σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία και ονόματα, ουδείς από την Καβάλα την ακολουθεί. Η προσπάθεια της είναι στο ξεκίνημα, άρα αυτό που δεν έγινε αρχικά μπορεί να μας προκύψει στην πορεία. Περιμένουμε.
Καθημερινές ιστορίες και προβλήματα της εξοχής, γραμμένα με ωραίο τρόπο από τον συμπολίτη Δημήτρη Χατζηχρήστου: «Πολλοί έχουν την εντύπωση, ότι η πόλη έχει προβλήματα και στην εξοχή είναι όλα ιδανικά. Απατηλή εντύπωση, γιατί παντού -όπου υπάρχουν άνθρωποι- υπάρχουν και προβλήματα. Απλά διαφέρουν. Στο νέο π.χ. οικισμό της Ηρακλείτσας, η αναγκαστική συμβίωση μόνιμων και εποχιακών κατοίκων και η διαφορετική θεώρηση της, δημιουργεί προβλήματα που στην πόλη δεν υπάρχουν. Αυτή την εποχή, το μεγάλο πρόβλημα στην περιοχή, δεν είναι φυσικά το… κυκλοφοριακό. Είναι τα… χορτοκοπτικά !!! Μαζεύεσαι στο σπίτι το Σαββατοκύριακο να ξεκουραστείς, να χαλαρώσεις από το τρέξιμο της εβδομάδας που πέρασε, να κοιμηθείς καμιά ώρα παραπάνω το πρωί βρε αδερφέ και στις 08:00 με 8:30…. γκρρρρρ, γκρρρρρρρ, γκρρρρρρρρρρρ στο διπλανό ή στο παραδιπλανό οικόπεδο !!! Κι άντε το Σάββατο, εργάσιμη μέρα είναι και κάνεις… τουμπεκί. Την Κυριακή;
Αρχίζουν οι διάλογοι:
– Σας παρακαλώ κύριε Κυριακάτικα !!! Θέλουμε να κοιμηθούμε λίγο !!!
– Και τι να κάνω ρε μάστορα ;;; Πότε θα κουρέψω το χόρτο ;;; Μόνο Κυριακή μπορώ να έρθω στο εξοχικό.
– Καταρχήν, μάστορας είναι της κατσίκας ο κώλος που κάνει μπίλιες στρόγγυλες και κατά δεύτερο, αν δεν μπορείς να έρθεις εργάσιμες μέρες, πάρε ένα συνεργείο να στο κουρέψει. Υπάρχουν και τέτοια. Κλέφτες θα γίνουν ;
– Με ρωτάς αν έχω λεφτά, να πάρω συνεργείο;
– Λεφτά να πάρεις εξοχικό είχες !! Για συνεργείο δεν έχεις ;;
– Με δάνειο το πήρα και το χρωστάω ! Εσύ τι είσαι ;; Εφορία ;;;
Κάποτε αυτοί οι διάλογοι τελειώνουν ομαλά, κάποτε με μπινελίκια και το… έργο συνεχίζεται την άλλη Κυριακή, με άλλους πρωταγωνιστές. Υπομονή, θα… καλοκαιριάσει, θα ξεραθούν τα χόρτα και θα αρχίσουν άλλα προβλήματα, με αυτούς που έρχονται το Σαββατοκύριακο να ξεσαλώσουν, αγνοώντας ότι αυτοί που μένουν μόνιμα το περιμένουν για να ηρεμήσουν. Αν δεν συμβιβαστείς, ξαναγυρίζεις στην πόλη που γεννήθηκες και μεγάλωσες, για να αντιμετωπίσεις πάλι το κυκλοφοριακό, την έλλειψη χώρων στάθμευσης, το καυσαέριο των αυτοκινήτων κλπ Τελικά είναι θέμα επιλογής… προβλημάτων και τίποτα παραπάνω !
