Η άγνοια της ιστορίας οδηγεί σε λάθη. Και μάλιστα λάθη που όχι απλώς εκθέτουν αυτούς που τα κάνουν αλλά αποδεικνύουν και την προχειρότητα με την οποία αντιμετωπίζουμε πολλές φορές τα πράγματα αλλά ακόμη κι αυτή την ίδια τη ζωή.
Το χειρότερο είναι ότι διακηρύττουμε σε όλους τους τόνους πως αγαπάμε τον τόπο μας αλλά δυστυχώς έχουμε παντελή άγνοια της ιστορίας του.
Στην παραλία της Καβάλας, στο λιμάνι, στην περιοχή από όπου ξεκινάει η οδός Ερυθρού Σταυρού και βρίσκονται πολλές ταβέρνες, καφέ και μπαράκια, υπάρχει η πλατεία Καραολή – Δημητρίου. Διαβάζω αφίσες, καταχωρήσεις σε εφημερίδες αλλά και διαφημίσεις σε διάφορα μέσα και διαπιστώνω ότι οι περισσότεροι θεωρούν ότι το όνομα «Καραολή Δημητρίου» αναφέρεται σε ένα πρόσωπο και είτε το γράφουν «Δημητρίου Καραολή» θεωρώντας το Δημήτριος όνομα και το Καραολή επίθετο είτε το γράφουν σκέτο Καραολή για τον ίδιο λόγο.
Ο Μιχαλάκης Καραολής και ο Ανδρέας Δημητρίου ήταν δύο νεαροί Κύπριοι αγωνιστές της ΕΟΚΑ (23 χρονών ο πρώτος και 22 ο δεύτερος) που αγωνιζόμενοι υπέρ της ανεξαρτησίας της Κύπρου συνελήφθησαν από τους Άγγλους κατακτητές οι οποίοι και τους εκτέλεσαν δι’ απαγχονισμού στις 10 Μαΐου του 1956.
Από τότε πολλοί δρόμοι και πλατείες στην Ελλάδα πήραν το όνομά τους.
Η πλατεία Καραολή – Δημητρίου στη συμβολή των οδών Κουντουριώτου και Ερυθρού Σταυρού ονομάστηκε αμέσως μετά την απελευθέρωση της Καβάλας το 1913 σε πλατεία Δόξης από το αντιτορπιλικό «Δόξα» κυβερνήτης του οποίου ήταν ο πλωτάρχης Κριεζής που επικεφαλής αγήματος απελευθέρωσε την Καβάλα. Το όνομα αυτό άλλαξε στα τέλη της δεκαετίας του 1940 σε «Τσώρτσιλ» λόγου του ρόλου που έπαιζε την εποχή εκείνη ο Άγγλος πολιτικός στη μεταπολεμική Ευρώπη. Τέλος το σημερινό της όνομα η πλατεία έλαβε μετά την άγρια δολοφονία των Κύπριων αγωνιστών από τους αποικιοκράτες Εγγλέζους.