Ομολογώ ότι παρακολουθούσα με μια σχετική συμπάθεια την συμπεριφορά της κ. Τσανάκα στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, επηρεασμένος και από τις περιγραφές κοινού μας φίλου, ενεργού στελέχους της τοπικής ΔΗΜΑΡ, ο οποίος μου μιλούσε με τα καλύτερα λόγια για την ποιότητα και το ήθος της ως ανθρώπου και που φυσικά την στήριξε και την ψήφισε πρώτη και δεύτερη Κυριακή.
Μου έλεγαν γνωστοί μου ότι είναι πολύ απλός άνθρωπος, που στα ταβερνάκια που συχνάζει τραγουδάει Μίκη Θοδωράκη, Θάνο Μικρούτσικο, Μάνο Λοΐζο και καμιά φορά και αντάρτικα, ότι προέρχεται από λαϊκή και αριστερή οικογένεια, με γονείς που υπήρξαν βιοπαλαιστές και τέλος πάντων διαθέτει εκείνο το ήθος που χαρακτήριζε τους παλιούς αριστερούς έστω κι αν στην πορεία της ζωής της επέλεξε να ενταχθεί και να δραστηριοποιηθεί σε έναν εκ διαμέτρου αντίθετο ιδεολογικό και πολιτικό χώρο.
Ως δημοσιογράφος την στήριξα (όχι πολιτικά αλλά ηθικά) ανεπιφύλακτα την εβδομάδα πριν την δεύτερη Κυριακή όταν δέχθηκε μια ανοίκεια ρατσιστική επίθεση από την παράταξη Σιμιτσή. Μια επίθεση που έδωσε την χαριστική βολή στον τέως δήμαρχο και έφερε ακόμη πιο κοντά στη τελική επικράτηση την Δήμητρα Τσανάκα.
Ακόμη και μετά την εκλογική της νίκη αλλά και σχετικά πρόσφατα μετά την ανάληψη των καθηκόντων της, εξακολουθούσε ως ένα βαθμό να εμπνέει μ’ αυτό το στυλ της μετριοπάθειας, απλότητας και αμεσότητας που είχε αν και μερικές φορές τελευταία ένιωθα να αγγίζει τα όρια του λαϊκισμού, πράγμα όμως που θεωρούσα είτε ότι είναι τυχαίο είτε ότι προέρχεται από το πάθος του πρωτάρη σε μια θέση εξουσίας.
Στην προχθεσινή συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου κατέρρευσε ως χάρτινος πύργος όλη αυτή η θετική εικόνα που είχε δημιουργήσει για το πρόσωπό της η κ Τσανάκα τόσο σε μένα όσο και σε πάρα πολλούς συμπολίτες μας.
Με ένα ρεσιτάλ λαϊκισμού, παλαιοπαραγοντισμού και ευνοιοκρατίας τσαλαπάτησε εν μια νυκτί όλο το προφίλ που είχε δημιουργήσει τα προηγούμενα χρόνια και ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα και απέδειξε τελικά αυτό που έκανε τον απλό κόσμο να σιχαίνεται και να αποστρέφεται τους πολιτικούς και να έχει απαξιώσει πλήρως την πολιτική. Ότι όλοι όσοι μπλέκονται στα κοινά το κάνουν όχι για το υψηλό ιδεώδες της προσφοράς στην πόλη και τους συμπολίτες τους αλλά με υστεροβουλία και προσδοκώντας μικρά ή μεγαλύτερα προσωπικά οφέλη.
Σε μια εποχή βαθιάς οικονομικής κρίσης, λοιπόν όπου χιλιάδες συμπολίτες μας αγωνίζονται να τα βγάλουν πέρα και να εξασφαλίσουν μια στοιχειωδώς αξιοπρεπή διαβίωση, ενώ το κοινωνικό παντοπωλείο δεν μπορεί ακόμη να λειτουργήσει και είναι κλειστό, η νέα δήμαρχος έφερε στο δημοτικό συμβούλιο και επέβαλε δια της ελεγχόμενης πλειοψηφίας της, προκλητικές αυξήσεις στις μηνιαίες αμοιβές (αποζημιώσεις έχουν βαπτισθεί) των δικών της ανθρώπων που έχει τοποθετήσει η ίδια επικεφαλής σε διάφορα νομικά πρόσωπα και επιχειρήσεις του Δήμου Καβάλας. Οι αυξήσεις αυτές ξεπερνούν το 100% σε σχέση με ό,τι ίσχυε μέχρι χθες, όταν την ίδια ώρα μάλιστα η ανεργία μαστίζει την Καβάλα, εκατοντάδες συμπολίτες μας συνωστίζονται στα βουλευτικά γραφεία αλλά και στο δικό της γραφείο εκλιπαρώντας για λίγα μεροκάματα και γενικά η τοπική κοινωνία τα βγάζει πέρα πάρα πολύ δύσκολα.
Πρόκειται για μια πρόκληση και ένα σκάνδαλο. Δεν μιλάμε για τα ποσά που μπορεί σε απόλυτους αριθμούς να φαίνονται μικρά (Δεν ξέρω βέβαια αν 1000€ το μήνα για την πρόεδρο της Αλληλεγγύης που αμείβεται συγχρόνως και ως δημόσιος υπάλληλος είναι λίγα). Μιλάμε για τον συμβολισμό που έχει η πράξη αυτή και αποδεικνύει με τον πιο γλαφυρό τρόπο την φούρια και την πρεμούρα της κ. Τσανάκα να ικανοποιήσει τους συνεργάτες της που την στήριξαν και την βοήθησαν στην εκλογή της, πριν ακόμη καλά – καλά επιληφθεί των αναρίθμητων και οξυμμένων προβλημάτων που μαστίζουν την πόλη και τον Δήμο γενικότερα.
Έσπευσε λοιπόν η κ. Τσανάκα να επωφεληθεί από το γράμμα του νόμου και να εξασφαλίσει για τους συνεργάτες της αποζημιώσεις που θα τις ζήλευαν ακόμη και επιστήμονες νεοδιορισμένοι στο δημόσιο ή σε ιδιωτικές επιχειρήσεις. Μια απόφαση κόντρα σε κάθε έννοια ηθικής τάξης και εντελώς παράταιρη με το πνεύμα των καιρών.
Την προκλητική αυτή ενέργεια μάλιστα η κ. Τσανάκα, δεν δίστασε να την υποστηρίξει με πάθος στη διάρκεια της συνεδρίασης λέγοντας ότι «νιώθω ηθική υποχρέωση να στηρίξω τους συνεργάτες μου».
Με βάση το νόμο που ανακάλυψε η κ. Τσανάκα, οι πρόεδροι των νομικών προσώπων και των επιχειρήσεων των δήμων μπορούν να λαμβάνουν μηνιαίες αποζημιώσεις που κυμαίνονται μέχρι και 1.200€ ανάλογα με το ύψος του προϋπολογισμού των φορέων αυτών.
Έτσι για την πρόεδρο της Αλληλεγγύης εξασφαλίστηκε μια αποζημίωση 1.000 €, για τους προέδρους των σχολικών επιτροπών 500€, όσο και για τον πρόεδρο του Δημοτικού Ωδείου ενώ για την κ. Καραβία του ΔΗΠΕΘΕ το ποσό των 720€.
Αλγεινή εντύπωση για το επίπεδο καλλιέργειας που υποτίθεται ότι διαθέτει η νέα δήμαρχος προκάλεσε και η θέση της για τον καλλιτεχνικό διευθυντή του ΔΗΠΕΘΕ όταν αναφερόμενη στο ΔΗΠΕΘΕ Βέροιας με το οποίο συνεργάζεται το δικό μας για την παιδική παράσταση που παίζεται αυτόν τον καιρό στο «Παλλάς», είπε χαρακτηριστικά: «Εκείνοι διώξανε τον καλλιτεχνικό τους διευθυντή και γλιτώσανε» (!!!)
Τέλος χωρίς ίχνος αιδούς η κ. Τσανάκα έφερε για έγκριση από το δημοτικό συμβούλιο ένα τιμολόγιο δαπάνης 540 € για κεράσματα που πρόσφερε στο γραφείο της σε όσους την επισκεπτόταν την ημέρα της ονομαστικής της γιορτής για να της ευχηθούν «χρόνια πολλά».
Ντροπή κ. Τσανάκα. ΝΤΡΟΠΗ.
Θ.Θ.
Ντροπή κ. Τσανάκα
