Πριν από λίγες ημέρες με αφορμή συνάντηση του υπουργού Γιάννη Μανιάτη με δημοσσιογράφους στην Αθήνα, τέθηκε στον υπουργό το ερώτημα για το γνωστό σχέδιο αξιοποίησης από το δημόσιο και ειδικότερα του ΤΑΪΠΕΔ της φυσικής αποθήκης, φυσικού αερίου, «Νότια Καβάλα».
Και σ΄ αυτή τη συνάντηση μετά την ερώτηση που του υποβλήθηκε, ο υπουργός δεν έκρυψε τη δυσαρέσκειά του για το ότι το σχέδιο αργεί με ευθύνη του ΤΑΪΠΕΔ. Θυμίζουμε ότι λόγω αυτής της καθυστέρησης δόθηκε παράταση ενός έτους μέχρι το Νοέμβριο του 2015 στην Ενεργειακή Αιγαίου η οποία μέχρι τότε θα έχει την ευθύνη του κοιτάσματος φυσικού αερίου «Νότια Καβάλα».
Ο υπουργός παραπονιέται, διαμαρτύρεται γιατί το ΤΑΪΠΕΔ αργεί, αλλά αυτό δε φαίνεται να συγκινείται κι έτσι τα δεδομένα επί της ουσίας δεν αλλάζουν.
Ιστοσελίδα των Αθηνών επανέφερε χθες το θέμα, δίνοντας πάντως μία προοπτική ότι το ΤΑΪΠΕΔ σύντομα θα είναι έτοιμο να παρουσιάσει συγκεκριμένη πρόταση.
Το κείμενο που είναι μάλλον το αισιόδοξο σενάριο της όλης ιστορίας, αναφέρει τα εξής:
Εξελίξεις φαίνεται ότι θα έχουμε το αμέσως επόμενο διάστημα στο θέμα αποκρατικοποίησης της υπόγειας αποθήκης φυσικού αερίου στη Νότια Καβάλα, όπως αφήνουν να εννοηθούν κάποια κυβερνητικά στελέχη, ωστόσο το ΤΑΙΠΕΔ δεν φαίνεται να το έχει εντάξει στον προγραμματισμό του για φέτος.
Η εν λόγω εγκατάσταση φυσικού αερίου ανήκει στο χαρτοφυλάκιο του ΤΑΙΠΕΔ και η αποκρατικοποίησή του μένει «παγωμένη» για περίπου τρία χρόνια. Η κυβέρνηση κατά καιρούς εμφανίζεται πρόθυμη να επιταχύνει τις διαδικασίες, ωστόσο το ζήτημα της προκήρυξης του διαγωνισμού καθυστερεί.
Υπενθυμίζεται ότι τα κοιτάσματα φυσικού αερίου στη Νότια Καβάλα εντοπίστηκαν το Δεκέμβρη του 1972 και η παραγωγή ξεκίνησε το Μάιο του 1981 και το ΤΑΙΠΕΔ παραχώρησε τα δικαιώματα εκμετάλλευσης σε μια ιδιωτική πετρελαϊκή εταιρεία μέχρι και του χρόνου. Η νότια Καβάλα έχει σήμερα δυναμικότητα αποθήκευσης 7 δισ. κ.μ., και είναι η μοναδική φυσική υπόγεια αποθήκη φυσικού αερίου πανελλαδικά. Σύμφωνα με τις υπάρχουσες μελέτες το σχέδιο απαιτεί επένδυση της τάξης των 350-400 εκατ. ευρώ. Η δυνατότητα αποθήκευσης εκτιμάται στο 1 δισ. κυβικά μέτρα, ενώ η μέγιστη παραδοσιμότητα στο σύστημα εκτιμάται σε 9 εκατ. κυβικά μέτρα αερίου ημερησίως. Επίσης, η αποθήκη κρίνεται σημαντική για τη μεταφοράς φυσικού αερίου μέσω αγωγών όπως ο TAP και ο IGB, ενώ έχει δυνατότητα αποθήκευσης τους έξι μήνες.
