Γέμισε ασφυκτικά από κόσμο το απόγευμα του Σαββάτου η αίθουσα του ΟΣΚΑΡ. Ήταν μία εκδήλωση διαφορετική από τις άλλες λόγω του θέματος που επιλέχθηκε από το σύλλογο γυναικών επιστημόνων. Η μουσική θεραπεία στη σύγχρονη ιατρική ήταν το θέμα που ανέπτυξε ο καρδιολόγος – αναπληρωτής διευθυντής στο Ωνάσειο, Αθανάσιος Δρίτσας, ταυτόχρονα και μουσικοσυνθέτης.
Στο πρώτο μέρος της εκδήλωσης παρουσιάστηκε η εισήγηση του κ. Δρίτσα ενώ στο δεύτερο μέρος συνθέσεις του διασκευάστηκαν για πολυφωνική χορωδία από τον κ. Κώστα Κατιώνη.
Το κλίμα ήταν πολύ όμορφο στην εκδήλωση καθώς το θέμα ξάφνιασε πολλούς. Ο κ. Δρίτσας μιλώντας στην εφημερίδα μας, επέμεινε στη θεραπεία μέσω της μουσικής, εξηγώντας πάντως ότι άλλο πράγμα είναι η θεραπεία κι άλλο η ίαση μιας ασθένειας.
Πριν από τον κ. Δρίτσα μίλησε γι αυτόν η πρόεδρος του συλλόγου που διοργάνωσε την εκδήλωση, η κα Λίτσα Ντάλη. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο χώρος του Όσκαρ δε γέμισε απλώς, ακόμη και στον εξώστη υπήρχε κόσμος. Μεταξύ των επισήμων είδαμε τον αντιπεριφερειάρχη Θ. Μαρκόπουλο, τους αντιδημάρχους Κορίνα Χιώτη Πρασά, Μιχάλη Λυχούνα, το δημοτικό σύμβουλο Μάκη Παπαδόπουλο και πολλούς άλλους.
Ο Αθανάσιος Δρίτσας πριν από τη εκδήλωση μίλησε για το θέμα του, «η μουσική θεραπεία στη σύγχρονη ιατρική», είπε τα εξής: «Κατ΄ αρχάς το θέμα μου είναι η μουσική θεραπεία στην ιατρική, Κάνω μία ιστορική αναδρομή του ζητήματος, που αρχίζει εδώ και χιλιάδες χρόνια, αλλά θα δείξω τις εφαρμογές και τις θεραπείες σήμερα, που είναι μία μέθοδος συμπληρωματική. Σε πολλά νοσοκομεία πλέον αλλά και σε εξάσκηση πρακτική σε όλη την Ευρώπη και στην Αμερική, χρησιμοποιείται η μουσικοθεραπεία. Υπάρχουν εκπαιδευμένοι άνθρωποι που δουλεύουν με τους ασθενείς…»
ΕΡ: Πρακτικά μπορείτε να μας πείτε πως γίνεται;
ΑΠ: «Υπάρχουνε δύο προσεγγίσεις. Η πιο απλή είναι, ακούω κάποιες επιλεγμένες μουσικές, τις οποίες αποφασίζω μαζί με τον άρρωστο, με βάσει τα προσωπικά του γούστα, τις προτιμήσεις του, με στόχο να τον χαλαρώσω, να του ανακουφίσω τον πόνο, το στρες, να του δημιουργήσω αισιόδοξη σκέψη, δημιουργική διάθεση, που βοηθάνε πάρα πολύ στην υγεία.
Ο άλλος τρόπος είναι η λεγόμενη βιωματική μουσικοθεραπεία, όπου εκεί η μουσική δεν είναι προεπιλεγμένη, αλλά γεννιέται την ώρα εκείνη, είναι κάτι σαν τις συνεδρίες της ψυχοθεραπείας ας πούμε, βοηθάει δυναμικά ο θεραπευτής αυτόν ή την ομάδα που υποβάλλεται αυτή τη θεραπεία».
ΕΡ: Αυτά τα πράγματα ήρθαν ή θα συνεχίσουν να έρχονται κι άλλα;
ΑΠ: «Γενικά η Ελλάδα έχει μείνει πίσω σ΄ αυτό. Υπάρχουν όμως αρκετοί μουσικοθεραπευτές, στην Ελλάδα που έχουνε σπουδάσει το αντικείμενο και οι οποίοι χρησιμοποιούνται σε ορισμένα πόστα, χρησιμοποιούνται σε παιδιατρικές κλινικές, σε ιδρύματα με άτομα με ειδικές ανάγκες, σε κάποιες ψυχιατρικές μονάδες, αλλά γενικά ακόμη δεν έχουμε το αναμενόμενο με βάση όλα αυτά που ισχύουν στην Ευρώπη και την Αμερική και είναι κάτι που δεν κοστίζει».
ΕΡ: Υπάρχει θεραπεία ;
ΑΠ: «Η λέξη θεραπεία σημαίνει όπως είπα, βοηθάμε κι εμείς τον άρρωστο με τη βοήθεια της μουσικής ν΄ αντιμετωπίσει τα προβλήματα υγείας του. Άλλο θεραπεία, άλλο ίαση. Θεραπεύω σημαίνει υποστηρίζω. Αυτή είναι η ρίζα…Αυτός είναι ο κύριος λόγος να υποστηρίξουμε τον άνθρωπο ν΄ αντιμετωπίσει την ασθένειά του μέσω της μουσικής, Να μην ξεχνάμε ότι στην ιατρική πολλά από τα φάρμακα που δίνουμε δεν προκαλούν ίαση, αλλά θεραπεύουν, ανακουφίζουν τον πόνο, το στρες, το άγχος. Αυτό κάνει και η μουσική. Είναι εξαιρετικό φάρμακο».
