Πραγματοποιήθηκαν χθες εκδηλώσεις στην Καβάλα για την παρουσίαση ευρωπαϊκού έργου το οποίο στηρίζεται σε έναν διαφορετικό φορέα που υλοποιεί ευρωπαϊκά προγράμματα. Πρόκειται για έναν φορέα που προέρχεται και δημιουργήθηκε από πολίτες. Το έργο «Μαύρη Θάλασσα, ο δρόμος του μεταξιού» αποσκοπεί στον εμπλουτισμό της εμπειρίας των επισκεπτών σε ιδιαίτερους τόπους και μνημεία όπως είναι οι βιότοποι, τα αρχαιολογικά και πολιτιστικά μνημεία που μαρτυρούν την καλλιτεχνική αρτιότητα περασμένων γενεών που εμπνέουν τους καλλιτέχνες του σήμερα. Χθες το πρωί πραγματοποιήθηκε συμβολική τελετή έναρξης του προγράμματος στο μουσείο καπνού. Ακολούθησε συνάντηση με κεντρικό ομιλητή το Νίκο Πετρόπουλο, πρόεδρο του ευρωπαϊκού πλαισίου συνεργασίας.
Στην εκδήλωση ήταν ο αντιπεριφερειάρχης τουρισμού Μιχάλης Αμοιρίδης, ο αντιδήμαρχος Δημοσθένης Τουλκίδης, η πρόεδρος της Δημωφέλειας Αναστασία Ιωσηφίδου, εκπρόσωποι τοπικών πολιτιστικών συλλόγων κ.λ.π.
Στην εφημερίδας μας μίλησε ο κ. Πετρόπουλος, που είπε τα εξής: «Είμαι πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Πλαισίου για τη συνεργασία, τον οποίο συναποτελούν πολίτες. Είναι άτομα, από κάτω προς τα πάνω, έρχονται να διεκδικήσουνε ευρωπαϊκά προγράμματα, για να βάλουνε στη δούλεψη της κοινωνίας εκείνα που δε μπορούσαμε να κάνουμε σαν παραδοσιακοί φορείς προηγούμενα. Στην προκείμενη περίπτωση θα ξεκινήσουμε το δρόμο του μεταξιού από τη Θεσσαλονίκη να την πάμε στο Ερεβάν κι αυτή τη στιγμή να ψάχνουμε να δούμε, πως μπορεί αυτό να πάει μέχρι την Κίνα, απ΄ όπου και προέρχεται, το μετάξι στην περιοχή μας, κι από εκεί και ύστερα πως θα φτάσει κι ο μόδιστρος στο Παρίσι που θα χρησιμοποιήσει λοιπόν το μετάξι. Άρα εδώ είναι η βάση του δρόμου του μεταξιού, αν θέλετε από τη μεριά της Ελλάδας».
ΕΡ: Έρχεστε από το μουσείο καπνού βέβαια, εκεί έγινε κάτι άλλο;
ΑΠ: «Έτσι μπράβο! Οπότε βλέπεις ότι το μουσείο του μεταξιού στο Σουφλί, το μουσείο του καπνού στην Καβάλα, όλες αυτές λοιπόν οι παραδοσιακές δυνατότητες θρέψαν την οικονομία αυτού του τόπου, έρχονται τώρα που ο παγκόσμιος τουρισμός αναζητάει τις πηγές και αναζητάει λοιπόν το πιο αυθεντικό στις διαφορετικές περιοχές, διότι εκείνο είναι που λείπει τούτη την ώρα. Την ώρα λοιπόν που όλα γίνονται ένα μέτρο και ομογενοποιούνται σ΄ αυτό που λέμε παγκοσμιοποίηση, την ίδια ώρα ο παγκόσμιος καταλανωτής θέλει το ιδιαίτερο και ψάχνει να βρει τις ρίζες κι εμείς έχουμε πολλές απ΄ αυτές στη διάθεσή μας, έλα λοιπόν να δούμε πως θα τις αναδείξουμε αυτές, για να μπορέσουμε να δώσουμε και περισσότερο πνοή στην οικονομία του τόπου και στα παιδιά μας τα οποία θέλουν να δούνε καινούρια προϊόντα».
