Αθωωτική υπέρ του Ανδρέα Χτενά ήταν η απόφαση που εξέδωσε, με ψήφους έξι έναντι ενός, το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Δράμας για τις υποθέσεις της τριπλής δολοφονίας στη Θάσο το 2001 και μιας ακόμη δολοφονίας στην οδό Πρωτόπαππα της Καβάλας το 2002. Η απόφαση εκδόθηκε λίγο μετά τα μεσάνυχτα της Πέμπτης κατόπιν μιας μαραθώνιας συνεδριάσεως.
Ο Μανώλης Βονικάκης, συνήγορος υπεράσπισης του Ανδρέα Χτενά, εξαρχής προέβλεπε ότι η διάρκεια της δίκης δε θα ξεπερνούσε τις πέντε συνεδρίες. Έστω κι αν αυτές οι συνεδρίες αποδείχθηκε μακροσκελέστατες και πολύωρες. Μεταφέροντας ακριβώς την απόφαση που άκουσε από το στόμα της προέδρου ο κ. Βονικάκης, μας εξήγησε ότι ο πελάτης του αθωώθηκε ελλείψει αποδεικτικών στοιχείων. Υπέρ της αθωώσεως ψήφισαν δύο δικαστές και τέσσερις ένορκοι, ενώ μειοψήφησε ο τρίτος δικαστής. Η πρόταση που είχε διατυπώσει η εισαγγελέας πλημμελειοδικών Δράμας ήταν καταδικαστική για τον κατηγορούμενο.
Σύμφωνα με τα λεγόμενα του Μανώλη Βονικάκη: «Κανείς δεν περίμενε την αθωωτική απόφαση πλην το ιδίου του κατηγορουμένου και ημών, των δύο συνηγόρων υπερασπίσεως. Το ρολόι της δικαιοσύνης αργεί, η ώρα της όμως έρχεται πάντα. Έτσι έφτασε και η ώρα της δικαιοσύνης για τον κ. Χτενά, ο οποίος επί 14 χρόνια ταλαιπωρήθηκε εξαιτίας μιας άδικα αποδιδόμενης σ’ εκείνον κατηγορίας.
Ο τρόπος με τον οποίον αποδομήθηκε η κατηγορία απαίτησε μαεστρικό χειρισμό, έτσι έγινε συγκερασμός πάρα πολλών στοιχείων. Από την πρώτη ημέρα ανάληψης των καθηκόντων του συνηγόρου είχα διευκρινίσει πως θα δίνονταν μια μάχη δύο δικονομικών αρχών. Η επικράτηση της μίας αρχής θα οδηγούσε στην αθώωση, ενώ η επικράτηση της δεύτερης θα οδηγούσε στην καταδίκη. Αυτό σημαίνει ότι η μάχη θα δίνονταν μεταξύ της αρχής των αμφιβολιών, που τελικά επικράτησε και της αρχής της ειδικής αποδείξεως. Εάν επομένως ελλείψει αποδεικτικών στοιχείων και μόνο με τις ενδείξεις θα πείθονταν οι ένορκοι και οι δικαστές ότι όντως ο Ανδρέας Χτενάς ήταν ο δολοφόνος και στις τέσσερις περιπτώσεις.
Εξαρχής ο Ανδρέας Χτενάς αρνήθηκε καθ’ ολοκληρία την κατηγορία. Αναφορικά με την τριπλή στυγνή δολοφονία της Θάσου αποδείχθηκε η έλλειψη κινήτρου, αφού για την περίπτωση μιας κατεδάφισης αυθαιρέτου ήταν αδιανόητη η αφαίρεση ζωής τριών ανθρώπων. Σοβαρές αποδείξεις όπως κάποιος αυτόπτης μάρτυρας ή κάποια αποτυπώματα δεν υπήρξαν. Εξάλλου, στις 7:00 το απόγευμα εκείνης της ημέρας ο Ανδρέας Χτενάς βρισκόταν σε ραντεβού με τον τότε δήμαρχο Θάσου Λευτέρη Μερέση, άρα ήταν αδύνατο να είχε τελέσει ο κατηγορούμενος την αξιόποινη πράξη.
Για μία τέτοια υπόθεση όπου εξετάσθηκαν 82 μάρτυρες οι οποίοι σε διάφορα δικονομικά στάδια έδωσαν ακόμη και άνω των τεσσάρων καταθέσεων, κληθήκαμε να κολυμπήσουμε σε μία θάλασσα αμφισημιών και αλληλοαναιρούμενων μαρτυρικών καταθέσεων. Πολλοί από τους μάρτυρες ενώπιων του ακροατηρίου τροποποίησαν, μετέτρεψαν, λησμόνησαν, ή θυμήθηκαν πράγματα και καταστάσεις. Όλες αυτές οι τεκμηριωμένες αμφιβολίες λοιπόν δεν μπορούσαν παρά να οδηγήσουν στην αθώωση του κ. Χτενά. Εάν για την άσκηση της ποινικής διώξεως χρειάζονται μόνο απλές ενδείξεις, εάν για την παραπομπή στο ακροατήριο χρειάζονται αποχρώσες ενδείξεις, ωστόσο για την καταδίκη απαιτούνται πλήρης δικανική πεποίθηση και απόδειξη. Στην υπόθεση αυτή δεν υπήρχε ούτε ένα αποδεικτικό στοιχείο».
Για τον Μανώλη Βονικάκη, η συγκεκριμένη υπόθεση αποτέλεσε μια εμπειρία ζωής. Ευχήθηκε παρόμοια υπόθεση να μην υπάρξει στα ποινικά χρονικά της Καβάλας. Αν και ο αθώος πλέον Ανδρέας Χτενάς επρόκειτο να αφεθεί ελεύθερος από την Πέμπτη, ωστόσο για καθαρά τυπικούς και διαδικαστικούς λόγους έπρεπε να γίνει η μεταγωγή του στις δικαστικές φυλακές Λαρίσης, όπου ο διευθυντής θα εκτελούσε την αθωωτική απόφαση του δικαστηρίου και θα τον άφηνε ελεύθερο το μεσημέρι της Παρασκευής.
