Ένας από τους καλύτερους σκόρερ που ανέδειξε το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο, ο Σωκράτης Παπαζίδης, πήρε την απόφαση, να εγκαταλείψει την ενεργό δράση.
Μάλιστα τη Δευτέρα που μας πέρασε έγινε και ένα παιχνίδι προς τιμήν του, στο γήπεδο του Μυρτοφύτου, ανάμεσα στον τοπικό Ηρακλή και στους Παλαιμάχους του ΑΟΚ.
Μιλώντας στους 93,7, ο Σωκράτης τόνισε ότι δεν μετάνιωσε ποτέ που αγωνίστηκε στα γήπεδα για 28 ολόκληρα χρόνια. Αναλυτικά η συνέντευξη του.
Ερώτηση: Πήρες την απόφαση να κρεμάσεις τα παπούτσια σου;
Απάντηση: Θεωρώ ότι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, αν και το κάνω με βαριά καρδιά. Αγαπάω πάρα πολύ το ποδόσφαιρο. Νομίζω ότι πρέπει να σταματάμε με το κεφάλι ψηλά.
Πιστεύω ότι τώρα είναι η κατάλληλη ώρα.
Ερώτηση : Πόσα χρόνια αγωνίστηκες στα γήπεδα του νομού και όχι μόνο;
Απάντηση: Έπαιξα 28 χρόνια. Έδωσα και τη ψυχή μου. Είμαι ευχαριστημένος για την επιλογή μου, να ασχοληθώ με το ποδόσφαιρο.
Ξεκίνησα από τον Βρασίδα Νέας Περάμου και στη συνέχεια πήρα μεταγραφή στον ΑΟΚ. Με τον Άγγελο Αναστασιάδη ξεκίνησα, μετά ήρθαν ο Μπαρζόφ και ο Τερζανίδης.
Έγινα επαγγελματίας αλλά παράλληλα έφυγα από τον ΑΟΚ. Μετά πήγα στον Ορφέα Ελευθερούπολης, ακολούθησαν πάλι ο Βρασίδας, η Δόξα Δράμας, το Βυζάντιο Κοκκινοχώματος.
Επέστρεψα πάλι στην Πέραμο για να κλείσω την καριέρα μου, στον Ηρακλή Μυρτοφύτου.
Ερώτηση: Η μεγαλύτερη σου χαρά όλα αυτά τα χρόνια, ποια ήταν;
Απάντηση: Η μεγαλύτερη μου χαρά ήταν η υγεία που είχα όλα αυτά τα χρόνια, μέσα στα γήπεδα.
Έπαιξα μπάλα, έπαιξα αυτό που αγαπούσα. Είμαι πολύ περήφανος. Έκανα μόνο φίλους στο ποδόσφαιρο. Έμεινα μακριά απ` όλες τις κακές συνήθειες.
Δεν παρασύρθηκα από προκλήσεις. Μέσα από το ποδόσφαιρο, βγήκα αλώβητος από πολλά πράγματα.
Ερώτηση: Η μεγαλύτερη λύπη που θα θυμάσαι από το ποδόσφαιρο;
Απάντηση: Η μεγαλύτερη μου απογοήτευση ήταν, όταν έφυγα από τον ΑΟΚ. Πίστευα ότι δεν είχα δώσει αυτό που μπορούσα να δώσω.
Δεν το είχα δώσει και δεν πήρα τις ευκαιρίες.
Φυσικά δεν κρατάω κακία σε κανέναν. Ευχαριστώ όλα τα παιδιά που με χαρά αποδεχτήκαν την πρόσκληση για το παιχνίδι αυτό, προς τιμήν μου. Πρωτεργάτης όλων αυτών ήταν ο πρόεδρος του Ηρακλή Μυρτοφύτου, κ. Παναγιώτης Τσάντας.
Επέμενε να γίνει αυτό το φιλικό και τον ευχαριστώ πάρα πολύ.
Ερώτηση: Μπορούμε να αναφέρουμε κάποιους ανθρώπους που σε βοήθησαν στην ποδοσφαιρική σου, καριέρα;
Απάντηση: Εμένα ο άνθρωπος που με «σημάδεψε» την ποδοσφαιρική μου καριέρα, ήταν στον ΑΟΚ, ο Άγγελος Αναστασιάδης, τον οποίο σέβομαι απεριόριστα.
Αυτά που έλεγε είχαν αξία. Ότι είχε να πει, σε κοιτούσε στα μάτια. Ηταν ένας αξιοσέβαστος άνθρωπος.
Ερώτηση: Τι έχει αλλάξει τώρα στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο σε σχέση με την εποχή, που ξεκινούσες την καριέρα σου;
Απάντηση: Νομίζω πως τα πράγματα τώρα έχουν κάπου υπερεκτιμηθεί. Παλιά μάλλον το αγαπούσαμε περισσότερο.
Είχαμε πιο πολύ πάθος. Δε χάναμε προπόνηση και βγαίνανε ταλέντα συνέχεια. Αυτή τη στιγμή δε βλέπω, το ίδιο πάθος από τους νεαρούς. Υπάρχουν και άλλες προκλήσεις για την ηλικία τους.
Δεν είμαι και τόσο αισιόδοξος. Μακάρι να διαψευστώ.
Ερώτηση: Τότε βέβαια και τα γήπεδα, τα περισσότερα, αν όχι όλα, ήταν χωμάτινα.
Απάντηση: Ξεκινήσαμε στο γήπεδο του Βρασίδα το παλιό. Όλα σχεδόν ήταν ξερά. Τώρα υπάρχουν περισσότερες ανέσεις και τα γήπεδα είναι πολύ καλύτερα. Αυτά έπρεπε να τραβάνε τα παιδιά, να έχουν μεγαλύτερο πάθος.
Εχει αλλάξει η εποχή. Τότε δεν είχαμε πολλά πράγματα να ασχοληθούμε, σε σχέση με την τωρινή εποχή.
Ερώτηση: Τότε σε φωνάζανε… Ρας. Πως είχε βγει;
Απάντηση: Αυτό το είχε βγάλει ο Μιχάλης ο Μπαξεβάνογλου, που ήμασταν συμπαίκτες στον ΑΟΚ. Το είχε κολλήσει και ο Άγγελος Αναστασιάδης. Δυο χρόνια εκεί με φωνάζανε Ρας και αυτό έμεινε μετά και στις άλλες ομάδες που έπαιξα.
Ερώτηση: Μια συμβουλή που θέλεις να δώσεις για τα παιδιά που ασχολούνται τώρα με το ποδόσφαιρο;
Απάντηση: Μόνο μια συμβουλή. Δε χρειάζεται να κάνουν όλοι καριέρα. Ας παίξουν όλοι ερασιτεχνικά για να ξεφύγουν από τη καθημερινότητα, να αθληθούνε. Είναι ο αθλητισμός, το καλύτερο απ` όλα.
