Το Σάββατο στην Ξάνθη πραγματοποιήθηκε μία ακόμη συνδιάσκεψη της Νέας Δημοκρατίας με θέμα την τοπική αυτοδιοίκηση. Η Καβάλα έκανε στη συνδιάσκεψη αισθητή την παρουσία της. Μάλιστα ο Κώστας Αντωνιάδης, ο Νίκος Παναγιωτόπουλος, ο Κώστας Ευθυμιάδης και ο Μανόλης Φραντζεσκάκης πήραν το λόγο και μίλησαν. Ο πρόεδρος Αντ. Σαμαράς που ήταν παρών, ενδιαφέρθηκε για τις εισηγήσεις του Κώστα Αντωνιάδη και του Μανώλη Φραντζεσκάκη. Κι άλλοι εκπρόσωποι της τοπικής Ν.Δ. ήταν στη συνδιάσκεψη. Η ομιλία του Κώστα Αντωνιάδη είχε ως θέμα της προτάσεις για καλύτερη λειτουργία της τοπικής αυτοδιοίκησης. Είπε τα εξής:
Κ. Πρόεδρε
Καθένας αναγνωρίζει σήμερα τον καταλυτικό ρόλο της Περιφέρειας ως θεσμού στην πορεία ανάπτυξης που πρέπει να λάβει η ελληνική οικονομία ύστερα από τη βαθιά κρίση που έχει περάσει.
Οι δεκατρείς Περιφέρειες της χώρας στα πέντε πρώτα χρόνια της λειτουργίας τους έχουν αναδείξει την αδήριτη ανάγκη υπέρβασης του παραδοσιακού συγκεντρωτικού μοντέλου αναπτυξιακού προγραμματισμού που επικράτησε τις τελευταίες δεκαετίες. Σήμερα, όσο ποτέ, ο τόπος έχει ανάγκη από βαθιές τομές στο οικονομικό και στο πολιτικό σύστημα στην κατεύθυνση της περαιτέρω ισχυροποίησης του ρόλου των Περιφερειών με στόχο πάντοτε την δημιουργία ενός νέου παραγωγικού μοντέλου που θα στηρίζεται και θα αναδεικνύει τα συγκριτικά πλεονεκτήματα κάθε ελληνικής Περιφέρειας.
Με τον Καλλικράτη αποδόθηκαν στις Περιφέρειες σημαντικές αρμοδιότητες που σχετίζονται με την ανάπτυξη στον πρωτογενή, δευτερογενή και τριτογενή τομέα. Έκτοτε όμως η κεντρική διοίκηση προσπάθησε να τις περιορίσει με δυο τρόπους. Αφ´ ενός αφαιρώντας αρμοδιότητες ή “καπελλώνοντας” τις Περιφέρειες, αφ´ ετέρου δίδοντας αρμοδιότητες απογυμνωμένες από τους αντίστοιχους πόρους.Έτσι όμως δεν προχωρά ούτε η μεταρρύθμιση ούτε η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.
Οι Περιφέρειες κ. Πρόεδρε βρίσκονται πολύ πιο κοντά στις παραγωγικές τάξεις από ότι η κεντρική εξουσία, διότι είναι σε καθημερινή επαφή μαζί τους. Αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά οι παριστάμενοι εκπρόσωποί. Οι Περιφέρειες δεν στέκονται απέναντι στην κεντρική διοίκηση. Είναι ο αναντικατάστατος εταίρος της αν θέλουμε να έχουμε ανάπτυξη. Εταίρος όμως ισότιμος και όχι υποπόδιο. Οι αιρετές Περιφέρειες δεν πρέπει να αποτελούν για το κεντρικό κράτος τις παχιές αγελάδες που πρέπει να τις αρμέγει. Πρώτον διότι δεν είναι παχιές και δεύτερον δεν είναι αγελάδες.
Οι Περιφέρειες έχουν ένα επιπλέον πλεονέκτημα σε σχέση με το βαθύ κεντρικό κράτος. Είναι πιο ευέλικτες με λιγότερο προσωπικό και πολύ καλά εκπαιδευμένο. Έχουμε πρόγραμμα που το υλοποιούμε και θέσεις που τις επιδιώκουμε.
Εξάλλου, και επειδή θεωρώ ότι αργά ή γρήγορα κ. Πρόεδρε θα αναλάβετε τα ηνία της διακυβέρνησης της Χώρα μας και επειδή η παράταξη μας ήταν αρχικά επιφυλακτική και διστακτική σε οποιαδήποτε μεταβίβαση εξουσιών από το Κεντρικό Κράτος στην Τ.Α (δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τόσο ο Καποδίστριας όσο και ο Καλλικράτης είναι νομοθετήματα άλλου Πολιτικού Φορέα) πρέπει να γίνουνε κάποιες αλλαγές – τομές στο τελευταίο νόμο του Καλλικράτη, για να μπορέσει η Τοπική Αυτοδιοίκηση και να υπηρετήσει τον πολίτη και να λύσει τα προβλήματα που απασχολούν τους κατοίκου της.
Οι θέσεις μου βασίζονται σε δύο βασικούς άξονες:
1ον την κατοχύρωση της διοικητικής και οικονομικής αυτοτέλειας της αιρετής Περιφέρειας, ώστε να θωρακιστεί θεσμικά ο αναπτυξιακός της ρόλος στην ανασυγκρότηση της οικονομίας και
2ον τη θεσμική ολοκλήρωση του ρόλου των Περιφερειών στην αναπτυξιακό προγραμματισμό και τις δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις. Πιο συγκεκριμένα:
Ως προς την κατοχύρωση της διοικητικής και οικονομικής αυτοτέλειας των Περιφερειών θεωρώ απαραίτητο:
1)Η θεσμοθέτηση της Αποκεντρωμένης Διοίκησης παράλληλα με την Αιρετή Περιφέρεια, καταδεικνύει την δυσπιστία του κράτους στην Αυτοδιοίκηση και θεωρώ ότι πρέπει να υπάρξει κατάργηση της Αποκεντρωμένης Διοίκησης και τη μεταφορά των αρμοδιοτήτων της στην Αυτοδιοίκηση, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας
2)Την θεσμική ολοκλήρωση, την οργάνωση και τον λειτουργικό εκσυγχρονισμό των Περιφερειών στους τομείς :
•Αγροτικής Οικονομίας (Γεωργίας – Κτηνοτροφίας – Αλιείας)
•Ανάπτυξης (Φυσικών Πόρων – Ενέργειας – Βιομηχανίας, Απασχόλησης – Εμπορίου – Τουρισμού)
•Μεταφορών – Επικοινωνιών
•Προστασίας Περιβάλλοντος
•Δημόσιας Υγείας και Κοινωνικής Μέριμνας
•Παιδείας – Πολιτισμού – Αθλητισμού
3)Η άσκηση της πολιτικής έχει ως προϋπόθεση τη βαθιά γνώση και τη δημοκρατία στη λήψη των αποφάσεων από ένα συλλογικό πολιτικό όργανο που δεν μπορεί να είναι άλλο από ένα ισχυρό Περιφερειακό Συμβούλιο που θα έχει κατακτήσει την περιφερειακή συνείδηση του χώρου αναφοράς του.
Διαπιστώνω ότι σε αρκετά Περιφερειακά Συμβούλια υπάρχει ένα δημοκρατικό έλλειμμα στη λειτουργία τους, εξαιτίας και των αδυναμιών του σχετικού κανονιστικού πλαισίου, π.χ. με την υποβάθμιση του ρόλου των περιφερειακών συμβούλων, τις αδυναμίες στη λειτουργία των Επιτροπών, την έλλειψη της επαρκούς υποστήριξης των παρατάξεων, την υποτίμηση του θεσμικού ρόλου της αντιπολίτευσης, την ακινησία των Περιφερειακών Επιτροπών Διαβούλευσης. Εκτιμώ ότι πρέπει να υπάρξει πρωτοβουλία για την αναβάθμιση της συλλογικής και αποτελεσματικής λειτουργίας των Οργάνων της Περιφέρειας, με ένα νέο εσωτερικό κανονιστικό πλαίσιο που θα διευρύνει το διάλογο και την συμμετοχή στη λήψη των αποφάσεων.
4)Την άμεση κάλυψη των αναγκών των Περιφερειών σε προσωπικό, είτε με μετακινήσεις υπαλλήλων από άλλες υπηρεσίες, είτε με νέες προσλήψεις, ιδιαίτερα σε θέσεις, όπου διαπιστώνεται αδυναμία λειτουργίας των Περιφερειών.
5)Εκτιμώ ότι οποιαδήποτε αναβάθμιση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης απαιτεί και την ταυτόχρονη αναβάθμιση της καταστατικής θέσης των αιρετών, διασφαλίζοντας την αναγκαία θεσμική, τεχνική και οικονομική υποστήριξή τους, για να μπορούν να ανταποκριθούν στην όλο και πολυπλοκότερη αποστολή τους και να αποκτήσουν στην τοπική κοινωνία το κύρος και την αξιοπρέπεια που απαιτεί ο θεσμικός ρόλος τους.
6)Την ενίσχυση του ρόλου της Περιφέρειας στο χωροταξικό σχεδιασμό και τον αναπτυξιακό προγραμματισμό και τη δυνατότητα έκδοσης κανονιστικών πράξεων εξειδίκευσης και εφαρμογής της νομοθεσίας που αφορά την περιφερειακή ανάπτυξη.
Για να γίνει αυτό απαιτείται η διεύρυνση του ρόλου των Περιφερειών στο σχεδιασμό και την εφαρμογή των συγχρηματοδοτούμενων επιχειρησιακών προγραμμάτων της περιόδου 2014-2020.
Ως προς τη θεσμική ολοκλήρωση του ρόλου των Περιφερειών στον αναπτυξιακό προγραμματισμό και τις δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις η πρότασή μου είναι:
Χρειαζόμαστε σήμερα ένα περιφερειακό πρόγραμμα ανασυγκρότησης και ανάπτυξης, που θα αξιοποιεί το σύνολο των διαθέσιμων πόρων που υπάρχουν σε κάθε περιφέρεια.
Το νέο αναπτυξιακό μοντέλο πρέπει να στηρίζεται:
Στην αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων κάθε
Περιφέρειας, μέσω του περιφερειακού σχεδιασμού.
•Στην παραμονή της Κεντρικής Κυβέρνησης στον εποπτικό και ελεγκτικό ρόλο και όχι σε φορέα έγκρισης επενδύσεων.
•Στην δημιουργία των κατάλληλων δομών που θα υπηρετούν την νέα αυτή στρατηγική, με βασικό στόχο την εξαφάνιση των γραφειοκρατικών στρεβλώσεων και την πλήρη διαφάνεια. Καλές οι μεγάλες επενδύσεις αλλά η ουσιαστική ανάπτυξη της χώρας μας έρχεται από τις μικρές επιχειρήσεις τις οποίες η γραφειοκρατία και η σύγχυση αρμοδιοτήτων αποτελούν ανασταλτικό παράγοντα (Μένουν σε εκκρεμότητα πολλές μικρές επενδύσεις που αφορούν, είτε π.χ. την δημιουργία νέων κτηνοτροφικών μονάδων, νέων επιχειρήσεων, διότι υπάρχει στο Διοικητικό μηχανισμό σύγχυση αρμοδιοτήτων και έλλειψη υπεύθυνης ενημέρωσης).
•Στην επείγουσα και κατά προτεραιότητα ενίσχυση της επιχειρηματικότητας των νέων.
Είναι απαραίτητο για την συγκρότηση ολοκληρωμένων πολυτομεακών και πολύ-ταμειακών περιφερειακών προγραμμάτων με την ενσωμάτωση στα ΠΕΠ των χρηματοδοτήσεων του Αγροτικού Τομέα, του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου, του Ευρωπαϊκού Ταμείου Περιφερειακής Ανάπτυξης και του Ταμείου Συνοχής, ώστε να κατευθυνθούν οι πόροι της νέας προγραμματικής περιόδου στις Περιφέρειες και παράλληλα τον περιορισμό της παρέμβασης των κεντρικών – τομεακών προγραμμάτων που θα αφορούν αμιγώς παρεμβάσεις εθνικού ενδιαφέροντος.
Στο πλαίσιο αυτό προτείνω:
-Τη δημιουργία 13 κέντρων υποδοχής και έγκριση των επενδύσεων με ένα κέντρο ανά Περιφέρεια.
-Την θεσμοθέτηση της διαδικασίας άμεσης και δεσμευτικής προέγκρισης των επενδύσεων.
-Τη δημιουργία δομών νεανικής επιχειρηματικότητας και καινοτομίας
Πιστεύω, ότι με πνεύμα δημιουργικής συνεργασίας, με διάθεση για υλοποίηση τομών και αλλαγών και με επιμονή στους στόχους, μπορούμε, όχι μόνο να κάνουμε βήματα, αλλά προχωρήσουμε σε άλματα, κ. Πρόεδρε. Για μια Τοπική Αυτοδιοίκηση που θα μπορεί να γίνεται μέρα με τη μέρα καλύτερη.
Σας Ευχαριστώ
