Στην εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ το απόγευμα του Σαββάτου εμφανίστηκε το πρώτο κείμενο Πρωτοβουλίας Πολιτών για ανθρώπινες συνθήκες, εγκατάστασης, διαμονής, διαβίωσης, αξιοπρεπούς συνύπαρξης μέσα στον κοινωνικό ιστό της πόλης. Όλα αυτά αφορούν τους πρόσφυγες που σήμερα φιλοξενούνται στην περιοχή Εσκί Καπού. Πρόκειται για μία πρωτοβουλία που ξεκίνησε πρόσφατα και επιδιώκει να μεταφερθούν οι πρόσφυγες από το χώρο που φιλοξενούνται σε άλλο χώρο μες στην πόλη. Η πρωτοβουλία μοίρασε στους πολίτες το ακόλουθο κείμενο:
Έκκληση σε πολίτες και συλλογικότητες
Συμπολίτισσες και συμπολίτες
Χαιρετίζουμε και υπερθεματίζουμε τις αδιάκοπες καθημερινά πράξεις αλληλεγγύης ολοένα και περισσότερων συμπολιτών μας που αγκαλιάζουν ψυχικά και προσφέρουν υλικά τα απαραίτητα στους πρόσφυγες και μετανάστες που με ευθύνη πολλών εκ των πλουσιότερων χωρών του κόσμου διερχόμενοι, έχουν εγκλωβιστεί στην πατρίδα μας. Οι διαρκείς και αυξανόμενες πράξεις αλληλεγγύης επηρεάζουν θετικά την κοινωνία και θέτουν, προ των ποικίλων ευθυνών τους, το σύνολο των πολιτειακών εκπροσώπων της. Η αποδοχή και υπογραφή των διεθνών συμφωνιών προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των ευάλωτων ομάδων προέκυψε, ως κορυφαία ανάγκη προστασίας του ανθρωπίνου είδους στη γη, μέσα από αγώνες, θυσίες και μετά από ανείπωτες βαρβαρότητες και καταστροφές διαχρονικά.
Η διαχρονική καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που κορυφώθηκε τον προηγούμενο αιματοβαμμένο αιώνα σε συνδυασμό με την άνοδο των κοινωνικών διεκδικήσεων για ειρήνη, δημοκρατία, δικαιοσύνη οδήγησαν στην δημιουργία και υπογραφή αυτών των διεθνών συνθηκών προστασίας του ανθρώπου.
Θεωρούμε λοιπόν ότι είναι καλό και χρήσιμο για όλους μας, ανεξαρτήτως των πεποιθήσεων μας, να μην ξεχνούμε την ρίζα, τις αιτίες δηλ. που αποκτήσαμε όλοι σαν πολίτες του κόσμου τα οικουμενικά μας δικαιώματα.
Από τα πλούσια διδάγματα της πολιτιστικής μας κληρονομιάς π.χ. του Ερωτόκριτου «του κύκλου τα γυρίσματα που ανεβοκατεβαίνουν και του τροχού … με του καιρού τα αλλάματα, …» και από την καθημερινή τους επιβεβαίωση, συμπεραίνουμε ότι δεν πρέπει τα δικαιώματα μας να τα προσπερνούμε επιπόλαια ως μια ακόμη πληροφορία ή εικόνα στις ειδήσεις.
Η προάσπιση της ύπαρξης των δικών μας δικαιωμάτων σήμερα περνά μέσα από την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των προσφύγων και των μεταναστών που βρίσκονται δυστυχώς εγκατεστημένοι έξω από την πόλη της Καβάλας και μάλιστα στην πλαγιά του όρους Εσκί Καπού σε χώρο δηλ. που συνηθίζετε ανά την επικράτεια μόνο η εγκατάσταση μαντριών αιγοπροβάτων.
Η άθλια αυτή εικόνα και πραγματικότητα του γκέτο, στην ανατολική είσοδο της ιστορικής προσφυγικής πόλης μας δεν συνάδει ούτε με την ιστορική ονομασία της ως «Χριστούπολη» που με ευχέρεια επικαλούνται ορισμένοι, αλλά ούτε ταιριάζει και σε κανέναν αγωνιστή που θέλει στην πράξη να διατηρήσει το ηθικό πλεονέκτημα της διαχρονικής συνέπειας λόγω και έργων.
Η πραγματικότητα αυτή αλλά κυρίως ο αγώνας για την αλλαγή της χτυπά σήμερα την πόρτα της συνείδησης, της καρδιάς και της ευθύνης του κάθε υποστηρικτή, είτε μέσα είτε έξω από συλλογικότητες, των στοιχειωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων για αξιοπρεπή στέγαση και σίτιση και που αντιμάχεται τον κοινωνικό αποκλεισμό κάθε είδους και για κάθε άνθρωπο.
Με τις σκέψεις αυτές παίρνουμε την πρωτοβουλία για την συγκρότηση ανοιχτής επιτροπής αγώνα πολιτών και συλλογικοτήτων με στόχο την άμεση μετεγκατάσταση των προσφύγων και μεταναστών στο χώρο του Στρατοπέδου Κότσαλου, με το σκεπτικό ότι:
Ο συγκεκριμένος χώρος είναι προσωρινά ο καταλληλότερος σήμερα διότι: Είναι μέσα στον κοινωνικό ιστό, χρησιμοποιείται ήδη από το Δήμο, από διάφορους συλλόγους, την αστυνομία, την εκκλησία, γίνονται συναυλίες, είναι κοντά στη θάλασσα, έχει ελεύθερους χώρους για τα παιδιά, υπάρχουν συνθήκες σκίασης και δίνει επίσης τη δυνατότητα λόγω κενών κτηρίων που χρήζουν βελτιώσεων για συνολικά ανθρωπινότερες συνθήκες εγκατάστασης από ότι το γκέτο του Εσκί Καπού.
Θεωρούμε ότι ο χώρος αυτός είναι η ενδιάμεση λύση ανάγκης ανάμεσα στο σήμερα και το αύριο, σίγουρα όμως υπάρχουν και καλύτερες λύσεις στέγασης όπως οι Καπναποθήκες ή άλλα κενά κτήρια.
Δεν εμπιστευόμαστε όμως τόσο την γραφειοκρατία όσο και τους τοπικούς και κεντρικούς διοικούντες είτε γιατί δεν θέλουν είτε γιατί θέλουν αλλά δεν μπορούν να δράσουν αποτελεσματικότερα σε συνθήκες μνημονικής κηδεμονίας.
Ας εγκατασταθούν λοιπόν εδώ και τώρα οι πρόσφυγες και μετανάστες σε ένα χώρο που βρίσκεται μέσα στον κοινωνικό ιστό που είναι κατά πολύ καλύτερος από το πλήρως ακατάλληλο γκέτο στο Εσκί Καπού, αλλά δεν αρκεί γιατί δεν περιέχει καμιά εφικτή εμπεριστατωμένη και χρονικά προσδιορισμένη πρόταση για τη λύση του προβλήματος.
Η γενική αναζήτηση λύσεων που δεν εξετάζει όμως τις υπάρχουσες συγκεκριμένες, άμεσες και τεχνικά εφικτές λύσεις, παραπέμπει αυτόματα σε ένα αόριστο και αβέβαιο μέλλον και μειώνει την πιθανότητα επίλυσης του οξυτάτου προβλήματος διαβίωσης.
Έτσι ακόμα και αυτοί που αρνούνται, είτε ιδιωτικά είτε και δημόσια, να συναινέσουν στην επιλογή του χώρου, αυτοεγκλωβίζονται διότι κωλυσιεργούν να διατυπώσουν σαφή εναλλακτική λύση χώρου με κριτήριο την άμεση μετεγκατάσταση στο στρατόπεδο του Κωτσάλου, ή κάποιου άλλου.
Η αντιφατική αυτή στάση έχει ως αποτέλεσμα παρά τις αντίθετες προθέσεις τους να αναπαράγεται, να επιτείνεται και να αποκτά μονιμότητα μια από τις όψεις της σύγχρονης τραγωδίας των 300 περίπου ανθρώπων, δηλαδή, της παραμονής τους επί του Όρους Εσκί Καπού.
Καβάλα 20-4-2016
Πρωτοβουλία για τη συγκρότηση επιτροπής αγώνα
