Ποινές αργίας στους δήμαρχο, αντιδήμαρχο και πρόεδρο του δημοτικού Συμβουλίου

Πολλές φορές η ιστορία μοιάζει να επαναλαμβάνεται πόσο μάλιστα όταν παρατηρεί κανείς τα ίδια προβλήματα να διασχίζουν άλυτα το χρόνο και να μεταφέρονται από γενιά σε γενιά. Μπορεί ακόμη κάποιος να παρατηρήσει ότι μερικά πράγματα επαναλαμβάνονται με την ίδια χρονική συχνότητα αλλά και στους ίδιους χώρους.
Οι σημερινές συνεδριάσεις του δημοτικού συμβουλίου π.χ. μοιάζουν να είναι ίδιες κι απαράλλαχτες με εκείνες πριν μισό αιώνα (50 χρόνια), με τις ίδιες διενέξεις και εντάσεις ανάμεσα στους δημοτικούς συμβούλους και τις παρατάξεις και πολλές φορές με την προσπάθεια επίλυσης των ίδιων προβλημάτων που διαιωνίζονται.
Όμως το Νοέμβριο του 1965 είχαμε μια περίπτωση επιβολής ποινής αργίας ενός μηνός στον τότε δήμαρχο Καβάλας αείμνηστο Κωνσταντίνο Τσολάκη από τον Νομάρχη Καβάλας με εντολή μάλιστα του υπουργείου εσωτερικών. Μαζί με τον δήμαρχο τέθηκαν σε δεκαπενθήμερη αργία τόσο ο αντιδήμαρχος Μανώλης Διπλός όσο και ο πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου Γρηγόρης Μπαχάρης. Η κατηγορία που τους βάραινε ήταν ότι χωρίς άδεια από τη Νομαρχία γιόρτασαν στις 13 Σεπτεμβρίου του 1965 την απελευθέρωση της Καβάλας το 1944 από τους Βουλγάρους αλλά συμμετείχαν και σε διαδηλώσεις υπέρ της πολιτικής ομαλότητας στην χώρα όπου σοβούσε η κρίση των κυβερνήσεων των αποστατών μετά την παραίτηση της κυβέρνησης Παπανδρέου το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς λόγω και της εμπλοκής του παλατιού στα πολιτικά πράγματα της χώρας.
Είναι χαρακτηριστικό ότι το δημοσίευμα της «Πρωϊνής» αναφερόμενο στις ποινές που επιβάλλει η Νομαρχία ειδικά στους δημοτικούς συμβούλους λέει: «Δια τους λοιπούς δημοτικούς συμβούλους οι οποίοι μετέσχον εκδηλώσεων υπέρ της δημοκρατικής ομαλότητος η Νομαρχία «επιεικώς κρίνουσα» τας ενεργείας των δεν επέβαλε ποινάς περιορισθείσα εις συστάσεις και μομφήν».
Αυτό μπορεί να αποτελέσει ένα μάθημα δημοκρατίας και ελευθερίας για τους σημερινούς νέους που δεν έζησαν τα χρόνια εκείνα και θεωρούν δεδομένη και αυτονόητη την ελευθερία που απολαμβάνουμε σήμερα και συνεπώς -οι περισσότεροι τουλάχιστον- δεν αντιλαμβάνονται πόσο χιλιάκριβη είναι, πόσο ανεκτίμητη η αξία της και πόσοι αγώνες δόθηκαν και θυσίες έγιναν από τους παλιότερους για να την απολαμβάνουμε σήμερα οι νεότεροι. Μεταβάλλοντας μάλιστα πολλές φορές αυτήν την ελευθερία σε πλήρη ασυδοσία.
Θ.Θ.