Τοποθέτηση του Δ. Εμμανουηλίδη στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων (2 Φεβρουαρίου 2016) σχετικά με το διορισμό στη θέση του Προέδρου του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας (Ε.ΣΥ.Π.), κ. Νικολάου Θεοτοκά.
Δείτε το βίντεο εδώ:
Όσοι προσερχόμαστε στην περιπέτεια του Εθνικού Διαλόγου, πρέπει να είμαστε απαλλαγμένοι από προκαταλήψεις. Ο Εθνικός Διάλογος είναι μια υπόθεση εξόχως πολιτική και αδικείται όταν περιπέσει στο πεδίο της κομματικής αντιπαράθεσης. Άλλωστε, η παιδεία είναι ο μόνος χώρος όπου οι κομματικές αντιπαραθέσεις δεν πρέπει να βρίσκουν πρόσφορο έδαφος. Γιατί η πολιτική διάσταση είναι πολύ πιο ουσιαστική, πολύ πιο εναγώνια για το μέλλον των παιδιών μας και για το μέλλον της κοινωνίας.
Η σημερινή συζήτηση αφορά «την αξιολόγηση» του κ. Θεοτοκά. Επιτρέψτε μου να εκτιμήσω πως είναι βαθιά προσχηματική η όποια κριτική της Αντιπολίτευσης, και αυτό γιατί ενόσω έπρεπε να εστιαστεί στο πεδίο της επιστημονικής και διοικητικής επάρκειας, ό,τι αναπτύχθηκε ως λόγος από την πλευρά της Αντιπολίτευσηςδιολίσθησε στο πεδίο μιας εκπτωτικής κομματικής αντιπαράθεσης. Και για να τελειώνουμε και για να πούμε και κάποιες αλήθειες κατατεθειμένες ιστορικά: ο χώρος της Αριστεράς, έχει να επιδείξει διαχρονικά διαμάντια και υπηρέτες στην υπόθεση της ουσιαστικής παιδείας. Αναφέρω, τους Δελμούζο, Γληνό, Μανόλη Τριανταφυλλίδη, Κακριδή, Ανδρόνικο∙ είναι μορφές που άρδευσαν τα νάματα της παιδείας με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Επομένως, ας είμαστε συνεπείς τουλάχιστον με τον εαυτό μας σε κάποιες κρίσεις που δεν επιδέχονται αμφισβήτηση. Δεν είναι αδυναμία το να υπάρχει αριστερό πρόσημο στην παιδεία, γιατί το αριστερό πρόσημο στην παιδεία είναι αυτό που δίνει θετικά ποιοτικά χαρακτηριστικά στην κοινωνία. Ποια είναι αυτά τα χαρακτηριστικά; Είναι η βαθιά δημοκρατία, ο βαθύς ανθρωπισμός. Γιατί μπορεί να είμαστε «ελλειμματικοί» στην παιδεία σύμφωνα με τα ποσοτικά κριτήρια των ευρωπαίων, αλλά η στάση που έχει επιδείξει ένας λαός με «ελλειμματική» κατ’ αυτούς παιδεία, είναι μία στάση υποδειγματική για τον κόσμο και την ανθρωπότητα.Όλα αυτά που συνέβησαν και συμβαίνουν στη Μυτιλήνη, είναι κατάθεση ανθρωπισμού και αποτελούν αποτύπωμα ουσιαστικής παιδείας. Όλα τα υπόλοιπα μπορούμε να τα βελτιώσουμε, αλλά δεν θα είναι αυτά που πρέπει να αλλάξουν την ψίχα της ψυχής μας.
